Panie Krzysztofie dziekuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie pozostałych jednostek przejętych przez Francuzów: Eolo (wod. 23.12.1784), San Giorgio (wod. 30.06.1785), Medea (wod. 25.05.1793) i Vulcano (wod. 27.05.1794).
Pozdrawiam Janusz.
Francuskie okręty spod żagla i pary (4)
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Railleuse – 24/16-działowa fregata lekka zbudowana w Dunkierce. Tonaż 170 ton, wymiary: 82’ x 23’6” x 11’6”. Projektant Houvens (Houwens) Hendrick. Uzbrojenie: 24, potem 16 dział. Służyła głównie do prowadzenia wojny korsarskiej, dowodzona przez Jeana Barta. Zdobyta przez Anglików w pobliżu Cherbourga 22.05.1689, kiedy eskortowała konwój (Bart dostał się do niewoli). Wcielona do marynarki angielskiej pod nazwą Swift Prize, jako 20-działowy okręt 6 rangi. Wymiary w Royal Navy: 87’6” x 26’4” x 9’8”, tonaż 288 ton. Załoga: 80. Zatopiona 24.04.1695 jako falochron w Portsmouth.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Eolo – wenecki liniowiec typu Vittoria, ale z podgrupy jednostek ciut większych (152’ x 41’ x 19’) i silniej uzbrojonych (70 dział, w tym na pokładzie dolnym 26 x 24-f, na górnym 28 x 18-f, na pokładach odkrytych 16 x 6-f), klasyfikowany w marynarce weneckiej jako liniowiec 1 klasy. Po zdobyciu przez Francuzów 20.05.1797 w Wenecji, wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod nazwą Éole, jako liniowiec 64-działowy, z załogą 340-583. Dane francuskie: 162’8” x 43’10” x 20’4”; uzbrojenie początkowe: 26 x 24-f, 26 x 18-f, 12 x 6-f. Przemianowany na Robert 11.11.1797. W sierpniu 1798 odciążony przez zamianę wszystkich 24-funtówek na 18-funtowki, a dotychczasowych 18-funtówek na 12-funtówki. W październiku 1800 przekształcony w hulk w Tulonie. W okresie 1807-1816 ciężkie więzienie („galery”). Rozebrany w 1817/1818.
San Giorgio – wszystkie dane techniczne jak Eolo. Po zdobyciu przez Francuzów w czerwcu lub lipcu 1797 na Korfu, wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod nazwą Saint Georges, jako liniowiec 64-działowy, z załogą 261-500. Przemianowany na Sandos 11.11.1797. W 1798 wycofany na Korfu z eksploatacji z powodu bardzo złego stanu. W marcu 1799 przejęli go po zajęciu tej wyspy Rosjanie i przekształcili w hulk. W sierpniu 1807 odebrali go Francuzi zajmując ponownie Korfu. Rozebrany w 1808.
Kolejne dwa następnym razem.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
San Giorgio – wszystkie dane techniczne jak Eolo. Po zdobyciu przez Francuzów w czerwcu lub lipcu 1797 na Korfu, wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod nazwą Saint Georges, jako liniowiec 64-działowy, z załogą 261-500. Przemianowany na Sandos 11.11.1797. W 1798 wycofany na Korfu z eksploatacji z powodu bardzo złego stanu. W marcu 1799 przejęli go po zajęciu tej wyspy Rosjanie i przekształcili w hulk. W sierpniu 1807 odebrali go Francuzi zajmując ponownie Korfu. Rozebrany w 1808.
Kolejne dwa następnym razem.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
C.d. o weneckich okrętach zajętych w 1797 przez Francuzów.
Medea - wszystkie dane techniczne jak Eolo. Po zdobyciu przez Francuzów w lipcu 1797 na Korfu, wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod nazwą Médée, jako liniowiec 64-działowy, z załogą 340-500. Przemianowany na Fronton 11.11.1797. W listopadzie 1800 przekształcony w Tulonie w 25-działową fluitę o załodze 250 ludzi. Wycofany z eksploatacji w 1808. Hulk więzienny od 1809. Rozebrany w 1825.
Vulcano – wg Demerliaca zwodowany 26.01.1792. Wszystkie dane techniczne jak Eolo. Po zdobyciu przez Francuzów w czerwcu lub lipcu 1797 na Korfu, wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod nazwą Vulcain, jako liniowiec 64-działowy, z załogą 340-500. Przemianowany na Causse 11.11.1797. W 1798 przekształcony w Tulonie w 6-działowy okręt szpitalny z załogą 250. Zdobyty przez Anglików w Aleksandrii 27.09.1801 i przekazany Turkom.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Medea - wszystkie dane techniczne jak Eolo. Po zdobyciu przez Francuzów w lipcu 1797 na Korfu, wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod nazwą Médée, jako liniowiec 64-działowy, z załogą 340-500. Przemianowany na Fronton 11.11.1797. W listopadzie 1800 przekształcony w Tulonie w 25-działową fluitę o załodze 250 ludzi. Wycofany z eksploatacji w 1808. Hulk więzienny od 1809. Rozebrany w 1825.
Vulcano – wg Demerliaca zwodowany 26.01.1792. Wszystkie dane techniczne jak Eolo. Po zdobyciu przez Francuzów w czerwcu lub lipcu 1797 na Korfu, wcielony do marynarki francuskiej początkowo pod nazwą Vulcain, jako liniowiec 64-działowy, z załogą 340-500. Przemianowany na Causse 11.11.1797. W 1798 przekształcony w Tulonie w 6-działowy okręt szpitalny z załogą 250. Zdobyty przez Anglików w Aleksandrii 27.09.1801 i przekazany Turkom.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Naiade (Nayade) – 12-działowa fregata lekka zwodowana w Dunkierce w 1691 lub 1692. Tonaż 120 ton. Załoga 70. Projektant Houvens (Houwens) Hendrick albo Jean Houvens (Homvens). Była obecna w bitwie pod Texel 29.06.1694 i uczestniczyła w obronie Cherbourga przed Anglikami 20.09.1694. Skreślona z listy floty w 1695 lub 1696.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Janusz Kluska
- Posty: 1158
- Rejestracja: 2006-05-14, 20:44
- Lokalizacja: Wodzisław Śląski
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Vittoria – 70-działowy okręt liniowy 1 rangi.
Wg starych opracowań (np. Levi): budowniczy Giacomo Moro; wykończony przez Andreę Chiribiri. Zwodowany 16.12.1774. Wprowadzony do aktywnej służby 27.02.1775, kapitan Iseppo Zambelli.
Wg nowych opracowań (np. Demerliac, Roche): budowniczy Marc Nobili na podstawie planów okrętu San Carlo Borromeo. Zwodowany 27.02.1784.
Można by pomyśleć, że to dwa różne okręty, noszące PO KOLEI tę samą nazwę, ale nie – identyczny koniec tego samego dnia wyklucza taką możliwość, albo stare opracowania mylą się nie dostrzegając wcześniejszego końca losów jednostki z 1774.
Wszystkie dane techniczne i uzbrojenie jak podane już przeze mnie dla Eolo. Załoga: 461. Zdobyty przez Francuzów na kotwicowisku w Wenecji w maju 1797 i wcielony (na papierze) do marynarki francuskiej pod nazwą Victoire, jako liniowiec 64-działowy. W rzeczywistości Francuzi go już nie wyposażyli, a po to, by nie dostał się w ręce Austriaków, którym Napoleon zdradziecko przehandlował Wenecję, spuścili liniowiec w grudniu 1797 na dno kanału „della Giudecca”. Został potem szybko na miejscu rozebrany.
Galatea – okręt liniowy 1 rangi, rozpoczęty przez Zuanne Seibezzi, a ukończony przez Iseppo Livio oraz Piero Beltrame [świadomie tu i niżej nie odmieniam ani imion, ani nazwisk]. Zwodowany 29.05.1779, wprowadzony do aktywnej służby 29.06.1779, kapitan Mazzarovich. Rozebrany na mocy polecenia z 1793.
Fenice – 74-działowy okręt liniowy 1 rangi, rozpoczęty przez Z. Paolo di Girolamo, a ukończony przez Antonio Annibale oraz Giovanni Battista Gallina. Zwodowany 27.05.1779, wprowadzony do aktywnej służby 21.06.1779, kapitan Antonio Siron. Stracony w wypadku „na wodach Fisola” 1.04.1783, spowodowanym przez rozbicie jego kadłuba łapą kotwicy. Wrak rozebrano zgodnie z poleceniem z 5 grudnia 1784.
Guerriera - okręt liniowy 1 rangi, rozpoczęty przez Antonio Arcibale, a ukończony przez Giambattista Gallina. Zwodowany 30.12.1784, wprowadzony do aktywnej służby 11.03.1785. W pięć dni później spalił się w kanale S. Biagio w Wenecji.
Zwracam jednak uwagę, że trzy ostatnie nie miały żadnego związku z Francuzami. Niby kiedy ja deklarowałem, że wiem coś o konkretnych (z nazwy) okrętach weneckich, jeśli nie stały się potem francuskie, i zamierzam się tymi informacjami dzielić?!
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Wg starych opracowań (np. Levi): budowniczy Giacomo Moro; wykończony przez Andreę Chiribiri. Zwodowany 16.12.1774. Wprowadzony do aktywnej służby 27.02.1775, kapitan Iseppo Zambelli.
Wg nowych opracowań (np. Demerliac, Roche): budowniczy Marc Nobili na podstawie planów okrętu San Carlo Borromeo. Zwodowany 27.02.1784.
Można by pomyśleć, że to dwa różne okręty, noszące PO KOLEI tę samą nazwę, ale nie – identyczny koniec tego samego dnia wyklucza taką możliwość, albo stare opracowania mylą się nie dostrzegając wcześniejszego końca losów jednostki z 1774.
Wszystkie dane techniczne i uzbrojenie jak podane już przeze mnie dla Eolo. Załoga: 461. Zdobyty przez Francuzów na kotwicowisku w Wenecji w maju 1797 i wcielony (na papierze) do marynarki francuskiej pod nazwą Victoire, jako liniowiec 64-działowy. W rzeczywistości Francuzi go już nie wyposażyli, a po to, by nie dostał się w ręce Austriaków, którym Napoleon zdradziecko przehandlował Wenecję, spuścili liniowiec w grudniu 1797 na dno kanału „della Giudecca”. Został potem szybko na miejscu rozebrany.
Galatea – okręt liniowy 1 rangi, rozpoczęty przez Zuanne Seibezzi, a ukończony przez Iseppo Livio oraz Piero Beltrame [świadomie tu i niżej nie odmieniam ani imion, ani nazwisk]. Zwodowany 29.05.1779, wprowadzony do aktywnej służby 29.06.1779, kapitan Mazzarovich. Rozebrany na mocy polecenia z 1793.
Fenice – 74-działowy okręt liniowy 1 rangi, rozpoczęty przez Z. Paolo di Girolamo, a ukończony przez Antonio Annibale oraz Giovanni Battista Gallina. Zwodowany 27.05.1779, wprowadzony do aktywnej służby 21.06.1779, kapitan Antonio Siron. Stracony w wypadku „na wodach Fisola” 1.04.1783, spowodowanym przez rozbicie jego kadłuba łapą kotwicy. Wrak rozebrano zgodnie z poleceniem z 5 grudnia 1784.
Guerriera - okręt liniowy 1 rangi, rozpoczęty przez Antonio Arcibale, a ukończony przez Giambattista Gallina. Zwodowany 30.12.1784, wprowadzony do aktywnej służby 11.03.1785. W pięć dni później spalił się w kanale S. Biagio w Wenecji.
Zwracam jednak uwagę, że trzy ostatnie nie miały żadnego związku z Francuzami. Niby kiedy ja deklarowałem, że wiem coś o konkretnych (z nazwy) okrętach weneckich, jeśli nie stały się potem francuskie, i zamierzam się tymi informacjami dzielić?!
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Janusz Kluska
- Posty: 1158
- Rejestracja: 2006-05-14, 20:44
- Lokalizacja: Wodzisław Śląski
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Cerere – 30-działowa fregata lekka (fregata leggera) o 11 furtach na burcie w głównej baterii; zbudował ją architekt konstruktor Giovanni Battista Gallina, dokończył architekt konstruktor Iseppo Cason. Zwodowana w Wenecji 18.06.1794, wprowadzona do aktywnej służby 30.06.1794 – kapitan Morrelechi. Wymiary w stopach weneckich: 132’ x 35’ x 15’, uzbrojenie: 22 x 9-f, 8 x 4-f. Zajęta przez Francuzów na Korfu w czerwcu lub lipcu 1797 i wcielona do marynarki francuskiej pod nazwą Céres, jako fregata 30/32-działowa o parametrach: nośność około 550 ton, wyporność około 1050 ton, wymiary 141’ x 37’6” x 16’, załoga 286; uzbrojenie – 22 x 8-f (lub 12-f) i 8-10 lżejszych armat. Przemianowana na Mantoue 11.11.1797. W kwietniu 1798 częściowo rozbrojona w Tulonie (wyposażona en flute) dla pełnienia roli tymczasowego transportowca z załogą 117. Zdobyta przez Anglików 11.09.1801 w Aleksandrii. Dalszy los niejasny, być może oddana Turkom.
Pallade – fregata tego samego typu co Cerere, chociaż podobno klasyfikowana w marynarce weneckiej jako okręt 3 rangi czyli lekka fregata transportowa. Budowniczy Piero Beltrame. Zwodowana w Wenecji 19.08.1786, wprowadzona do aktywnej służby pod dowództwem kapitana Piero Colombo. Znajdowała się w Coriavi na Sardynii w momencie upadku Republiki Weneckiej w 1797. Dane techniczne jak Cerere. Uzbrojenie: 22 x 9-f, 8 x 6-f. Dalsze losy nie całkiem pewne. Najprawdopodobniej przejęta w lipcu 1797 przez Francuzów (na Korfu?) i wcielona do francuskiej marynarki pod nazwą Pallas, zatonęła w sierpniu lub wrześniu tego samego roku koło Cagliari. Z drugiej strony marynarka Sardynii mogła się pochwalić posiadaniem wtedy fregaty Pallade nieznanego pochodzenia, która została spalona w styczniu 1799 w Neapolu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Pallade – fregata tego samego typu co Cerere, chociaż podobno klasyfikowana w marynarce weneckiej jako okręt 3 rangi czyli lekka fregata transportowa. Budowniczy Piero Beltrame. Zwodowana w Wenecji 19.08.1786, wprowadzona do aktywnej służby pod dowództwem kapitana Piero Colombo. Znajdowała się w Coriavi na Sardynii w momencie upadku Republiki Weneckiej w 1797. Dane techniczne jak Cerere. Uzbrojenie: 22 x 9-f, 8 x 6-f. Dalsze losy nie całkiem pewne. Najprawdopodobniej przejęta w lipcu 1797 przez Francuzów (na Korfu?) i wcielona do francuskiej marynarki pod nazwą Pallas, zatonęła w sierpniu lub wrześniu tego samego roku koło Cagliari. Z drugiej strony marynarka Sardynii mogła się pochwalić posiadaniem wtedy fregaty Pallade nieznanego pochodzenia, która została spalona w styczniu 1799 w Neapolu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Cavalier – sprawa nie jest całkiem prosta. Teoretycznie chodzi o fregatę holenderską zbudowaną we Vlissingen, zwodowaną w 1691, zdobytą przez Francuzów w 1704 i wprowadzoną do służby w marynarce francuskiej w charakterze 18-działowej fregaty lekkiej. Tonaż 128 ton, wymiary 73 x 21’3” x 8’4”. Uzbrojenie: 14 x 4-f i 4 x 3-f. Została skreślona z listy floty w 1718.
Jednakowoż inni uważają, że była to holenderska fregata, najprawdopodobniej o nazwie Ruiter, zbudowana we Vlissingen, zwodowana w 1696, zdobyta przez Francuzów w kwietniu 1703 i wprowadzona do służby w marynarce francuskiej jako 18-działowa fregata lekka Cavalier de Flessingue. Tonaż 145 ton, wymiary 73’ x 21’4” x 8’3”, załoga 105. Uzbrojenie: 14 x 4-f i 4 x 3-f. Przemianowana na Cavalier w 1713. Skreślona z listy floty w 1717 lub 1718, rozebrana w 1718.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Jednakowoż inni uważają, że była to holenderska fregata, najprawdopodobniej o nazwie Ruiter, zbudowana we Vlissingen, zwodowana w 1696, zdobyta przez Francuzów w kwietniu 1703 i wprowadzona do służby w marynarce francuskiej jako 18-działowa fregata lekka Cavalier de Flessingue. Tonaż 145 ton, wymiary 73’ x 21’4” x 8’3”, załoga 105. Uzbrojenie: 14 x 4-f i 4 x 3-f. Przemianowana na Cavalier w 1713. Skreślona z listy floty w 1717 lub 1718, rozebrana w 1718.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Janusz Kluska
- Posty: 1158
- Rejestracja: 2006-05-14, 20:44
- Lokalizacja: Wodzisław Śląski
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Belette – pierwotnie francuski 12-działowy bryg wojenny Belliqueuse, zwodowany w Dieppe 30.12.1793. Projektant Pierre-Alexandre Forfait. Nośność 220-280 ton, wyporność 475 ton, wymiary: 96’9” x 25’9” x 12’6”. Załoga: 116-146. Uzbrojenie: pierwotnie 12 x 12-f. Zajmował się eskortowaniem kabotażowców u wybrzeży Francji. Sprzedany w prywatne ręce w Saint Malo w listopadzie 1797, wyposażony jako bryg korsarski Belliqueuse (Belliqueux) w grudniu. Tonaż 280 ton, załoga 132; uzbrojenie: 20 dział. Zdobyty u wybrzeży Irlandii 10.01.1798 przez Anglików i dopiero przez nich przemianowany na Belette (wbrew Vichotowi nigdy nie nosił tej nazwy pod francuską banderą). W Royal Navy 18-działowy bryg-slup o wymiarach 104’4,5” x 27’7” x 7’5”. Tonaż 347 ton, załoga 125. Uzbrojenie: 20 karonad 24-f. W rzeczywistości jednak wcale nie wprowadzony do aktywnej służby pod brytyjską banderą, cały czas stał w rezerwie. Sprzedany w 1801.
Désiré – mały slup (jednomasztowiec) transportowy z Lorient, wynajmowany przez marynarkę francuską w okresie 29.07.1799-10.03.1801.
Musette – szkuner 6-działowy (6 x 4-f) kupiony w 1803 w Senegalu przez Victora Hughes, gubernatora Gujany. Prawdopodobnie przejęty w styczniu 1809 przez Portugalczyków po kapitulacji Gujany.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Désiré – mały slup (jednomasztowiec) transportowy z Lorient, wynajmowany przez marynarkę francuską w okresie 29.07.1799-10.03.1801.
Musette – szkuner 6-działowy (6 x 4-f) kupiony w 1803 w Senegalu przez Victora Hughes, gubernatora Gujany. Prawdopodobnie przejęty w styczniu 1809 przez Portugalczyków po kapitulacji Gujany.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
