Nowości wydawnicze: MSiO (w tym numery specjalne)

[polsteam]

Panowie redaktorzy!!! Może pora zmienić nazwę pisma, bo jest nieco "oszukańcza"

otóż to ! słuszny postulat...

od dłuższego czasu (w moim przypadku) kończy się na sprawdzaniu w saloniku prasowym "czy jest coś o statkach" i - na ogół - odkładaniu czasopisma na półkę z zawodem...

[Marek T]

...swoisty wewnętrzny parytet - do danego numeru bierzemy dwa, a najlepiej trzy teksty o 1. czasach przed XIX wiekiem, 2. mniejszych okrętach ...

Swego czasu - jeszcze w latach 90tych - przedstawiłem reakcji taką tabelę, podobną do używanej przez red. Micińskiego (choć z innymi nazwami rubryk i wierszy).
Do tego jeszcze powinien dojść trzeci wymiar - np. narodowość. Wyjątkiem jest Polska, traktowana szczególnie.

[Killick]

Wiecie panowie a ja się tak zastanawiam, czy ten sam mityczny "młody, niewyrobiony czytelnik" co to czeka na pancerniki lubi czytać o współczesnych, dajmy na to - malezyjskich korwetach albo hmm... estońskich patrolowcach czy innych tam "niszczycielach min" z Tiutiurlistanu ?

Skoro już tak piszemy co kto lubi to czy może być coś nudniejszego od jakiejś współczesnej krypy, co to wojny i prochu nie powącha, historii nie ma żadnej, uzbrojona jest tak, że żal ściska, służy na niej pięciu ludzi "bo taniej i zautomatyzowano", a jedyną akcją bojową jaką ją ewentualnie czeka będzie polowanie na jakiegoś somalijskiego biedaka czy jakieś tam inne ćwiczenia NATO na Bałtyku?

Proszę oczywiście wszystko powyżej wziąć w duży nawias żartu ale już tak bardziej na serio to wielce spodobałby mi się swego czasu artykuł o wojnach dorszowych. Więcej takich proszę. Chyba działo się coś ciekawego po 1945 poza samym budowaniem okrętów?

Ostatnio w telewizorni natrafiłem na program o pracy nurków na ORP Piast. Oczywiście taki skierowany do raczej przypadkowego widza ale i tak dość ciekawy. Uzmysłowiłem sobie przy okazji, że chyba nigdy (zaznaczam - chyba, pamięć bywa zawodna), nie przeczytałem w MSiO tekstu o codziennej służbie na okręcie. Wizyty obcych okrętów i jakieś parady raz na rok sa fajne ale chętnie zobaczyłbym jakieś okrętowe zakamarki albo przeczytał relacje z prawdziwych akcji ratowniczych. Przeczytał relacje ludzi, którzy mają coś CIEKAWEGo do opowiedzenia o pracy na morzu, zarówno w mundurze jak i w cywilu, są chyba tacy w tym kraju?

Wy tutaj prawie wszyscy o tych "statkach" z tytułu a ja zwracam uwagę, że pierwszy człon nazwy to MORZE? Czujecie naprawdę morski klimat w tym czasopismie? Moim zdaniem "bliźniacze" Lotnictwo jest znacznie kompletniejszym magazynem.

[Chemik]

od dłuższego czasu (w moim przypadku) kończy się na sprawdzaniu w saloniku prasowym "czy jest coś o statkach" i - na ogół - odkładaniu czasopisma na półkę z zawodem...

Ja mam to samo... Okręty jeżeli nie służyły przed lub po służbie militarnej jako jednostki cywilne mnie kompletnie nie obchodzą...

Wy tutaj prawie wszyscy o tych "statkach" z tytułu a ja zwracam uwagę, że pierwszy człon nazwy to MORZE? Czujecie naprawdę morski klimat w tym czasopismie? Moim zdaniem "bliźniacze" Lotnictwo jest znacznie kompletniejszym magazynem.

też pisałem o zapachu ryby.... ostatnio taki czułem, gdy pył cykl artykułów o o naszych trawlerach, od tamtej pory "susza""

[szafran]

Pewnie w najnowszym MSiO będzie monografia goszczącego ostatnio ITS Caio Duilio

Lotnictwa bym aż tak wysoko nie oceniał. W porównaniu do początkowych numerów (cykl dwumiesięczny) obecne czasopismo to popelina. Evergreeny dość często się pojawiają, monografie maszyn (które dla mnie powinny mieć dopisek artykuł sponsorowany), fotoreportarze spotterów i inne pierdoły. Rzadko pojawiają się dobre i świeże artykułu plus okazyjnie biografie zasłużonych lotników. Konkurencja dla Lotnictwa wychodzi rzadziej ale poziom jest wręcz kosmiczny.

W MSiO brakuje porządnych artykułów o ludziach morza. Utrwaliło mi się, że kiedyś w MSiO był artykuł o okręcie w którym nie padło żadne nazwisko. Muszę odświeżyć swoją pamięć

[Peperon]

Już kiedyś była ostra dyskusja o Misiu, ale nie chce mi się szukać...
Jak przypomniał Killick nazwa pisma jest złożona z kilku członów. Muszę przyznać ze wstydem, że skupiłem się na częściach "technicznych" nazwy pisma.
Jednak czytając wpisy Kolegów Forumowiczów przypomniało mi się stare MORZE oraz Nasze MORZE, które w pewnym sensie było sukcesorem MORZA. Muszę jednak przyznać, że w tamtych pismach trochę brakowało "działu technicznego" w sensie popularnym, czyli MarWoj i inne floty, czy wydarzeń typu starcia i wojny. Podane w lekkiej i przystępnej wersji mogły przyciągnąć czytelników. Nie brakowało natomiast gospodarki morskiej i tematyki podróżniczej - zwłaszcza w MORZU.
W Misiu też na początku było ciekawie, chociaż od razu "technicznie". Oprócz tematyki wojennomorskiej były ciekawe teksty o jednostkach cywilnych - dla przykładu kaiserowskie transatlantyki. Były serie artykułów np. o carskich predrednotach, pancernikach Konfederacji, czy też interesujące biografie - np. Zumwalta O artykułach prezentujących ciekawostki - złamany maszt Michigan, czy dziwne zainteresowania Churchilla - nawet nie wspomnę Naprawdę było ciekawie. Tym bardziej, że epokę żagla przybliżał K. Gerlach.
Siłę przyciągania tworzyła różnorodność tematyki oraz epok.
Obecnie pismo zdryfowało w stronę monotematyki i ograniczenia czasowego prezentowanych materiałów. A szkoda, bo naprawdę lubię Misia. Jeśli jakiś materiał przez pewien czas czeka na publikację, to można jeszcze to strawić. Mogę czekać na dokończenie jakiegoś artykułu parę numerów, ale chyba nie pół roku. Uważam to za przesadę. Czy nie rozsądniej byłoby rozpoczęte publikacje kończyć jak najszybciej ? Raz, że nie blokują szuflady, a dwa - podnoszą wiarygodność pisma.
I na razie tyle z moich wypocin na temat Misia.
Mam kilka pomysłów na cykle, ale nie wiem czy byliby chętni autorzy do realizacji. Chociaż pewnie siedzą w tematach.

[Tadeusz Klimczyk]

Kiedyś "Miś" był pismem redagowanym przez hobbystów dla hobbystów. Teraz to zwykła gra rynkowa. Ot i cała tajemnica..... Ale jak się jeździ po Misu to nie należy zapominać, że w Okrętach jest jeszcze gorzej.

[de Villars]

A szkoda, bo naprawdę lubię Misia

A ja powiem - lubiałem. Nawet bardzo. Niestety, nie ma sentymentów, kiedy chodzi o wydawanie pieniędzy. Niby nie dużo, ale jednak. Nie wiem, może jest nas niedużo i nasze dywagacje znaczą dla redakcji tyle co zeszłoroczny śnieg, bo ktoś inny i tak im wyczerpie nakład?

Mam kilka pomysłów na cykle, ale nie wiem czy byliby chętni autorzy do realizacji.

Swego czasu rzuciłem pomysł cyklu "zdarzyło się 100 lat temu", aż się prosi żeby w przyszłym roku, na okrągłą rocznicę wielkiej wojny coś takiego wystartowało. Ale nie mam złudzeń..

jak się jeździ po Misu to nie należy zapominać, że w Okrętach jest jeszcze gorzej.

Przynajmniej zajmują się czymś dawniejszym (jak to wychodzi to już inna sprawa - niedawny artykuł o Sfaxie w nr specjalnym to modelowy przykład skopania arcyciekawego tematu).

[Tadeusz Klimczyk]

Swego czasu rzuciłem pomysł cyklu "zdarzyło się 100 lat temu", aż się prosi żeby w przyszłym roku, na okrągłą rocznicę wielkiej wojny coś takiego wystartowało. Ale nie mam złudzeń..

Słuszny postulat.

Kiedyś próbowano łapać takie daty. Teraz bez echa przeszła niedawno rocznica wojny włosko-tureckiej. Niby margines ale bardzo ciekawa jesli chodzi o konsekwencje. Włosi zbudowali flotę opartą o wielkie okręty i zajeździli je wykonując zwykłe policyjne zadania. W naszej gigantycznej trzytytułowej prasie wojennomorskiej cisza. Raz, że nikt w redakcjach o takiej wojnie nie słyszał a jak słyszał to kto to zresztą napisze.

A rok 1914 za pasem.....

[szafran]

Kiedyś "Miś" był pismem redagowanym przez hobbystów dla hobbystów. Teraz to zwykła gra rynkowa. Ot i cała tajemnica..... Ale jak się jeździ po Misu to nie należy zapominać, że w Okrętach jest jeszcze gorzej.

Zastanawiam się co na taki stan rzeczy wpływa?

[tom]

Jeśli jest niewielu znawców, co piszą o epoce żagla czy o XIX w., to czy problemem nie jest jeszcze to, kto będzie w redakcjach weryfikował ich teksty, jak się tam każdy może znać na tym gorzej niż autorzy? Zdarza się, że taki "spec" np. jest, a co wtedy, gdy odchodzi? Może to jest powodem, że bierze się tematy "bezpieczniejsze" i łatwiejsze do weryfikacji?

[Tadeusz Klimczyk]

Wydaje mi się, że sporo tekstów, a w jednym piśmie chyba 100 % idzie do druku bez jakiejkolwiek adjustacji. Tutaj epoka nie ma raczej nic do rzeczy. Zresztą po co ? Sam na tym forum przeczytałem cytowaną już kiedyś przeze mnie opinię - "co tam że byle jak napisanie - jakoś idzie zrozumieć".

Problem jest w tym, że, jak twierdził twórca "Przekroju" Marian Eile - dobre czasopismo musi być ciut mądrzejsze od swego czytelnika. To ono ma mu imponować formatując jednocześnie jego upodobania a nie odwrotnie. Tymczasem mamy do czynienia z próbami trafienia w gusta uśrednionego czytelnika bo inaczej sprzedaż spadnie. I Kagero wygra z Magnum. Albo Magnum pokona Kagero. No i tak "targetem" pism wojennomorskich stają się Ci, co to im wystarczy "jakoś zrozumieć".

[marek8]

Nie otożsamiajmy zaraz krytyki tak naprawdę życzliwych dla pisma osób z tzw. jeżdzeniem Lubiliśmy, kupowaliśmy a teraz jesteśmy z różnych powodów niezadowoleni więc jakby to powiedzieć porównywanie tego pisma z tradycją do nówki w stylu Okrętów za wiele sensu nie ma... Ciut za często w naszej tradycji nestorzy nakazują unikanie wszelkiej krytyki... I jak pisał ks. Kitowicz - wszystko ciągle budujemy od nowa ...
Pytanie które zaciekawia dotyczy kwestii czy taka nowa formuła MSIO bez innych niż wojenne tematów i wszelkich innych - niepotrzebnych chyba dodatków istotnie spotyka się z pozytywnym odbiorem czytelników. Jakoś mam wrażenie widzac sterty magazynu pod koniec miesiąca w EMPiKU chyba nie do końca... ale może to tylko tak lokalnie w tym konkretnym sklepie...
Pytanie zagadka to to czym ma się wedle badan targetu interesować nabywca inny niż grono "weteranów" FOW. Jak koledzy sądzą - pancernik w numerze to od razu konkretne wyniki w sprzedaży? Jakoś mam wątliwości ale może jest inaczej... W koncu nas chyba dawno temu także do Morza przyciągały min. te pancerniki...
Może też problem jest w prostym braku autorskiej sztafety pokoleniowej. Starsi już nie mają czasu a młodsi też W końcu ilu ludzi dziś żyje z morza...
Pozdrawiam

[AvM]

Swego czasu rzuciłem pomysł cyklu "zdarzyło się 100 lat temu", aż się prosi żeby w przyszłym roku, na okrągłą rocznicę wielkiej wojny coś takiego wystartowało. Ale nie mam złudzeń..

Słuszny postulat.

Kiedyś próbowano łapać takie daty. Teraz bez echa przeszła niedawno rocznica wojny włosko-tureckiej. Niby margines ale bardzo ciekawa jesli chodzi o konsekwencje. Włosi zbudowali flotę opartą o wielkie okręty i zajeździli je wykonując zwykłe policyjne zadania. W naszej gigantycznej trzytytułowej prasie wojennomorskiej cisza. Raz, że nikt w redakcjach o takiej wojnie nie słyszał a jak słyszał to kto to zresztą napisze.

A rok 1914 za pasem.....

W Chinach bedzie kilka konferencji o wojnie japonsko.chinskiej. Moze rocznice nie calkiem okragle, ale, kto z badaczy zyje zeby byc na 100, 200, czy innej rocznicy.

Dziwne ze nawet przyklad kolegi dr. Gerlacha nie zmienil nastawienia w redakcji. Krzysztof potrafi pisac z pasja ,a co najwazniejsze dla niektorych wiedza, i przekonaniem
o takich pierdolach jak budowa fregaty i poczatkach OL na jakiejs wyspe na Oceani Indyjskim i to na 3-4 strony :O

A takich relacji (faktow) w ostatnich stulecicha byly setki, jak nie tysiace.

[Peperon]

Kiedyś "Miś" był pismem redagowanym przez hobbystów dla hobbystów. Teraz to zwykła gra rynkowa. Ot i cała tajemnica..... Ale jak się jeździ po Misu to nie należy zapominać, że w Okrętach jest jeszcze gorzej.

Prawdę mówiąc to Miś powinien w pewnym sensie wpływać na gusta, a nie równać w dół
Potencjał autorów jest przecież spory, a zakres tematyczno-czasowy duży.

[Tadeusz Klimczyk]

Tak na marginesie - w najnowszym TWH jest artykuł o bitwie u Ławicy Dogger. Z zajawki internetowej zapowiada się pasjonująca lektura. Jedno zdanie - 3 błędy, dwie nielogiczności, o polszczyźnie nie wspomnę ("proces budowy Bluchera był bolesny" BRRRR.... ). Autor gdzieś wyczytał stare bajki i podania o tym, jak to Royal Navy zrobiła w Niemców w konia ukrywając charakterystykę swoich krążowników liniowych, przez co Ci ostatni zbudowali Bluchera. A tymczasem nie od dziś wiadomo, że Blucher został zbudowany zgodnie z własnym planem na który miał duży wpływ Wilhelm II domagający się wzmocnienia charakterystyki krążowników pancernych. Wilhelm pisał zresztą w tej sprawie artykuły do Marine Rundschau.