No dobra - CZAS NA WYKŁAD
– otworzyłem komp w domu i powyciągałem co trzeba na temat działka – a więc mamy:
25-11-1928 MW zwróciła się do Boforsa z zapotrzebowaniem na nowe działka plot. Jako że Bofors nie był zbyt chętny do takiego ryzyka – marynarka zgodziła się zapłacić za rozwój nowych działek I amunicji.
Bofors na bazie produkowanej amunicji do Vickersa 40x158mm opracowała nową amunicję 40x311 i 25x204mm. Testy z przerobionym na amunicję 40mm działkiem Nordenfelta rozpoczęto w 1929 – wtedy pojawiły się problemy z automatyką I lufami przy tak silnej amunicji. Na szczęście dla Szwedów w tym momencie do akcji weszły zakłady Kruppa (posiadające 33% akcji Boforsa) I przysłały swoich specjalistów.
Do 1930 powstało szereg projektów różnych kalibrów, a Bofors opracował działko 40 mm w 1931. Prototyp zademonstrowano w marcu 1932, ale zamówienie na nie (w przeciwieństwie do 25-ek) przyszło dopiero w 1934 - i tu ciekawostka– w danych technicznych mam podane, że wyprodukowano tylko
2 sztuki !!!!!!!.
Ale jest tez info, że w 08.1934 przyszło pierwsze zamówienie zagraniczne – z Holandii – na 5 ręcznie kierowanych podwójnych działek (ale nie jest podane o który model chodzi).
Formalnie jest podane, że broń rozwinięto z działek
Luftvärnskanon 57 mm/L55 M/89 B oraz M/24 – plot wersji morskiego działka
57 mm/L55 kanon M/89 (używanego na okrętach, a potem w artylerii nadbrzeżnej) na amunicję 57x306 bazującego na działku
57mm (6 pdr) Nordenfelt. Jednakże jest jedno ale – równolegle rozwijane działka
25 mm/L 58 Kulspruta M/32 (Ksp M/32) na amunicję
25x204 !!! niby bazowały na działkach Vickersa 40mm/L39. Jednak obie konstrukcje są bardzo podobne zewnętrznie – co sprawia wrażenie, że bazą rozwojową dla obu działek były zarówno 57-ki jak i Vickersy.
a tak przy okazji – z działek 57 mm/L55 M/89 B rozwinięto także morskie armaty 75mm Kan M/05, a z nich morskie 75mm/L53 Kan M/12, morskie plot 75mm/L53 Lk M/15 i morskie dla OP 75mm/L23,7 Ubk M/16, a jeszcze później lądowe plot (dla artylerii nadbrzeżnej) 75mm/L53,2 Lk M/24 i M/25 – tak więc na bazie działka z lat 80-ych XIX wieku powstawało szereg konstrukcji do lat ’20, a pośrednio do lat ’30-ych
40 mm/L39 Ubåtsautomatpjäs M/32 (inaczej Ubapj M/32) znany jako
matka wszystkich działek automatycznych Boforsa.
Wg. podanych danych była to broń zamówiona dla OP.
dane
- Amunicja – 40x311 o masie 1 kg
- zasilanie z czteropociskowych klipsów
(ale jest info, że zasilanie było gorsze niż w późniejszych Boforsach L56 – czyli to mogą być jeszcze problemy z automatyką)
- szybkostrzelność – 120-140 poc/min
- Vpocz – 700 m/s
- masa – 262 kg (930 kg z podstawą)
I przy okazji co było dalej:
25 mm/L 58 Kulspruta M/32 (Ksp M/32) na amunicję
25x204 !!!.
Rozwinięte w związku z sygnalizowanym w 1931 zainteresowaniem marynarki także mniejszymi kalibrami. Zbliżony konstrukcyjnie do 40-ki prototyp powstał w grudniu 1932 roku. Wyposażono je w „analogowy komputer” zwany
Korrektör. Wykorzystując dane o pułapie, elewacji i szybkości wypracowywał on dane do ognia. Skuteczność ognia działek 25 i 40 mm z tym systemem zaprezentowano w lecie 1933. W wyniku tego marynarka od razu zamówiła 35 pojedyńczych 25-ek (do WW2 dostarczono ich w sumie 100, z czego połowę w wersji podwójnej).
Kolejną konstrukcją była znana nam
40 mm/L56 Luftvärnsautomatkanon m/36 (Lvakan m/36) oficjalnie bazująca na 40 mm/L39 Ubapj M/32 – ale de facto łącząca w sobie cechy tejże i 25 mm/L 58 Ksp M/32.
Jako że sylwetki 40 mm/L39 Ubapj M/32 ze zdjęć powyżej i 25 mm/L 58 Ksp M/32 wydają się bardzo podobne – zamieszczam rysunki 25 mm/L 58 Ksp M/32:
Chyba Wam wystarczy ??
A co z holenderskimi plot na K XIV. Co to za typ ?