Wrak na mieliźnie. US Navy w latach 1865-1882

[Napoleon]

W ostatnim numerze MSiO (nr 3/2025) ukazał się tekst Juliusza Tomczaka o sytuacji marynarki amerykańskiej po wojnie secesyjnej. Omawiający zapaść tejże. Tekst dobry, dobrze omawiający niuanse personalne i wszelkiej maści "smaczki" i dający dobry obraz marazmu w jakim pogrązyła się amerykańska marynarka. Tekst ma też wady. Moim zdaniem zbyt pobieżnie omówiono "sprawę Virginiusa", która trochę narobiła zamieszania i choć na zmianę polityki zasadniczo nie wpłynęła, to później wykorzystywano ją jako argument gdy przyszło otrzeźwienie. W tekście znajdują się też "smaczki" jak np. fragmenty z których by wynikało, że bocznokołowce to żaglowce z pomocniczym napędem parowym (!). No. ale to drobiazgi. Generalnie tekst mi się podobał. Niedosyt budzi tylko zakończenie. Autor kończy artykuł nagle, nie wyjaśniając jak nastąpiło "przebudzenie". Wspomina o programie ABCD, ale może warto byłoby poświęcić trochę więcej miejsca jego genezie? No i wspomnieć o przegłosowanym przez Kongres prawu zakazującemu remontu drewnianych okrętów, jeżeli koszty tego remontu przekroczyć miałyby 30 % (później wartość tę obniżono jeszcze bardziej – do 20 %) wartości tej jednostki. Co w zasadzie z dnia na dzień wyeliminowało 2/3 stanu liczebnego US Navy i dało impuls do szybszej budowy większej liczby nowoczesnych jednostek (aczkolwiek batalia o to, by wśród nich znalazły się pancerniki, to osobny temat!).