przy okazji zwrócę uwagę, że w Szczecinie od dawna było jakoś dziwnie...
np. opłaty za wjazd samochodów interesantów portu na teren portu (nie tylko ciężarówek z towarami, ale też np. samochodów osobowych - prywatnych, należących do marynarzy czy ich rodzin)
opłaty za wystawianie przepustek
- do dzisiaj lub do niedawna przez długi czas obowiązujące w Szczecinie...
...a nie spotykane w innych polskich głównych portach (albo spotykane poza Szczecinem _w znacznie mniejszym zakresie_ - np. tylko przez jakiś krótki okres w najnowszej historii - np. za czasów schyłkowej komuny lub w jakimś okresie niedługo po 1989 r.)
"Monitoring" w porcie
Kurier Szczeciński, 2009-02-12
Pracownicy Zarządu Morskich Portów Szczecin i Świnoujście SA mają od kilku dni dodatkowe zajęcie. Otóż każdy z nich (wyjątek: członkowie zarządu, dyrektorzy i główny księgowy) muszą wypełniać codziennie "Kartę czasu pracy", w której jest kilka rubryk, w tym m.in.: "zadanie/czynność", "czas przeznaczony na wykonanie zadania/czynności (od godz. do godz.) z zachowaniem chronologii wykonywanych zadań". Po wpisaniu tego co pracownik zrobił musi wypełnić kolejną rubrykę, w której musi stwierdzić, czy to co robił... wchodzi w zakres jego obowiązków.
Do tabeli dołączona jest instrukcja, jak należy kartę wypełniać. Pracownik musi wpisywać wszystkie zadania realizowane w danym dniu, a także "wszystkie czynności niezwiązane bezpośrednio z wykonywaniem podstawowych zadań, np. udzielanie informacji przez telefon, udział w naradzie, spotkanie, przygotowanie pisma itp."
W punkcie ósmym instrukcji czytamy: "W przypadku przygotowania pisma należy podać cel przygotowania i jego adresata (np. przygotowanie pisma do pana X w celu udzielenia mu informacji o Y); w przypadku spotkania, narady czy rozmowy służbowej osobiście, czy przez telefon należy podać cel i partnera konwersacji, narady czy spotkania (np. spotkanie w sprawie X z przedstawicielami spółki Y).".
Na szczęście, o czym informuje punkt dziewiąty instrukcji "nie należy wpisywać czynności natury higieny ogólnej, spożywania posiłków, ani rozmów czy spotkań prywatnych". Nieco dziwny jest punkt dziesiąty, w którym twórca instrukcji informuje, że w rubryce "cel istnienia stanowiska" należy "wpisać cel funkcjonowania danego stanowiska pracy". Tyle tylko że w karcie pracy nie ma takiej rubryki, ale widocznie twórcy tego dzieła to nie przeszkadza.
* * *
Nowy dyrektor ZMPSiŚ postanowił kontrolować za pomocą kart czasu pracy, co czynią podlegli mu pracownicy. Nawet panie sprzątaczki muszą to wypełniać. Każda rozmowa, każda notatka, każdy ruch ma być zapisany z podaniem dokładnego czasu. Weryfikacją dokumentów zajmie się Biuro ds. Audytu Wewnętrznego, dzięki czemu kolejni ludzie będą mieli pracę. Jeżeli system ten się nie sprawdzi to wówczas w każdym pokoju zostaną zainstalowane kamery i mikrofony, a pracownicy otrzymają GPS-y.
Dyrektorem portu jest od kilku miesięcy działacz PO JarosłaW Sergiej, który poprzednio kierował rodzinnym targowiskiem w przygranicznym Osniowie Dolnym. Tam na szczęście kupcy takich kart pracy nie wypełniali. Musieli tylko płacić regularnie czynsz.
Mirosław Kwiatkowski
POrąbany styl zarządzania... (nie, dziś nie 1.IV)
Moderator: nicpon
Zapomniano tylko dodać, że ten niedawno wrócił z Moskwy 
Się śmiejcie...
Badanie czasu pracy i pomiar czasu przy wykonywaniu zadań zwie się chronometrażem i jest dość znane (nooo... może akurat nie w takiej formie, jak zacytowano).
Opowiadał mi kolega, że gdy powstawały pierwsze linie zakładów montażowych elektroniki w Kwidzynie, to przy każdym (!) zatrudnionym na taśmie, przy czynnościach pomocniczych i w administracji stał sobie gość ze stoperem i notesem i mierzył czas wykonania danej czynności.
I nie działo się to przez dzień czy dwa...
W efekcie powstały normy produkcji - dość wyżyłowane, ale możliwe do wykonania. Te normy są tak napięte, że zakładowi opłacało się trzymać na hali kilkunastu ludzi w nadmiarze ('luzacy' vel 'motyle'), tak aby mogli zastąpić albo wspomóc osoby chwilowo niedysponowane czy nie wyrabiające się.
Ale z autopsji znam też inny przypadek, gdy w pewnym departamencie pewnego ministerstwa wprowadzono system płacy oparty na udokumentowanym 'produkcie' (czyli wykonanych zadaniach).
Oczywiście po chwili przerodziło się to w groteskę, bo owa płaca zaczęła bardziej zależeć od ilości dokumentacji niż od ilości 'produktu'. I ludzie spędzali 3/4 czasu pracy na płodzeniu literatury
Na szczęście dość szybko nastąpiło przebudzenie i wszystko wróciło do normy.
Badanie czasu pracy i pomiar czasu przy wykonywaniu zadań zwie się chronometrażem i jest dość znane (nooo... może akurat nie w takiej formie, jak zacytowano).
Opowiadał mi kolega, że gdy powstawały pierwsze linie zakładów montażowych elektroniki w Kwidzynie, to przy każdym (!) zatrudnionym na taśmie, przy czynnościach pomocniczych i w administracji stał sobie gość ze stoperem i notesem i mierzył czas wykonania danej czynności.
I nie działo się to przez dzień czy dwa...
W efekcie powstały normy produkcji - dość wyżyłowane, ale możliwe do wykonania. Te normy są tak napięte, że zakładowi opłacało się trzymać na hali kilkunastu ludzi w nadmiarze ('luzacy' vel 'motyle'), tak aby mogli zastąpić albo wspomóc osoby chwilowo niedysponowane czy nie wyrabiające się.
Ale z autopsji znam też inny przypadek, gdy w pewnym departamencie pewnego ministerstwa wprowadzono system płacy oparty na udokumentowanym 'produkcie' (czyli wykonanych zadaniach).
Oczywiście po chwili przerodziło się to w groteskę, bo owa płaca zaczęła bardziej zależeć od ilości dokumentacji niż od ilości 'produktu'. I ludzie spędzali 3/4 czasu pracy na płodzeniu literatury
Na szczęście dość szybko nastąpiło przebudzenie i wszystko wróciło do normy.
Buhaha, uczłem się o tym na Poli(t)budzie! Wykładał to siwiuteńki docent i nazywało się to Podstawy Zarządzania i Eksploatacji Systemów. chronometraż jest też wykładany w ramach Technicznej Analizy Pracy, lub Psychologii Pracy, ale nie sądziłem, że ktoś to jeszcze stosuje- aż do dzisiaj 
Masz Grzechu rację, źe to dramat z tragedii greckiej, albowiem "nasz" docent mówił dokładnie o takim przypadku- filował delikwent ze stoperem i mierzono ile czasu zajmuje każda czynnośc elementarna najlepszemu pracownikowi na konkretnym stanowisku- według niego określano normy zakładowe. Stąd konieczne było rozłożenie czynności złożonych na proste jak ruch ręką, chwyt, etc. I później zaczęly się jaja z wyrabianiem 110% normy i tym podobnymi kwestiami tamtych czasów. Tak przynajmniej mówił docent, "który z niejednego wiadra whisky pijał".
Kiedy pracowałem w takiej jednej firmie prywatnej w biurze, to dostałem zeszyt i miałem zapisywać co robiłem, którego dnia zostało zlecone, ile czasu trwało- jak był e0mail, to do kogo... po co było wiadome z adresata. Na podstawie wpisów do tego zeszytu była płaca... Czysty wyzysk! Nie mogłem przyjść do roboty na 10 i do 13 pić kawy, bo by mi nie zapłacili "łobuzy"
Masz Grzechu rację, źe to dramat z tragedii greckiej, albowiem "nasz" docent mówił dokładnie o takim przypadku- filował delikwent ze stoperem i mierzono ile czasu zajmuje każda czynnośc elementarna najlepszemu pracownikowi na konkretnym stanowisku- według niego określano normy zakładowe. Stąd konieczne było rozłożenie czynności złożonych na proste jak ruch ręką, chwyt, etc. I później zaczęly się jaja z wyrabianiem 110% normy i tym podobnymi kwestiami tamtych czasów. Tak przynajmniej mówił docent, "który z niejednego wiadra whisky pijał".
Kiedy pracowałem w takiej jednej firmie prywatnej w biurze, to dostałem zeszyt i miałem zapisywać co robiłem, którego dnia zostało zlecone, ile czasu trwało- jak był e0mail, to do kogo... po co było wiadome z adresata. Na podstawie wpisów do tego zeszytu była płaca... Czysty wyzysk! Nie mogłem przyjść do roboty na 10 i do 13 pić kawy, bo by mi nie zapłacili "łobuzy"
Duże koty zjadam na przystawkę.
Re: POrąbany styl zarządzania... (nie, dziś nie 1.IV)
Za to czynności fizjologicznych nie uwzględnia, czyli trzeba opisywać. Najlepiej ze szczegółami.polsteam pisze: Na szczęście, o czym informuje punkt dziewiąty instrukcji "nie należy wpisywać czynności natury higieny ogólnej, spożywania posiłków, ani rozmów czy spotkań prywatnych".
"Dobro i zło nie istnieją, tak jak życie i śmierć. Jest tylko działanie. Walka"
- baron von Ungern-Sternberg, d-ca Azjatyckiej Dywizji Konnej
- baron von Ungern-Sternberg, d-ca Azjatyckiej Dywizji Konnej
