S.M.S. Chamäleon (1860)
S.M.S. Chamäleon (1860)
Kanonierka zbudowana w Gdańsku w 1860 roku.
Załoga 71 marynarzy i oficerów
Dł: 43,28 m - Szer: 6,96 m - zan: 2,67 m
Wyporność: 422 T
Moc maszyn: 320 PS
Prędkość max: 9 kn
Uzbrojenie: 1 armata 24 funtowa, 2 armaty 12 funtowe, 1 torpeda (??)
19.03.1872 spisana z listy okrętów wojennych
Czy zna ktoś perypetie tego okręciku, szczególnie w czasie wojny 1870 roku?
Załoga 71 marynarzy i oficerów
Dł: 43,28 m - Szer: 6,96 m - zan: 2,67 m
Wyporność: 422 T
Moc maszyn: 320 PS
Prędkość max: 9 kn
Uzbrojenie: 1 armata 24 funtowa, 2 armaty 12 funtowe, 1 torpeda (??)
19.03.1872 spisana z listy okrętów wojennych
Czy zna ktoś perypetie tego okręciku, szczególnie w czasie wojny 1870 roku?
Na stronie http://mitglied.lycos.de/bielatal/navy/krieg.htm jest tylko taki fragment, w którym wspomina się o tym okręcie:
Die Ostseestreitkräfte
Kiel war der wichtigste Stützpunkt der Norddeutschen Bundesmarine in der Ostsee. Die Marinekräfte in Kiel bestanden aus dem Aviso "Preussischer Adler" als Flaggschiff der Ostseestreitkräfte, den Kanonenbooten "Chamaeleon" und "Scorpion" sowie dem Linienschiff "Renown" als schwimmende Batterie. Sie wurden durch Küstenbatterien und die durch die französische Blockade in Kiel zurückgehaltene gedeckte Korvette "Elisabeth" unterstützt. Neben den regulären Kriegsschiffen waren die Dampfer "Holsatia" und "St. Georg" als Hilfskriegsschiffe im Einsatz.
Bei Kriegsausbruch wurde aus dem Aviso "Grille" und den Kanonenbooten "Blitz", "Drache" und "Salamander" die so genannte Flottillendivision unter dem Kommando von Korvettenkapitän Graf Waldersee gebildet. Die Flottillendivision patrouillierte in den Küstengewässern westlich von Rügen und bei Stralsund. Das Kanonenboot war an der Ostküste von Rügen stationiert.
Der wichtige Hafen Danzig mit der Königlichen Werft wurde von der Glattdeckskorvette "Nymphe" verteidigt. Alle anderen Kriegsschiffe, soweit sie sich nicht in Übersee befanden, waren ausser Dienst gestellt worden, da ihre Besatzungen zur Vervollständigung der Besatzungen der im Einsatz befindlichen Kriegsschiffe benötigt wurden
Die Ostseestreitkräfte
Kiel war der wichtigste Stützpunkt der Norddeutschen Bundesmarine in der Ostsee. Die Marinekräfte in Kiel bestanden aus dem Aviso "Preussischer Adler" als Flaggschiff der Ostseestreitkräfte, den Kanonenbooten "Chamaeleon" und "Scorpion" sowie dem Linienschiff "Renown" als schwimmende Batterie. Sie wurden durch Küstenbatterien und die durch die französische Blockade in Kiel zurückgehaltene gedeckte Korvette "Elisabeth" unterstützt. Neben den regulären Kriegsschiffen waren die Dampfer "Holsatia" und "St. Georg" als Hilfskriegsschiffe im Einsatz.
Bei Kriegsausbruch wurde aus dem Aviso "Grille" und den Kanonenbooten "Blitz", "Drache" und "Salamander" die so genannte Flottillendivision unter dem Kommando von Korvettenkapitän Graf Waldersee gebildet. Die Flottillendivision patrouillierte in den Küstengewässern westlich von Rügen und bei Stralsund. Das Kanonenboot war an der Ostküste von Rügen stationiert.
Der wichtige Hafen Danzig mit der Königlichen Werft wurde von der Glattdeckskorvette "Nymphe" verteidigt. Alle anderen Kriegsschiffe, soweit sie sich nicht in Übersee befanden, waren ausser Dienst gestellt worden, da ihre Besatzungen zur Vervollständigung der Besatzungen der im Einsatz befindlichen Kriegsschiffe benötigt wurden
Z pozdrowieniami,
Jerry.
Jerry.
-
- Posty: 14
- Rejestracja: 2005-06-23, 12:09
- Lokalizacja: Bytom
Witam,
Kanonenboot I. Klasse CAMAELEON (tak brzmi urzędowo ustalona pisownia tej jednostki z 18 października 1859 r., gdyż spotkać się również można z wersją Chamäleon oraz Camäleon) spełniał podczas wojny z lat 1870/1871 funkcję jednostki strzeżącej (Wachtschiff) zaporę blokującą wejście do portu Friedrichsort (na północ od Kilonii).
Pozdrowienia
Kanonenboot I. Klasse CAMAELEON (tak brzmi urzędowo ustalona pisownia tej jednostki z 18 października 1859 r., gdyż spotkać się również można z wersją Chamäleon oraz Camäleon) spełniał podczas wojny z lat 1870/1871 funkcję jednostki strzeżącej (Wachtschiff) zaporę blokującą wejście do portu Friedrichsort (na północ od Kilonii).
Pozdrowienia
-
- Posty: 14
- Rejestracja: 2005-06-23, 12:09
- Lokalizacja: Bytom
-
- Posty: 181
- Rejestracja: 2005-01-07, 13:05
Chamaeleon
Okręcik ten, którego nazwa bezw zględu na pisownię oznaczała - jak zapewne wiecie - kameleona, jeśli określany był jako Wachtschiff, znaczy to, że pełnił służbę wartowniczo-dozorową [Wacht = warta].
WMW ten stary Wraq nie może sobie odmówić przyjemności potłumaczenia. Zatem -
Siły Morza Bałtyckiego
Najważniejszą bazą NDB na Bałtyku była Kilonia. Siły morskie stacjonujące w Kilonii obejmowały awizo "Preussischer Adler" [czy to aby nie dawniejsza Cunardowa BRITANNIA???] jako flagowiec sił morskich na Bałtyku, ponadto kanonierki "Chamaeleon" i "Scorpion" i okręt liniowy "Renown" jako pływającą baterię artylerii. Wspierały je baterie artylerii nadbrzeżnej i korweta pancernopokładowa [?] "Elisabeth" blokowana w Kilonii przez siły francuskie. Obok regularnych okrętów, jako jednostki pomocnicze służyły też parowce "Holsatia" i "St. Georg".
Po wybuchu działań wojennych utworzono tzw. Flotillendivision pod dowództwem Kk hrabiego Waldersee złożony z awiza "Grille" i kanonierek "Blitz", "Drache" i "Salamander". Zespół ten patrolował wody przybrzeżne na zachód od Rugii i w rejonie Stralsundu. Kanonierka stacjonowała na wschodnim wybrzeżu Rugii.
Danzig/Gdańsk, ważna baza marynarki ze Stocznią Królewską [?! - chyba Cesarską - wmw] broniony był przez korwetę gładkopokładową "Nymphe". Wszystkie pozostałe jednostki, o ile nie znajdowały się na stacjach zamorskich, zostały wycofane ze służby, jako że ich załogi potrzebne były do uzupełniania składu załóg jednostek będących w akcji.
No i starym zwyczajem, stary Wraq dorzuca trzy grosze od Neudecka i Schroedera - też we własnym przekładzie:
5. Flota Północnoniemiecka i wojna francusko-pruska 1870-71
Po zakończeniu wojny flota pruska przeszła w posiadanie Związku Północnoniemieckiego. 1 października 1867 roku wszystkie jej jednostki podniosły nową, czarno-czerwono-złotą banderę.
Dopiero teraz przewidziano w budżecie i zatwierdzono większe sumy na obronę wybrzeża i budowę portów, opracowano też plan utworzenia floty wojennej, zakładający jej rozrost w ciągu lat dziesięciu do stanu obejmującego 16 jednostek pancernych, 20 fregat i korwet, 8 tzw. awiz , 22 kanonierki o napędzie parowym, 2 okręty artyleryjskie i 5 jednostek szkolnych. Przewidywano już wówczas możliwość (czy raczej prawdopodobieństwo) wybuchu wojny z Francją, gdy jednak to nastąpiło – Związek Północnoniemiecki dysponował ledwie 37 okrętami, z których jedynie 5 było opancerzonych. Marynarka wojenna Francji przewyższała tę wielkość ponad sześciokrotnie, dysponując 232 jednostkami, w tym 33 opancerzonymi.
Na szczęście sytuacja na lądzie rozwijała się pomyślnie dla strony niemieckiej – armia lądowa zdołała odnieść tak znaczące zwycięstwa, że Francuzi nie mogli sobie pozwolić na wycofywanie z frontu jakichkolwiek oddziałów z przeznaczeniem do ewentualnych desantów. Niemieckie porty i ujścia rzek chronione były zagrodami minowymi. Na wodach europejskich nie doszło w ogóle do znaczących bitew jednostek obu flot. Francuzi, nie mogąc dosłownie nic zdziałać na Bałtyku, opuścili go bardzo szybko, by połączyć siły z eskadrą Morza Północnego. Ta ostatnia tymczasem, nie mogąc przejść do ataku, bardzo szybko musiała się ograniczyć jedynie do blokady portów niemieckich.
Spośród załóg jednostek niemieckich, będących w czasie działań poza wodami Europy, prochu powąchali jedynie oficerowie i marynarze kanonierki “Meteor”. Oto bowiem w dniu 9 listopada 1870 roku w pobliżu Hawany wspomniany “Meteor” podjął walkę z silniejszym pod każdym względem francuskim awizem “Bouvet”. Okręt niemiecki, zręcznie manewrując i celnie strzelając ze swoich dział, zmusił silniejszego przeciwnika do ucieczki na hiszpańskie wody terytorialne. Dowództwo “Meteora” składało się z następujących oficerów: kapitana mar. (dziś admirała i szlachcica) Knorra, porucznika mar. Kuhna, podporucznika mar. Bendemanna (dziś kontradmirała i szlachcica), młodszego lekarza dra Wiedemanna, intendenta Riemera i mechanika Pfeffera. Załoga okrętu liczyła 65 osób.
Marynarka wojenna nie wyniosła zbyt wielu laurów z wojny z Francją, choć wypełniła, podobnie jak armia, swój obowiązek. Niewielu z nas zdaje sobie sprawę, ile wysiłku wymagała wielodniowa służba na wyznaczonych stanowiskach i pozycjach, której celem były ochrona i patrole wzdłuż wybrzeży. Jednak praca i trudy, przez które musiały przejść załogi, a także ich służba pełniona dla ojczyzny, pozostają w cieniu świetnych zwycięstw naszych wojsk lądowych.
Zob. "Das kleine Buch von der Marine" - gdzieś to tu jest w całości...
WMW ten stary Wraq nie może sobie odmówić przyjemności potłumaczenia. Zatem -
Siły Morza Bałtyckiego
Najważniejszą bazą NDB na Bałtyku była Kilonia. Siły morskie stacjonujące w Kilonii obejmowały awizo "Preussischer Adler" [czy to aby nie dawniejsza Cunardowa BRITANNIA???] jako flagowiec sił morskich na Bałtyku, ponadto kanonierki "Chamaeleon" i "Scorpion" i okręt liniowy "Renown" jako pływającą baterię artylerii. Wspierały je baterie artylerii nadbrzeżnej i korweta pancernopokładowa [?] "Elisabeth" blokowana w Kilonii przez siły francuskie. Obok regularnych okrętów, jako jednostki pomocnicze służyły też parowce "Holsatia" i "St. Georg".
Po wybuchu działań wojennych utworzono tzw. Flotillendivision pod dowództwem Kk hrabiego Waldersee złożony z awiza "Grille" i kanonierek "Blitz", "Drache" i "Salamander". Zespół ten patrolował wody przybrzeżne na zachód od Rugii i w rejonie Stralsundu. Kanonierka stacjonowała na wschodnim wybrzeżu Rugii.
Danzig/Gdańsk, ważna baza marynarki ze Stocznią Królewską [?! - chyba Cesarską - wmw] broniony był przez korwetę gładkopokładową "Nymphe". Wszystkie pozostałe jednostki, o ile nie znajdowały się na stacjach zamorskich, zostały wycofane ze służby, jako że ich załogi potrzebne były do uzupełniania składu załóg jednostek będących w akcji.
No i starym zwyczajem, stary Wraq dorzuca trzy grosze od Neudecka i Schroedera - też we własnym przekładzie:
5. Flota Północnoniemiecka i wojna francusko-pruska 1870-71
Po zakończeniu wojny flota pruska przeszła w posiadanie Związku Północnoniemieckiego. 1 października 1867 roku wszystkie jej jednostki podniosły nową, czarno-czerwono-złotą banderę.
Dopiero teraz przewidziano w budżecie i zatwierdzono większe sumy na obronę wybrzeża i budowę portów, opracowano też plan utworzenia floty wojennej, zakładający jej rozrost w ciągu lat dziesięciu do stanu obejmującego 16 jednostek pancernych, 20 fregat i korwet, 8 tzw. awiz , 22 kanonierki o napędzie parowym, 2 okręty artyleryjskie i 5 jednostek szkolnych. Przewidywano już wówczas możliwość (czy raczej prawdopodobieństwo) wybuchu wojny z Francją, gdy jednak to nastąpiło – Związek Północnoniemiecki dysponował ledwie 37 okrętami, z których jedynie 5 było opancerzonych. Marynarka wojenna Francji przewyższała tę wielkość ponad sześciokrotnie, dysponując 232 jednostkami, w tym 33 opancerzonymi.
Na szczęście sytuacja na lądzie rozwijała się pomyślnie dla strony niemieckiej – armia lądowa zdołała odnieść tak znaczące zwycięstwa, że Francuzi nie mogli sobie pozwolić na wycofywanie z frontu jakichkolwiek oddziałów z przeznaczeniem do ewentualnych desantów. Niemieckie porty i ujścia rzek chronione były zagrodami minowymi. Na wodach europejskich nie doszło w ogóle do znaczących bitew jednostek obu flot. Francuzi, nie mogąc dosłownie nic zdziałać na Bałtyku, opuścili go bardzo szybko, by połączyć siły z eskadrą Morza Północnego. Ta ostatnia tymczasem, nie mogąc przejść do ataku, bardzo szybko musiała się ograniczyć jedynie do blokady portów niemieckich.
Spośród załóg jednostek niemieckich, będących w czasie działań poza wodami Europy, prochu powąchali jedynie oficerowie i marynarze kanonierki “Meteor”. Oto bowiem w dniu 9 listopada 1870 roku w pobliżu Hawany wspomniany “Meteor” podjął walkę z silniejszym pod każdym względem francuskim awizem “Bouvet”. Okręt niemiecki, zręcznie manewrując i celnie strzelając ze swoich dział, zmusił silniejszego przeciwnika do ucieczki na hiszpańskie wody terytorialne. Dowództwo “Meteora” składało się z następujących oficerów: kapitana mar. (dziś admirała i szlachcica) Knorra, porucznika mar. Kuhna, podporucznika mar. Bendemanna (dziś kontradmirała i szlachcica), młodszego lekarza dra Wiedemanna, intendenta Riemera i mechanika Pfeffera. Załoga okrętu liczyła 65 osób.
Marynarka wojenna nie wyniosła zbyt wielu laurów z wojny z Francją, choć wypełniła, podobnie jak armia, swój obowiązek. Niewielu z nas zdaje sobie sprawę, ile wysiłku wymagała wielodniowa służba na wyznaczonych stanowiskach i pozycjach, której celem były ochrona i patrole wzdłuż wybrzeży. Jednak praca i trudy, przez które musiały przejść załogi, a także ich służba pełniona dla ojczyzny, pozostają w cieniu świetnych zwycięstw naszych wojsk lądowych.
Zob. "Das kleine Buch von der Marine" - gdzieś to tu jest w całości...
Secretary to Mr Davy Jones
Mimo wszystko wtedy jeszcze Stocznia Królewska w Gdańsku. Cesarstwo powstało w 1871 r.
PREUSSISCHER ADLER 1430/1171 t 926BRT 505NRT (1846-Ditchburn&Mare Londyn) als Postdampfer Swinemuende-Kronstadt; 1848 requiriert Kuestenschutz;1850-62 Postdampfer Swinemuende-Kronstadt, uebernommen:18.7.62, 1863 Ausland, 1868 Koenigl.Yacht;
PREUSSISCHER ADLER 1430/1171 t 926BRT 505NRT (1846-Ditchburn&Mare Londyn) als Postdampfer Swinemuende-Kronstadt; 1848 requiriert Kuestenschutz;1850-62 Postdampfer Swinemuende-Kronstadt, uebernommen:18.7.62, 1863 Ausland, 1868 Koenigl.Yacht;
Z pozdrowieniami,
Jerry.
Jerry.
-
- Posty: 181
- Rejestracja: 2005-01-07, 13:05
Masz rację!
Dopiero w styczniu 1871. Ale PA nazywał się wcześniej BRITANNIA, to wiem. Podobno owa BRITANNIA zmieściłaby się cała w jednym tylko wielkim salonie na QE2 - a QE2 spłynęła na wodę w moje jedenaste urodziny.
Secretary to Mr Davy Jones
Re: Masz rację!
Nie prawda!W M Wachniewski pisze:Dopiero w styczniu 1871. Ale PA nazywał się wcześniej BRITANNIA, to wiem. Podobno owa BRITANNIA zmieściłaby się cała w jednym tylko wielkim salonie na QE2 - a QE2 spłynęła na wodę w moje jedenaste urodziny.
PREUSSISCHER ADLER nazywal sie tak od poczatku. W Liverpoolu zostaly zamowione dwa parowce dla linii pocztowej Szczecin(Swinolujscie)-St.Petersburg(Kronstad) pruski
PREUSSISCHER ADLER i rosyjski VLADIMIR. Wladze pruskie nie odebraly ze wzgledu chyba na predkosc i zamowily nowy PA w Ditchborn & Mare. Poprzedni PA zostal jako statek handlowy w Liverpoolu. Oba okrety poczrowe nie sluzyly dlugo w swojej roli gdyz zostaly przejete przez marynarki wojenne. Pisze z pamieci , ale dobrze te trzy okrety pamietam. Mam dosyc duzo dokumentacji na ich temat.
AvM