Jaka Marynarka Wojenna?

Źródło: http://miasta.gazeta.pl/trojmiasto/1,35 ... rzeje.htmlCo dalej z Marynarką? Flota nam się kurczy i starzeje
Polskiej Marynarce Wojennej, równie mocno jak pieniędzy, potrzeba odpowiedzi na pytanie, do czego jest potrzebna.
Nad przyszłością polskiej Marynarki Wojennej zastanawiają się naukowcy, wojskowi i biznesmeni. Okazją była wtorkowa konferencja zorganizowana w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, która kształci kadry dla polskiej floty. Byt uczelni zagrożony nie jest - od kilku lat kształci ona nowe pokolenia studentów na nowych, niewojskowych, kierunkach. Na dziedzińcu uczelni łatwiej teraz zorientować się w najnowszych trendach mody niż dostrzec umundurowanego absolwenta.
Nie można tego powiedzieć o Marynarce Wojennej. Flota się starzeje, kurczy, opiera się nowym trendom, modernizuje się w ślimaczym tempie. Najlepszym przykładem patologii jest wieloletnia, kosztująca krocie budowa korwety typu Gawron. Eksperci są zgodni, że ugruntowanie negatywnych zjawisk spowoduje, że już w 2018 r. polska Marynarka Wojenna może przestać mieć jakiekolwiek militarne znaczenie. Dlatego o zbliżającym się dramacie coraz śmielej mówią sami przedstawiciele marynarki.
Kmdr Krzysztof Marciniak z Dowództwa Marynarki Wojennej, jeden z referentów konferencji, nazywa stan polskiej floty wojennej "zastojem modernizacyjnym". Nieśmiało wskazuje też winnych.
- Odpowiedzialna za to jest nie tyle zła wola elit politycznych, co ich brak zrozumienia dla zagadnień polityki morskiej, w tym także znaczenia bezpieczeństwa morskiego - mówił.
Dowodów na to nie trzeba szukać daleko. We wtorkowej dyskusji, mimo zaproszenia, nie wziął udział żaden polityk. Jedynym był niższej rangi urzędnik z Biura Bezpieczeństwa Narodowego. Organizatorzy wysłali zaproszenia do urzędników Ministerstwa Obrony Narodowej, posłów z sejmowych komisji obrony i gospodarki oraz lokalnych posłów.
A to właśnie posłowie i ministrowie, a nie dowódcy marynarki czy eksperci, mają kluczowy wpływ na losy polskiej floty. Decydują bowiem o wysokości kwot, jakie można na nią wydać. A potrzeba niemało. Ocenia się, że by powstrzymać zapaść polskiej Marynarki Wojennej, trzeba co roku wydać na nią około miliarda złotych - na zakupy i modernizację statków i uzbrojenia. To mniej więcej tyle, ile pochłania nasz udział w misji NATO w Afganistanie. Tych wydatków budżet MON nie udźwignie. W tym roku dał na to dowód, wstrzymując finansowanie dalszej budowy korwety typu Gawron. Pieniędzy trzeba szukać gdzie indziej. Ale gdzie?
- Musi być uruchomiony program finansowania podobny do tego, jaki przy zakupie samolotów F-16. Poza budżetem MON. W 2013 r. je spłacimy, więc będzie szansa dla marynarki - mówił Wojciech Łuczak, redaktor specjalistycznego pisma "Raport". I idzie jeszcze dalej: - Wypuśćmy obligację narodowego programu morskiego. Sam chętnie wydam na to z tysiąc złotych - deklarował.
Co do pieniędzy wśród ekspertów, wojskowych i decydentów jest zgoda - potrzeba ich więcej niż dotychczas. Gorzej z ustaleniem, do czego potrzebna jest nam wojenna flota. Coraz odważniej stawiane są tezy, że model "uderzeniowy", przeznaczony do obrony naszych granic w bezpośrednim konflikcie zbrojnym, to przeżytek. W wywiadzie dla najnowszego numeru "Naszego Morza", a wcześniej w sierpniowym "Przeglądzie Morskim", mówią o tym młodzi oficerowie Marynarki Wojennej, pracujący w MON kmdr por. Tomasz Przybylski i kmdr por. Robert Władzikowski. Ich zdaniem utrzymywanie "kierunku, który korzeniami tkwi w zimnej wojnie" jest błędem, bo prawdopodobieństwo wybuchu wojny zeszło na dalszy plan. Ważniejsze są "inne zagrożenia, jak chociażby terroryzm".
- Została podpisana umowa z Katarem na dostawy gazu dla Polski drogą morską. Konsekwencją powinno być pozyskanie okrętów zdolnych do ochrony tych dostaw - mówią.
Ich zdaniem, marynarka już za kilka lat nie będzie miała takich okrętów, gdy tymczasem szuka dostawców okrętów podwodnych, a te nie są w stanie spełnić tych zadań.
Sławomir Sowula
Waldek K pisze:Tutaj: http://www.altair.com.pl/start-3598 jest informacja, że modernizacja program "Puma" (modernizacja BWP-1) "został usunięty z grona 14 Programów Operacyjnych – najważniejszych przedsięwzięć modernizacji Sił Zbrojnych na lata 2010-2018."
Czy ktoś wie:
1. Gdzie można znaleźć (pełną) listę tych przedsięwzięć?
2. Ile z tych 14 programów dotyczy MW RP?
http://mon.gov.pl/pl/artykul/8069Konferencja prasowa ministra ON
W poniedziałek odbyła się konferencja prasowa ministra obrony narodowej Bogdana Klicha, poświęcona modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP. Ministrowi towarzyszyli: szef Sztabu Generalnego WP generał Franciszek Gągor i pełnomocnik podsekretarza stanu ds. uzbrojenia i modernizacji Marcin Idzik.
Podczas spotkania została przedstawiona informacja na temat programów operacyjnych:
Rozwój sił zbrojnych jest procesem ważnym, trudnym i kosztownym. Ważnym, bo bez sprawnych, dobrze wyposażonych sił zbrojnych trudno wyobrazić sobie bezpieczne funkcjonowanie państwa. Kosztownym, bo rozwój naukowo-techniczny nie pozostawia złudzeń, co do konieczności ponoszenia poważnych, z punktu widzenia możliwości ekonomicznych naszego kraju, nakładów na nowoczesne siły zbrojne, zdolne do funkcjonowania w warunkach środowiska bezpieczeństwa XXI wieku;
- Prognozowanie rozwoju Sił Zbrojnych RP oparte jest na szerokim spektrum prognoz, analiz i wniosków. Programując rozwój sił zbrojnych
w najbliższych latach, poza prognozą sytuacji bezpieczeństwa, brano pod uwagę m.in. doświadczenia z misji poza granicami kraju, interes narodowy (utrzymanie bezpieczeństwa i integralności terytorialnej) oraz zobowiązania wynikające z członkowstwa Polski w Sojuszu, UE i innych koalicjach;
- Niezależnie od wymienionych uwarunkowań, na kształt sił zbrojnych należy patrzeć także przez pryzmat realnych możliwości finansowych państwa – czego dobitnym przykładem może być sytuacja związana ze światowym kryzysem gospodarczym wpływającym na możliwości ekonomiczne naszego kraju;
- Olbrzymie doświadczenia w tym zakresie zdobywamy w obecnej sytuacji budżetowej, w której zmuszeni jesteśmy do weryfikacji przyjętych założeń i planowania oraz realizacji zadań w oparciu o ograniczone możliwości finansowe tegorocznego budżetu MON;
- Dlatego kierunki zmian w Siłach Zbrojnych RP zdeterminowane są racjonalnym wydawaniem środków budżetowych i efektywnym wykorzystaniem posiadanych zasobów. Wszystkie zmiany, skutkujące przebudową struktur Sił Zbrojnych RP, poddane zostały wszechstronnym analizom, ze szczególnym uwzględnieniem zasady „koszt-efekt” w kontekście potrzeb obronnych, efektywnego wydatkowania środków finansowych z budżetu państwa, a także potencjalnych skutków dla społeczności lokalnych;
- Tymi zasadami kierował się resort Obrony Narodowej i wojskowi planiści ze Sztabu Generalnego WP przygotowując pakiet programów operacyjnych;
- 19 października br. Minister ON zaakceptował 14 programów operacyjnych;
- Programy te stanowią mapę drogową dla rozwoju SZ RP w tym szczególnie modernizacji technicznej polskiej armii na następne 10 lat;
- Programy te zostały zdefiniowane i opracowane przez SG WP w oparciu
o szczegółowe analizy dotyczące faktycznych i przewidywanych potrzeb operacyjnych sił zbrojnych;
- W analizie tej uwzględniono zarówno priorytety rozwoju SZ RP jak również aktualne i przewidywane możliwości finansowe resortu Obrony Narodowej na najbliższą dekadę;
- W przygotowaniu pakietu programów operacyjnych dokonano precyzyjnego zbilansowania środków finansowych przeznaczonych na poszczególne programy operacyjne z prognozą budżetową resortu obrony narodowej;
- Jednym z kluczowych priorytetów jest bezpieczeństwo żołnierzy biorących udział w misjach poza granicami kraju oraz uczestniczących w Grupach Bojowych Unii Europejskiej. Dlatego w pakiecie dużo uwagi poświęcono m.in. bezzałogowym systemom powietrznym, śmigłowcom wsparcia bojowego i zabezpieczenia, indywidualnemu wyposażeniu i uzbrojeniu żołnierza – TYTAN, a także dalszemu rozwojowi programu kołowych transporterów opancerzonych – KTO ROSOMAK. Realizacja tych programów ma decydujący wpływ na bezpieczeństwo naszych żołnierzy biorących udział w operacjach bojowych. Wśród priorytetów znajduje się także obrona powietrzna i obrona przeciwlotnicza, zintegrowane systemy wsparcia dowodzenia oraz zobrazowania pola walki C4ISR, a także symulatory i trenażery.
- W pakiecie programów operacyjnych możemy wyróżnić 5 programów głównych oraz 9 programów specjalistycznych. Są to, odpowiednio:
5 PROGRAMÓW GŁÓWNYCH, W OBSZARACH: 1. Systemy obrony powietrznej i obrony przeciwlotniczej;
2. Śmigłowce wsparcia bojowego i zabezpieczenia;
3. Modernizacja Marynarki Wojennej;
4. Zintegrowane systemy wsparcia dowodzenia oraz zobrazowania pola walki C4ISR;
5. Bezzałogowe systemy rozpoznawcze i rozpoznawczo-uderzeniowe.
9 PROGRAMÓW SPECJALISTYCZNYCH, W OBSZARACH: 1. Indywidualne wyposażenie i uzbrojenie żołnierza – TYTAN;
2. Symulatory i trenażery;
3. Samolot szkolno-bojowy LIFT;
4. Samoloty transportowe M-28;
5. Wyrzutnie WR-40 LANGUSTA;
6. Artyleria lufowa: 155 mm armato-haubice samobieżne na podwoziu gąsienicowym – KRAB oraz 155 mm armato-haubice samobieżne na podwoziu kołowym – KRYL);
7. Wieloprowadnicowe wyrzutnie rakietowe MLRS – HOMAR;
8. Kołowe transportery opancerzone – KTO ROSOMAK;
9. Przeciwpancerne pociski kierowane – PPK SPIKE.
- W pakiecie programów operacyjnych uwzględniono i ujęto rozpoczęte przed 2008 rokiem i dotychczas realizowane programy dotyczące zakupu przeciwpancernych pocisków kierowanych – PPK SPIKE oraz kołowych transporterów opancerzonych – KTO ROSOMAK;
- Programy operacyjne zakładają pozyskanie nowego uzbrojenia i sprzętu wojskowego jak również modernizację już eksploatowanej techniki wojskowej w siłach zbrojnych. Przedsięwzięcia te mają na celu utrzymanie oraz rozwinięcie do niezbędnego poziomu zdolności operacyjnych polskiej armii w poszczególnych obszarach i systemach;
- Łączny koszt wdrożenia do 2018 roku wszystkich 14 programów operacyjnych oszacowano na ok. 30 mld zł, stanowi to ok. 20% wydatków budżetowych Ministerstwa Obrony Narodowej;
- Procentowy udział poszczególnych programów całościowym koszcie pakietu przedstawia się następująco:
- KTO ROSOMAK – ok. 30% planowanego kosztu;
- śmigłowce – ponad 20%;
- modernizacja techniczna Marynarki Wojennej – ponad 16%;
- systemy C4ISR – ok. 11%;
- systemy OPL – ponad 8%;
- samolot LIFT – ok. 8%;
- pozostałe programy – ok. 7%.
REALIZACJA PROGRAMÓW OPERACYJNYCH:
1. SYSTEM OBRONY POWIETRZNEJ I OBRONY PRZECIWLOTNICZEJ – pozyskanie i modernizacja przeciwlotniczych zestawów rakietowych i artyleryjsko-rakietowych w latach 2009÷2018 pozwoli na zwiększenie skuteczności obrony powietrznej oraz uzyskanie zdolności zwalczania nowych środków napadu powietrznego celem zapewnienia wymaganego poziomu osłony z powietrza.
2. ŚMIGŁOWCE WSPARCIA BOJOWEGO I ZABEZPIECZENIA – w latach 2013÷2018 planuje się pozyskać 26 śmigłowców różnych wersji i przeznaczenia w celu osiągnięcia zdolności w zakresie działań aeromobilnych i wsparcia bezpośredniego wojsk.
3. MODERNIZACJA MARYNARKI WOJENNEJ – w Marynarce Wojennej będziemy kontynuować formowanie Nadbrzeżnego Dywizjonu Rakietowego. Ponadto w 2017 r. planuje się pozyskać i wdrożyć jeden okręt podwodny nowego typu, jedną korwetę wielozadaniową typu 621 „GAWRON”, jeden niszczyciel min typu „KORMORAN”. W celu utrzymania niezbędnych zdolności operacyjnych zmodernizowane zostaną posiadane systemy rakietowe RBS-15 na okrętach typu 660M ORKAN, dwa okręty rakietowe typu 1241 „TARANTULA”, dwie fregaty rakietowe typu „OHP” oraz trzy okręty podwodne typu „KOBBEN”.
4. ZINTEGROWANE SYSTEMY WSPARCIA DOWODZENIA ORAZ ZOBRAZOWANIA POLA WALKI C4ISR – realizacja programu pozwoli na osiągnięcie zdolności operacyjnej do skutecznego dowodzenia
i kierowania Siłami Zbrojnymi RP w całym spektrum realizowanych zadań. Istotą programu jest integracja wszystkich narodowych zautomatyzowanych systemów dowodzenia i kierowania środkami walki oraz informatycznych systemów funkcjonalnych.
5. BEZZAŁOGOWE SYSTEMY POWIETRZNE – do Sił Zbrojnych RP zakłada się pozyskać BSP różnych klas (w tym m.in.: MINI, krótkiego i średniego zasięgu), co pozwoli zwiększyć zdolności poszczególnych rodzajów SZ RP do prowadzenia rozpoznania obrazowego do 300 km.
6. INDYWIDUALNE WYPOSAŻENIE I UZBROJENIE ŻOŁNIERZA – TYTAN – realizacja programu pozwoli na osiągnięcie zdolności operacyjnej w zakresie poprawy efektywności funkcjonowania żołnierza
w środowisku działań bojowych. Pozyskane UiSW zapewni techniczno-sprzętowe warunki do osiągnięcia zdefiniowanych zdolności operacyjnych takich jak:
- rażenie (Lethality),
- przetrwanie (Survivability),
- podtrzymanie (Sustainability),
- system zarządzania działaniami C4I (Command, Control, Communications, Computer and Intelligence),
- mobilność (Mobility).
W sposób zasadniczy wpłynie to na zwiększenie bezpieczeństwa żołnierzy na polu walki (misji).
7. SYMULATORY I TRENAŻERY – pozyskanie symulatorów i trenażerów, przyczyni się do poprawy zdolności w zakresie efektywności szkolenia bojowego wojsk w perspektywie nowo wdrażanych typów sprzętu bojowego bez jego nadmiernej eksploatacji, co będzie miało wpływ na znaczne obniżenie kosztów szkolenia.
8. SAMOLOT SZKOLNO-BOJOWY LIFT – od 2013 do 2015 roku zostanie wprowadzonych 16 samolotów szkolno-bojowych klasy LIFT (Lead-in Fighter Trainer) zapewniających wymogi nowoczesnego systemu praktycznego szkolenia załóg w powietrzu oraz współczesnego pola walki.
9. SAMOLOTY TRANSPORTOWE M-28 – wdrożenie do lotnictwa Sił Zbrojnych małych samolotów transportowych M-28B/PT-65 wyposażonych w nowoczesną awionikę „GOLD CLOWN” (w przyszłości „GLASS COCPIT”), z możliwością doposażenia ,w systemy obrony biernej oraz
w wersji pasażersko-transportowej pozwoli na stworzenie możliwości praktycznego przygotowania personelu latającego (od szkolenia podstawowego do zaawansowanego) do przeszkolenia na samoloty transportowe CASA C-295M, C-130, oraz samoloty VIP.
10. WYRZUTNIE WR-40 LANGUSTA – wdrożenie do pododdziałów WRiArt nowoczesnych polowych wyrzutni rakietowych wraz z nowoczesną amunicją pozwoli osiągnąć zdolność w zakresie zwiększenia donośności, precyzji, siły i skuteczności uderzeń środków ogniowych artylerii rakietowej na głębokość do 60 km. Zakłada się wdrożyć trzy dywizjony artylerii rakietowej (docelowo ok. 56 szt.).
11. ARTYLERIA LUFOWA – 155 mm AHS KRAB /KRYL )” – pozyskanie nowych systemów ogniowych, kompatybilnych z systemami sojuszniczymi, pozwoli osiągnąć zdolność operacyjną w zakresie realizacji zadań wsparcia bezpośredniego i ogólnego przez polową artylerię lufową. Zakłada się zwiększenie zdolności operacyjnych Wojsk Rakietowych i Artylerii w działaniach bojowych prowadzonych na obszarze kraju oraz poza jego granicami poprzez wprowadzenie na uzbrojenie Sił Zbrojnych RP modułów ogniowych artylerii lufowej wyposażonych w 155 mm samobieżne haubice na podwoziu gąsienicowym – KRAB oraz na podwoziu kołowym – KRYL.
12. WIELOPROWADNICOWE WYRZUTNIE RAKIETOWE MLRS-HOMAR” – wdrożenie wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych zdecydowanie poprawi jakość i skuteczność wsparcia ogniowego wojsk na głębokość do 300 km.
13. KOŁOWY TRANSPORTER OPANCERZONY – KTO ROSOMAK – realizacja programu pozwala na zwiększenie zdolności operacyjnych Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w działaniach bojowych. Planuje się wprowadzenie i wdrożenie tego sprzętu na potrzeby PKW oraz do jednostek wojsk lądowych i szkolnictwa. Obecnie w Siłach Zbrojnych RP znajduje się ok. 300 KTO ROSOMAK. Do 2018 r. osiągniemy docelową ilość sprzętu tego typu w liczbie ok. 800 szt. w wersjach bojowych
i specjalistycznych.
14. PRZECIWPANCERNE POCISKI KIEROWANE – PPK SPIKE – realizacja ww. programu zapewni efektywne wsparcie ogniowe walczących wojsk znajdujących się w bezpośredniej styczności, poprzez wykonanie precyzyjnego ognia środkami przeciwpancernymi. Istotą programu jest zwiększenie zdolności operacyjnych zwalczania obiektów pancernych i opancerzonych przeciwnika przez moduły bojowe wyposażone w PPK.