Jednak po szybkim przeglądzie zasobów internetu okazało się, że Francuzi rzeczywiście zaprojektowali i zbudowali wodnosamolot, jak na zdjęciach poniżej. Ot, taki francuski odpowiednik Cataliny, tak brzydki, że aż piękny. 
Loire-Nieuport 10 był prototypem morskiego wodnosamolotu dalekiego zasięgu, wyprodukowanym przez przedsiębiorstwo Loire-Nieuport. Został opracowany w odpowiedzi na program Francuskiej Marynarki Wojennej, dotyczący wodnosamolotu rozpoznawczego, zdolnego również do działań jako samolot torpedowy.
Prototyp Loire-Nieuport 10, oznaczony jako L.N.10-01, po raz pierwszy wzbił się w powietrze w Saint-Nazaire 21 lipca 1939 roku. Już 10 grudnia program został skasowany, ponieważ francuska marynarka wojenna zdecydowała o wyłącznym użyciu samolotów bazowania lądowego w tej roli. W rezultacie ani L.N.10, ani jego konkurenci nie weszli do produkcji. Prototyp został zniszczony w czerwcu 1940 roku, aby zapobiec jego zdobyciu przez wojska niemieckie.
Warto dodać, że kadłub Loire-Nieuport 10 został później wykorzystany w prototypie czterosilnikowego bombowca SNCAO 700, który również nie odbył lotów z powodu zawieszenia broni.
Podawane dane TT się różnią, wziąłem jeden zestaw z francuskiego źródła:
Konstrukcja stalowa.
Rozpiętość: 27,00 m
Długość: 18,10 m
Wysokość: 6,70 m
Masa (pusta): 9,970 kg
Masa (maksymalna startowa): 16,000 kg
Napęd: dwa silniki G&R 14R-01, 14-cylindrowe w układzie podwójnej gwiazdy, o mocy 1600 KM każdy
Prędkość maksymalna: 410 km/h na wysokości 6000 m
Prędkość na poziomie morza: 328 km/h
Pułap: 7500 m
Zasięg: 1625 km (można spotkać również 3,200 km)
Uzbrojenie: 4 km 7,7 mm, jedno działko 20 mm w wieży na grzbiecie, 1600 kg bomb lub dwie torpedy
Załoga: 6 (7?) osobowa. Piloci siedzieli jeden za drugim nad komorą bombową.
