Nie zapomniałem, tylko nie chciałem wypisywać bzdur.pothkan pisze:Zapomniałeś napisać, dlaczego dzisiaj większość historiografii polskiej przed 1939 r. uważa się zarazem za źródła pierwotne i wtórne.Ksenofont pisze:Np. przedwojenny artykuł opisujący konfederacje barską jest jednocześnie primary-, jak i secondary source. Gdyby naukowcy europejscy używali tego podziału - mieliby poważny problem.
I tym samym źródłem (pomocniczym) staje się pośrednio opracowanie - pod dwoma warunkami: że odwołuje się do konkretnego, podanego źródła (dziś zniszczonego lub zaginionego), najlepiej je cytując, oraz gdy można potwierdzić, że takowy dokument istniał (np. jest inwentarz idealny danego zespołu archiwalnego).Ksenofont pisze: Polskie XIX wieczne piśmiennictwo historyczne korzystało z wielu źródeł dziś nam niedostępnych. Ale opracowań tych nie można traktować jako źródeł historycznych. Są to opracowania o mniejszej, lub większej wartości. Natomiast cytowane w tych opracowaniach dokumenty są oczywiście źródłami historycznymi!
No żesz... pożartować sobie nie można.Ksenofont pisze: W przypisach używa się czasem języka łacińskiego, który - jak widzę - niektórzy uznają za tajemnicze arkana historyka.
Ale tak nie jest - używanie łaciny nie świadczy o tym, że jest się historykiem.
Bzdura. Jeśli jest konieczność, to się umieszcza ile potrzeba. Umieszczanie przypisów pod koniec rozdziału lub książki ma dwa źródła: tradycja historiografii anglosaskiej (gdzie do dziś się ów system powszechnie stosuje), oraz problemy techniczne (ponoć dawniej łatwiej było złożyć i wydrukować tekst z przypisami końcowymi, niż dolnymi). Nie widzę żadnej przyczyny, dla której przypis na końcu byłby wygodniejszy od dolnego. Jeśli w danej pracy powtarzają się obszerne, typowe przypisy (np. metryczki okrętów, biogramy osób), to można je "wyprowadzić" w formę odpowiednich aneksów.Ksenofont pisze: Uważa się, że nieelegancko jest umieszczać więcej przypisów niż trzy na jedną stronę maszynopisu.
Nie.pothkan pisze:I tym samym źródłem (pomocniczym) staje się pośrednio opracowanie - pod dwoma warunkami: że odwołuje się do konkretnego, podanego źródła (dziś zniszczonego lub zaginionego), najlepiej je cytując, oraz gdy można potwierdzić, że takowy dokument istniał (np. jest inwentarz idealny danego zespołu archiwalnego).Ksenofont pisze:Polskie XIX wieczne piśmiennictwo historyczne korzystało z wielu źródeł dziś nam niedostępnych. Ale opracowań tych nie można traktować jako źródeł historycznych. Są to opracowania o mniejszej, lub większej wartości. Natomiast cytowane w tych opracowaniach dokumenty są oczywiście źródłami historycznymi!
Raczej nie można, jeśli sugeruje się ignorancję ogółu...pothkan pisze:No żesz... pożartować sobie nie można.Ksenofont pisze: W przypisach używa się czasem języka łacińskiego, który - jak widzę - niektórzy uznają za tajemnicze arkana historyka.
Ale tak nie jest - używanie łaciny nie świadczy o tym, że jest się historykiem.
pothkan pisze:Bzdura. Jeśli jest konieczność, to się umieszcza ile potrzeba. Umieszczanie przypisów pod koniec rozdziału [...].Ksenofont pisze: Uważa się, że nieelegancko jest umieszczać więcej przypisów niż trzy na jedną stronę maszynopisu.
Jak zwykle, nie omieszkasz wykorzystać sytuacji aby - pośrednio lub bezpośrednio - atakować.Ksenofont pisze:Na niektórych uniwersytetach uczy się studentów, że w bardzo złym tonie jest kopiowanie cudzych przypisów bibliograficznych do własnych publikacji (i że myje się ręce po wizycie w toalecie).
Na innych uniwersytetach uczy się studentów, jak elegancko napisać pracę naukową (i jak wiązać muchę).
Heh, to w Polsce Centralnej aż na uniwerek trzeba trafić, by potrafić zawiązać muchę?Ksenofont pisze:Na niektórych uniwersytetach uczy się studentów, (...) jak wiązać muchę.
Metafora ma wskazywać ogólny kierunek. Nie powinno traktować się jej zbyt dosłownieGrzechu pisze:Heh, to w Polsce Centralnej aż na uniwerek trzeba trafić, by potrafić zawiązać muchę?Ksenofont pisze:Na niektórych uniwersytetach uczy się studentów, (...) jak wiązać muchę.
Wrażenie?deglock pisze:Tak jak patrzę na powyższe posty to mam wrażenie że Kseno robi nam wykład o tym jak pisze się prace naukowe.
Nie - chcę tylko pokazać, że wypisywanie truizmów nie ma sensu.pothkan pisze:Jak zwykle, nie omieszkasz wykorzystać sytuacji aby - pośrednio lub bezpośrednio - atakować.Ksenofont pisze:Na niektórych uniwersytetach uczy się studentów, że w bardzo złym tonie jest kopiowanie cudzych przypisów bibliograficznych do własnych publikacji (i że myje się ręce po wizycie w toalecie).
Na innych uniwersytetach uczy się studentów, jak elegancko napisać pracę naukową (i jak wiązać muchę).
Nie, po raz kolejny pozwalasz sobie na zwulgaryzowanie sprawy.pothkan pisze:Elegancki to powinien być ubiór lub zachowanie. A praca naukowa powinna być przede wszystkim rzetelna i nowatorska. Jeżeli jeszcze prezentuje jasny i przystępny poziom językowy - tym lepiej.
Nie czytałem Twojej pracy.pothkan pisze:No ale cóż, wg czyichś kryteriów moja praca to nieelegancka "cegła", więc widocznie powinienem siedzieć cicho.
Nie zauważyłem, abyś siedział na sali na wykładach i ćwiczeniach, gdy byłem na pierwszym roku. Więc skąd wiesz, co mówili, a czego nie?Ksenofont pisze:Historia to przedstawianie wyników własnych badań.
Powinni Ci to powiedzieć na pierwszym roku.
Obydwa elementy są równie ważne: badania powinny być nowatorskie, a ich przedstawienie musi być precyzyjne i eleganckie.
Powinni Ci to powiedzieć na pierwszym roku.
Powiedzieli natomiast, że w bardzo złym tonie jest kopiowanie cudzych przypisów bibliograficznych do własnych publikacji...
Powinni Ci to powiedzieć?
Inna sprawa, że ok. 25-30% objętości to załączniki, ilustracje itd. Aha - i do "doktoratowego" minimum 300 stron jednak kilkudziesięciu brakuje.
Z wypowiedzi, zamieszczanych na FOW.pothkan pisze:Nie zauważyłem, abyś siedział na sali na wykładach i ćwiczeniach, gdy byłem na pierwszym roku. Więc skąd wiesz, co mówili, a czego nie?Ksenofont pisze:Historia to przedstawianie wyników własnych badań.
Powinni Ci to powiedzieć na pierwszym roku.
Obydwa elementy są równie ważne: badania powinny być nowatorskie, a ich przedstawienie musi być precyzyjne i eleganckie.
Powinni Ci to powiedzieć na pierwszym roku.
Powiedzieli natomiast, że w bardzo złym tonie jest kopiowanie cudzych przypisów bibliograficznych do własnych publikacji...
Powinni Ci to powiedzieć?
Dziwne, że uznałeś za istotne o tym przypomnieć.pothkan pisze:Uwagi o kopiowaniu nie wziąłem z zajęć, tylko spostrzeżeń przy niektórych lekturach. Od razu zaznaczam - autorstwa nikogo z tutaj się wypowiadających. Nawet nie z "naszej" tematyki.
Pewnie żartuję, bo na razie nic poważnego nie napisałem.JB pisze:Mam nadzieję Ksenofoncie, że żartujesz pisząć o różnicach między pracą magisterską i doktorską, nieprawdaż. Jeśli nie, to mam nadzieję, że nie opisujesz sytuacji na moim macierzystym Uniwersytecie.
JB
Jeśli coś ci się wydaje, to się upewnij czy dobrze, zanim coś oznajmisz.Ksenofont pisze:Wydawało mi się, że biorą się one albo z lektur, albo z treści wykładów. Nie wiedziałem, że wynikają ze spostrzeżeń.
Dlatego, że obiecywałem to wcześniej.pothkan pisze:Dlaczego wyciąłeś pół wątku, razem z postami merytorycznymi / na temat ? (notabene zostawiając wyłącznie trzy swoje)
Wątek ma formę ogłoszenia.pothkan pisze:razem z postami merytorycznymi / na temat ? (notabene zostawiając wyłącznie trzy swoje)
Nie - grono użytkowników nie.pothkan pisze:Czyżbyś uważał, że tylko Ty jesteś kompetentny do podawania tam objaśnień, a grono użytkowników ma zająć pozycję biernego czytelnictwa tychże?
