Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (4)
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Mediator – jednomasztowy slup cywilny (tzw. slup bermudzki), może (ale niekoniecznie) tej nazwy, zbudowany w 1741 lub 1742 gdzieś nad zatoką Chesapeake, być może w Wirginii. Zakupiony przez Royal Navy w Indiach Zachodnich w kwietniu 1745 i wcielony pod nazwą Mediator jako slup 10-działowy. Wymiary: 61’4” x 21’2’ x 9’9”, tonaż 105 ton. Załoga: 60-80. Uzbrojenie: 10 x 4-f, plus 18 działek relingowych. Zatonął w Ostendzie 29.07.1745 na płytkiej wodzie, z powodu fatalnego stanu kadłuba. [Colledge i Millar podają BŁĘDNIE, że zdobyty tuż przedtem przez francuskiego korsarza z Ostendy].
Pylades – pierwotnie holenderski bryg korsarski Hercules, zdobyty przez Anglików 3.12.1781 i wcielony do Royal Navy pod nazwą Pylades, jako bryg-slup 18-działowy. Wymiary: 90’2” x 30’4’ x 12’0”, tonaż 399 ton. Załoga: 125. Uzbrojenie: 18 x 9-f i 12 działek relingowych. Rozebrany w 1790.
Providence – statek cywilny budowany w stoczni firmy Perry & Co w Blackwall, zakupiony przez marynarkę w lutym 1791 jeszcze na pochylni i zwodowany 23.04.1791. W Royal Navy klasyfikowany oficjalnie jako okręt 6 rangi albo jako slup trójmasztowy (czy też jako slup od 1793), ale naprawdę była to jednostka wypraw badawczych, 10/14-działowa. Wymiary: 107’10,25” x 29’2,5’ x 12’3,25”, tonaż 406 ton. Załoga: 100. Uzbrojenie pierwotne: 10 x 4-f plus 14 działek relingowych. Rozbił się 16.05.1797 podczas kolejnej wyprawy badawczej, po wejściu na mieliznę u wysepki niedaleko Formozy.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Pylades – pierwotnie holenderski bryg korsarski Hercules, zdobyty przez Anglików 3.12.1781 i wcielony do Royal Navy pod nazwą Pylades, jako bryg-slup 18-działowy. Wymiary: 90’2” x 30’4’ x 12’0”, tonaż 399 ton. Załoga: 125. Uzbrojenie: 18 x 9-f i 12 działek relingowych. Rozebrany w 1790.
Providence – statek cywilny budowany w stoczni firmy Perry & Co w Blackwall, zakupiony przez marynarkę w lutym 1791 jeszcze na pochylni i zwodowany 23.04.1791. W Royal Navy klasyfikowany oficjalnie jako okręt 6 rangi albo jako slup trójmasztowy (czy też jako slup od 1793), ale naprawdę była to jednostka wypraw badawczych, 10/14-działowa. Wymiary: 107’10,25” x 29’2,5’ x 12’3,25”, tonaż 406 ton. Załoga: 100. Uzbrojenie pierwotne: 10 x 4-f plus 14 działek relingowych. Rozbił się 16.05.1797 podczas kolejnej wyprawy badawczej, po wejściu na mieliznę u wysepki niedaleko Formozy.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Lurcher – zdania są podzielone, czy w ogóle istniał. Colledge podaje, że służyły w latach 1763-1778 dwa kutry tej nazwy. Pierwszy, 6-działowy, o tonażu 83 tony i wymiarach 50’ x 20’, zwodowany w królewskiej stoczni w Deptford 26.09.1763 i sprzedany w 1771. Drugi (o którego Pan pyta), 8-działowy, zwodowany w Deptford w 1774 i sprzedany 15.12.1778 w Indiach Zachodnich. Jednak Lyon uważa, że Colledge się pomylił i chodzi tu cały czas o tę samą jednostkę, 6-działowy kuter typu Ferret (projekt prawdopodobnie Thomasa Slade z 1763), zwodowany w Deptford 26.09.1763 i sprzedany w 1778. Miał on 50’0” x 20”0” x 7’10”, tonaż 83 tony, załogę 30, uzbrojenie 6 x 3-f i 8 działek relingowych. W tym typie był też Ferret.
Lynx – trójmasztowiec cywilny, budowany w stoczni firmy Randall w Rotherhithe, zakupiony na pochylni w początkowym okresie 1777, zwodowany 10.03.1777, wcielony jako slup 16-działowy. Miał 95’0” x 28’0” x 11’11”, tonaż 324 tony. Od lipca 1780 okręt szpitalny z uzbrojeniem ograniczonym najpierw do 10 karonad 18-f (potem jeszcze 4 karonady 12-f na pokładzie rufowym i 2 takie na dziobowym); załoga 50-55. Sprzedany w 1783. Nie miał bliźniaków.
Harlequin – slup 16-działowy niepewnego pochodzenia; zdaniem Lyona zdobyty w 1781 może na Hiszpanach. Zdaniem Colledge’a francuski Arlequin zdobyty przez Anglików 6.06.1780 i wcielony do Royal Navy najpierw pod nazwą Porto, od 1782 Harlequin. W każdym razie wymiary 80’0” (lub 80’1”) x 20’6” (lub 20’1”) x 9’3”, tonaż 141 ton. Sprzedany w 1782.
Jego „francuski” życiorys też budzi pewne wątpliwości. Istniała korweta 12/16-działowa zbudowana w Stanach Zjednoczonych, zakupiona przez Francuzów na Antylach i wcielona do służby we francuskiej marynarce 22.04.1780 pod nazwą Arlequin. Miała nośność 110 to, wyporność 205 ton, wymiary (w stopach francuskich) 75’2” x 18’10” x 9’6”, załogę 29-32 ludzi. Zdaniem źródeł francuskich zdobyta przez Anglików w pobliżu Martyniki 6.06.1780 i wcielona do Royal Navy pod nazwą Porto. Odbita przez Francuzów w listopadzie 1780 i ponownie zdobyta przez Anglików w lutym 1782, w których służbie znowu przemianowana na Porto lub tym razem na Harlequin. Jednak był także francuski statek handlowy o nazwie Arlequin, z pochodzenia angielski, zdobyty przez Francuzów w listopadzie 1780 i zakupiony w Cayenne przez spółkę handlową z Gujany. Ten statek Anglicy zdobyli w 1781.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Lynx – trójmasztowiec cywilny, budowany w stoczni firmy Randall w Rotherhithe, zakupiony na pochylni w początkowym okresie 1777, zwodowany 10.03.1777, wcielony jako slup 16-działowy. Miał 95’0” x 28’0” x 11’11”, tonaż 324 tony. Od lipca 1780 okręt szpitalny z uzbrojeniem ograniczonym najpierw do 10 karonad 18-f (potem jeszcze 4 karonady 12-f na pokładzie rufowym i 2 takie na dziobowym); załoga 50-55. Sprzedany w 1783. Nie miał bliźniaków.
Harlequin – slup 16-działowy niepewnego pochodzenia; zdaniem Lyona zdobyty w 1781 może na Hiszpanach. Zdaniem Colledge’a francuski Arlequin zdobyty przez Anglików 6.06.1780 i wcielony do Royal Navy najpierw pod nazwą Porto, od 1782 Harlequin. W każdym razie wymiary 80’0” (lub 80’1”) x 20’6” (lub 20’1”) x 9’3”, tonaż 141 ton. Sprzedany w 1782.
Jego „francuski” życiorys też budzi pewne wątpliwości. Istniała korweta 12/16-działowa zbudowana w Stanach Zjednoczonych, zakupiona przez Francuzów na Antylach i wcielona do służby we francuskiej marynarce 22.04.1780 pod nazwą Arlequin. Miała nośność 110 to, wyporność 205 ton, wymiary (w stopach francuskich) 75’2” x 18’10” x 9’6”, załogę 29-32 ludzi. Zdaniem źródeł francuskich zdobyta przez Anglików w pobliżu Martyniki 6.06.1780 i wcielona do Royal Navy pod nazwą Porto. Odbita przez Francuzów w listopadzie 1780 i ponownie zdobyta przez Anglików w lutym 1782, w których służbie znowu przemianowana na Porto lub tym razem na Harlequin. Jednak był także francuski statek handlowy o nazwie Arlequin, z pochodzenia angielski, zdobyty przez Francuzów w listopadzie 1780 i zakupiony w Cayenne przez spółkę handlową z Gujany. Ten statek Anglicy zdobyli w 1781.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Bristol – zbudowany w Sheerness. W aktywnej służbie 1775-1781, 1782-1786. W 1787 stacjonarny okręt-kaplica. W 1794 okręt więzienny, od 1795 stacjonarny okręt szpitalny. Rozebrany w 1810.
Renown – zbudowany w stoczni Roberta Fabian w Northam (Southampton). W aktywnej służbie 1775-1784. W 1794 lazaret. Rozebrany w 1794.
Isis – zbudowany w stoczni firmy John Henniker & Co, w Chatham. W aktywnej służbie 1775-1779, 1780-1784, 1794-1801 (w tym w bitwach pod Camperdown 11.10.1797, pod Kopenhagą 2.04.1801), 1802-1809. Rozebrany w 1810.
Leopard – zbudowany w Sheerness (chociaż zaczęty w Portsmouth, belki szkieletu przewieziono w 1785 do nowej stoczni, stąd tak późna data wodowania). W aktywnej służbie 1790-1791, 1792-1803, 1803-1809 (w tym afera z USS Chesapeake w 1807). Od 1811 transportowiec 26-działowy. Rozbił się w gęstej mgle u wyspy Anticosti w Zatoce Św. Wawrzyńca 28.06.1814 z 475 żołnierzami z czwartego batalionu Królewskiej Gwardii Szkockiej, przewożonymi do Quebec. Wszystkich (i całą załogę) uratowano.
Jupiter – zbudowany w stoczni firmy John Randall & Co, w Rotherhithe. W aktywnej służbie 1778-1783, 1786-1789, 1794-1802. Od 1805 okręt szpitalny, od 1807 znów 50-działowiec. Rozbił się w zatoce Vigo 10.12.1808 na skutek nieostrożności dowódcy, który w zapadającym zmierzchu kazał zbytnio zbliżyć się do brzegu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Renown – zbudowany w stoczni Roberta Fabian w Northam (Southampton). W aktywnej służbie 1775-1784. W 1794 lazaret. Rozebrany w 1794.
Isis – zbudowany w stoczni firmy John Henniker & Co, w Chatham. W aktywnej służbie 1775-1779, 1780-1784, 1794-1801 (w tym w bitwach pod Camperdown 11.10.1797, pod Kopenhagą 2.04.1801), 1802-1809. Rozebrany w 1810.
Leopard – zbudowany w Sheerness (chociaż zaczęty w Portsmouth, belki szkieletu przewieziono w 1785 do nowej stoczni, stąd tak późna data wodowania). W aktywnej służbie 1790-1791, 1792-1803, 1803-1809 (w tym afera z USS Chesapeake w 1807). Od 1811 transportowiec 26-działowy. Rozbił się w gęstej mgle u wyspy Anticosti w Zatoce Św. Wawrzyńca 28.06.1814 z 475 żołnierzami z czwartego batalionu Królewskiej Gwardii Szkockiej, przewożonymi do Quebec. Wszystkich (i całą załogę) uratowano.
Jupiter – zbudowany w stoczni firmy John Randall & Co, w Rotherhithe. W aktywnej służbie 1778-1783, 1786-1789, 1794-1802. Od 1805 okręt szpitalny, od 1807 znów 50-działowiec. Rozbił się w zatoce Vigo 10.12.1808 na skutek nieostrożności dowódcy, który w zapadającym zmierzchu kazał zbytnio zbliżyć się do brzegu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Roebuck – zbudowany w królewskiej stoczni w Chatham. W aktywnej służbie 1775-1783. W latach 1790-1791 okręt szpitalny, od 1793 transportowiec wojska, w rezerwie od 1802. Od 1803 stacjonarny okręt strażniczy czy pływająca bateria, od 1806 koszary, od 1810 stacjonarny okręt flagowy, rozebrany w 1811.
Romulus – zbudowany w stoczni firmy Adams, w Bucklers Hard. Zdobyty przez Francuzów 19.02.1781 u wejścia na zatokę Chesapeake i wcielony do francuskiej marynarki początkowo bez zmiany nazwy. W 1784 przemianowany na Résolution (od stycznia do marca 1787 przejściowo jako Reine). Wycofany ze służby w 1788, od 1789 hulk na Ile de France. Ostatnia wzmianka w 1796.
Actaeon – zbudowany w stoczni firmy Randall & Co. w Rotherhithe. W aktywnej służbie 1778-1783, w latach 1787-1788 transportowiec wojska. W aktywnej służbie 1788-1791. Od 1795 okręt-koszary. Sprzedany w 1802.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Romulus – zbudowany w stoczni firmy Adams, w Bucklers Hard. Zdobyty przez Francuzów 19.02.1781 u wejścia na zatokę Chesapeake i wcielony do francuskiej marynarki początkowo bez zmiany nazwy. W 1784 przemianowany na Résolution (od stycznia do marca 1787 przejściowo jako Reine). Wycofany ze służby w 1788, od 1789 hulk na Ile de France. Ostatnia wzmianka w 1796.
Actaeon – zbudowany w stoczni firmy Randall & Co. w Rotherhithe. W aktywnej służbie 1778-1783, w latach 1787-1788 transportowiec wojska. W aktywnej służbie 1788-1791. Od 1795 okręt-koszary. Sprzedany w 1802.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Capelin – nie był kutrem (w konstrukcyjnym znaczeniu tego słowa) lecz 4-działowym szkunerem ogromnie licznego typu Ballahoo (zwanego też typem „Fish”). Podobnie jak jednostki bliźniacze zbudowany na Bermudach, zwodowany w 1804. Okręciki te miały 55’2” x 18’0” x 9’0” i tonaż 70 ton. Załoga: 20. Uzbrojenie: 4 karonady 12-funtowe. Służył od maja 1804, rozbił się 28.06.1808 na podwodnej skale Parquette u wejścia do Brestu w czasie prowadzenia bliskiego rozpoznania. Nie było strat w ludziach. Ów „kuter” wziął się stąd, że Colledge obdzielił życiorysem tego żaglowca szkuner (1804-1806) i rzekomy kuter (1806-1808), ale sam nie był pewny czy słusznie, a inni badacze potem zaprzeczyli takiemu rozdziałowi dowodząc, że cały czas chodziło o tę samą jednostkę.
Catherine – mały statek handlowy tej nazwy, zakupiony na podstawie rozkazu Admiralicji z 6.03.1794. Miał 58’6” x 20’4” x 10’5”, tonaż 95 ton. Teoretycznie przekształcony w brander, pozbawiony uzbrojenia, obsadzony zaledwie 9-osobową załogą i dowodzony przez p.o. szypra. W rzeczywistości używany raczej jako mała kanonierka z nieznanym uzbrojeniem. W aktywnej służbie 1794-1796, 1798-1799. Sprzedany w 1801.
England – handlowy statek 400-tonowy, wynajęty przez marynarkę w 1692, a potem kupiony 19.03. (lub 19.08.) 1693. Klasyfikowany jako 42-działowy okręt 5 rangi. Zatopiony przez Francuzów 1.02.1695 w starciu koło przylądka Clear.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Catherine – mały statek handlowy tej nazwy, zakupiony na podstawie rozkazu Admiralicji z 6.03.1794. Miał 58’6” x 20’4” x 10’5”, tonaż 95 ton. Teoretycznie przekształcony w brander, pozbawiony uzbrojenia, obsadzony zaledwie 9-osobową załogą i dowodzony przez p.o. szypra. W rzeczywistości używany raczej jako mała kanonierka z nieznanym uzbrojeniem. W aktywnej służbie 1794-1796, 1798-1799. Sprzedany w 1801.
England – handlowy statek 400-tonowy, wynajęty przez marynarkę w 1692, a potem kupiony 19.03. (lub 19.08.) 1693. Klasyfikowany jako 42-działowy okręt 5 rangi. Zatopiony przez Francuzów 1.02.1695 w starciu koło przylądka Clear.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Szkunerów typu Ballahoo (tylko umownie zwanego typem „Fish” z uwagi na ryby w nazwach) było 17 [Lyon] lub 18 [Winfield] sztuk zbudowanych na Bermudach, wodowanych od 1804 do 1807. Poza tym dalszy tuzin, zbudowany na ich wzór w Wielkiej Brytanii, określono odrębną nazwą typu Cuckoo (umownie „Bird”, ze względu na pochodzenie nazw od ptaszków). Te ostatnie zwodowano wszystkie w 1806.
Barracouta – to właśnie ten szkuner jest przedmiotem kontrowersji między Lyonem a Winfieldem na temat liczby jednostek w typie Ballahoo. Ten pierwszy uważa, że chodzi o 78-tonowy szkuner 4-działowy, zbudowany może (ale niekoniecznie) w Halifax w 1804, wprowadzony do służby w tym samym roku i stracony w katastrofie u południowych wybrzeży Kuby 2.10.1805. Ponadto twierdzi, że od 1804 służył w Royal jeszcze inny szkuner tej samej nazwy (i to może jego zbudowano w Halifax), 10-działowy, który nadal znajdował się w służbie w 1807.
Natomiast zdaniem Winfielda, który ignoruje ów szkuner z Halifax i jego egzystencję w 1807, istniał wtedy tylko jeden szkuner Barracouta, 70-tonowy oraz 4-działowy, należący do typu Ballahoo, zwodowany w 1804, służący od czerwca 1804 i stracony w katastrofie w pobliżu Kuby 3.10.1805.
O samej katastrofie mogę dodać, że płynący na północ z Wielkiego Kajmana szkuner wszedł przy złej pogodzie i silnym prądzie na podwodne skały. Został rozbity przez fale, ale załoga się uratowała, a nawet – mając teraz do dyspozycji tylko dwie otwarte łodzie i próbując nimi wrócić na Wielkiego Kajmana – zdobyła po drodze hiszpański szkuner. Wpadła jednak 25.10.1805 na dwa hiszpańskie żaglowce korsarskie i trafiła ostatecznie do niewoli na Kubie.
Berbice – pierwotnie holenderski szkuner (tej nazwy lub nazywany Serpent). Zdobyty przez Anglików we wrześniu 1803 w Berbice, ale zarejestrowany w Royal Navy dopiero 20.11.1805, wyposażony jako 4- lub 6-działowy; tonaż 78 ton. Zatonął w pobliżu rzeki Demerara 24.05.1806.
Bream – szkuner typu Ballahoo, zwodowany w maju 1807. W aktywnej służbie 1807-1815. Sprzedany lub rozebrany w 1816.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Barracouta – to właśnie ten szkuner jest przedmiotem kontrowersji między Lyonem a Winfieldem na temat liczby jednostek w typie Ballahoo. Ten pierwszy uważa, że chodzi o 78-tonowy szkuner 4-działowy, zbudowany może (ale niekoniecznie) w Halifax w 1804, wprowadzony do służby w tym samym roku i stracony w katastrofie u południowych wybrzeży Kuby 2.10.1805. Ponadto twierdzi, że od 1804 służył w Royal jeszcze inny szkuner tej samej nazwy (i to może jego zbudowano w Halifax), 10-działowy, który nadal znajdował się w służbie w 1807.
Natomiast zdaniem Winfielda, który ignoruje ów szkuner z Halifax i jego egzystencję w 1807, istniał wtedy tylko jeden szkuner Barracouta, 70-tonowy oraz 4-działowy, należący do typu Ballahoo, zwodowany w 1804, służący od czerwca 1804 i stracony w katastrofie w pobliżu Kuby 3.10.1805.
O samej katastrofie mogę dodać, że płynący na północ z Wielkiego Kajmana szkuner wszedł przy złej pogodzie i silnym prądzie na podwodne skały. Został rozbity przez fale, ale załoga się uratowała, a nawet – mając teraz do dyspozycji tylko dwie otwarte łodzie i próbując nimi wrócić na Wielkiego Kajmana – zdobyła po drodze hiszpański szkuner. Wpadła jednak 25.10.1805 na dwa hiszpańskie żaglowce korsarskie i trafiła ostatecznie do niewoli na Kubie.
Berbice – pierwotnie holenderski szkuner (tej nazwy lub nazywany Serpent). Zdobyty przez Anglików we wrześniu 1803 w Berbice, ale zarejestrowany w Royal Navy dopiero 20.11.1805, wyposażony jako 4- lub 6-działowy; tonaż 78 ton. Zatonął w pobliżu rzeki Demerara 24.05.1806.
Bream – szkuner typu Ballahoo, zwodowany w maju 1807. W aktywnej służbie 1807-1815. Sprzedany lub rozebrany w 1816.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Wszystkie należały do typu Ballahoo, więc dane techniczne jak Capelin.
Flying Fish (albo King Fish) – w aktywnej służbie od 1804. Ponieważ w tym samym czasie służyło w Royal Navy wiele okrętów tej samej nazwy, nie udało się rozsupłać ich losów z całkowitą pewnością. Wg jednej z wersji szkuner ten został porwany 30.09.1805 na Bermudach przez grupę jeńców i przekazany Francuzom; stał się francuskim okrętem korsarskim Tropard, został pochwycony przez Anglików 5.04.1809, ale nie wcielono go już do Royal Navy. Wg innej wersji zdobyli go francuscy korsarze w 1808, potem służył jako francuski okręt korsarski Tropard, pochwycony przez Anglików 8.05.1809 i ponownie wcielony do Royal Navy, w której był do 1812 lub 1814. Wg kolejnej wersji rozbił się przy Curaçao 17.11.1807, ale tu raczej chodzi o inną jednostkę, o której parę słów na końcu.
Grouper – w aktywnej służbie od 1804. Rozbił się 21.10.1811 na rafie w pobliżu Gwadelupy na skutek nieostrożności oficera wachtowego.
Herring – w aktywnej służbie od 1804. Ostatni raz widziany w pobliżu Halifaxu w lipcu 1813. Na skutek błędu urzędników nie skreślony z listy aż do 7.12.1817 i stąd u niektórych autorów występuje np. w 1816 jako statek stoczniowy w Halifaxie, w trzy lata po zaginięciu z całą załogą.
Teraz ten dodatkowy Flying Fish z tego samego okresu. Francuski szkuner Poisson Volant, zdobyty przez Anglików w pobliżu San Domingo 30.06.1803 i wcielony do Royal Navy pod nazwą Flying Fish, jako szkuner 12-działowy. Miał 78’8” x 21’7” x 7’10”, tonaż 150 ton. Również on służył dokładnie od 1804, został przemianowany w 1807 na Firefly i to właśnie raczej jego dotyczy informacja o rozbiciu się na podwodnej skale przy Curaçao 17.11.1807 i zatonięciu z całą załogą.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Flying Fish (albo King Fish) – w aktywnej służbie od 1804. Ponieważ w tym samym czasie służyło w Royal Navy wiele okrętów tej samej nazwy, nie udało się rozsupłać ich losów z całkowitą pewnością. Wg jednej z wersji szkuner ten został porwany 30.09.1805 na Bermudach przez grupę jeńców i przekazany Francuzom; stał się francuskim okrętem korsarskim Tropard, został pochwycony przez Anglików 5.04.1809, ale nie wcielono go już do Royal Navy. Wg innej wersji zdobyli go francuscy korsarze w 1808, potem służył jako francuski okręt korsarski Tropard, pochwycony przez Anglików 8.05.1809 i ponownie wcielony do Royal Navy, w której był do 1812 lub 1814. Wg kolejnej wersji rozbił się przy Curaçao 17.11.1807, ale tu raczej chodzi o inną jednostkę, o której parę słów na końcu.
Grouper – w aktywnej służbie od 1804. Rozbił się 21.10.1811 na rafie w pobliżu Gwadelupy na skutek nieostrożności oficera wachtowego.
Herring – w aktywnej służbie od 1804. Ostatni raz widziany w pobliżu Halifaxu w lipcu 1813. Na skutek błędu urzędników nie skreślony z listy aż do 7.12.1817 i stąd u niektórych autorów występuje np. w 1816 jako statek stoczniowy w Halifaxie, w trzy lata po zaginięciu z całą załogą.
Teraz ten dodatkowy Flying Fish z tego samego okresu. Francuski szkuner Poisson Volant, zdobyty przez Anglików w pobliżu San Domingo 30.06.1803 i wcielony do Royal Navy pod nazwą Flying Fish, jako szkuner 12-działowy. Miał 78’8” x 21’7” x 7’10”, tonaż 150 ton. Również on służył dokładnie od 1804, został przemianowany w 1807 na Firefly i to właśnie raczej jego dotyczy informacja o rozbiciu się na podwodnej skale przy Curaçao 17.11.1807 i zatonięciu z całą załogą.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4473
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Whiting – szkuner typu Ballahoo, zwodowany w listopadzie 1805, w aktywnej służbie od 1806, zdobyty przez francuski okręt korsarski w pobliżu wybrzeży amerykańskich 22.08.1812.
Pike – szkuner typu Ballahoo, w aktywnej służbie od 1804, zdobyty 18.03.1807 u wybrzeży San Domingo przez francuski okręt korsarski, odbity we wrześniu 1808. Zatonął w sierpniu 1809.
Ballahoo – szkuner typu Ballahoo, w aktywnej służbie od 1804, zdobyty przez amerykański okręt korsarski 29.04.1814 w pobliżu Karoliny Południowej.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Pike – szkuner typu Ballahoo, w aktywnej służbie od 1804, zdobyty 18.03.1807 u wybrzeży San Domingo przez francuski okręt korsarski, odbity we wrześniu 1808. Zatonął w sierpniu 1809.
Ballahoo – szkuner typu Ballahoo, w aktywnej służbie od 1804, zdobyty przez amerykański okręt korsarski 29.04.1814 w pobliżu Karoliny Południowej.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach