Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (5)
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4485
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Phoenix – okręt 4 rangi, dwupokładowiec 32/38-działowy zbudowany przez Petera Pett w Woolwich. Wymiary jak u Pana podają Lavery, Clowes i Winfield, chociaż nie bardzo rozumiem, co robi w pańskim zestawieniu czwarty parametr, opisany jako „gł.”, kiedy głębokością jest trzeci z kolei wymiar. Także wg Colledge’a i Heppera tonaż 414 ton. Załoga: w 1652 – 150; w 1653 – 120; w 1660 – 130.
W połowie maja 1650 (dowódca William Brandley) wszedł w skład eskadry adm. Pophama wysłanej na wody Portugalii, gdzie ścierał się z okrętami francuskimi, portugalskimi i jednostkami angielskich rojalistów. Kiedy należał do eskadry Richarda Badiley na Morzu Śródziemnym (okrętem dowodził John Wadsworth), wpadł w ręce Holendrów 28.08.1652 w czasie bitwy pod Elbą z eskadrą Jana van Galen. Odbity przez Anglików 20.11.1652 podczas brawurowego ataku łodziami na port w Livorno i ponownie wcielony do floty angielskiej. Walczył w bitwach pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Henry Eaden) i pod Scheveningen 31.07.1653 (dowódca Owen Cox, zginął). Na przełomie 1657/1658 wszedł na Morze Śródziemne w zespole Stoakes’a (okrętem dowodził Thomas Bonn). Był jednym z trzech okrętów, które w listopadzie 1658, krążąc między Sycylią a Sardynią, pochwyciły słynnego pirata hiszpańsko-włoskiego Victorio Papachino. Powrócił do Anglii 16.09.1659. Należał do eskadry wiceadm. Thomasa Allin, która usiłowała wyjść z Morza Śródziemnego na Atlantyk 3.12.1664 podczas sztormowej i bardzo ciemnej nocy; okrętem dowodził wtedy John Chicheley; kilka żaglowców weszło na mielizny w pobliżu Gibraltaru, a dwa – w tym Phoenix – uległy całkowitemu zniszczeniu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
W połowie maja 1650 (dowódca William Brandley) wszedł w skład eskadry adm. Pophama wysłanej na wody Portugalii, gdzie ścierał się z okrętami francuskimi, portugalskimi i jednostkami angielskich rojalistów. Kiedy należał do eskadry Richarda Badiley na Morzu Śródziemnym (okrętem dowodził John Wadsworth), wpadł w ręce Holendrów 28.08.1652 w czasie bitwy pod Elbą z eskadrą Jana van Galen. Odbity przez Anglików 20.11.1652 podczas brawurowego ataku łodziami na port w Livorno i ponownie wcielony do floty angielskiej. Walczył w bitwach pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Henry Eaden) i pod Scheveningen 31.07.1653 (dowódca Owen Cox, zginął). Na przełomie 1657/1658 wszedł na Morze Śródziemne w zespole Stoakes’a (okrętem dowodził Thomas Bonn). Był jednym z trzech okrętów, które w listopadzie 1658, krążąc między Sycylią a Sardynią, pochwyciły słynnego pirata hiszpańsko-włoskiego Victorio Papachino. Powrócił do Anglii 16.09.1659. Należał do eskadry wiceadm. Thomasa Allin, która usiłowała wyjść z Morza Śródziemnego na Atlantyk 3.12.1664 podczas sztormowej i bardzo ciemnej nocy; okrętem dowodził wtedy John Chicheley; kilka żaglowców weszło na mielizny w pobliżu Gibraltaru, a dwa – w tym Phoenix – uległy całkowitemu zniszczeniu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4485
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Tiger (Tyger) – okręt 4 rangi, dwupokładowiec 32/46-działowy zbudowany przez Petera Pett w Deptford. Wymiary jak u Pana podają Lavery i Winfield (poza głębokością 14’8”) oraz Clowes (poza tonażem 447 ton). Wg Colledge’a tonaż 457 ton. Załoga: w 1650 i 1652 – 150; w 1653 – 170; w 1660 – 130; w 1666 i 1670 - 160. W 1650 i 1652 miał 32 działa, w 1660 – 38 dział. Wg Ustalenia z 1666 miał nosić: 12 x 18-f, 16 x 9-f, 12 sakerów. Wg Ustalenia z 1677 winien był mieć: na pokładzie dolnym 22 x 9-f, na górnym 18 x 6-f, na rufowym 4 sakery lub 4 działa typu minion.
W 1649 dowodził nim James Peacock, zdobywca wielu pryzów na wodach irlandzkich (w tym okrętów rojalistów). W 1650 (dowódca nadal James Peacock) wszedł w skład eskadry gen. Blake’a skierowanej na wody portugalskie. W 1652 (ten sam dowódca) działał z wielkim powodzeniem u wybrzeży holenderskich. Walczył w bitwach pod Portland 18.02.1653, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Gabriel Sanders), pod Scheveningen 31.07.1653. Na przełomie 1657/1658 wszedł na Morze Śródziemne w składzie eskadry Johna Stoakesa. W maju 1666 stoczył nierozstrzygnięty pojedynek z holenderskim okrętem korsarskim (dowódca Phineas Pett, zginął). Walczył w bitwie pod Orfordness 25.07.1666, uczestniczył w spaleniu holenderskich statków na redzie Terschelling 9.08.1666. Walczył w bitwie pod Solebay 28.05.1672. W 1672 (dowódca Thomas Harman) wyróżnił się w obronie konwoju przed korsarzami holenderskimi. W lutym 1674 (nadal ten sam dowódca) stoczył nieopodal Kadyksu pojedynek z holenderskim okrętem Schakerloo, zmuszając go do kapitulacji po bardzo zaciętej i krwawej walce.
Przebudowany w Deptford w 1681 (przez Johna Shish) z nowymi wymiarami: długość dolnego pokładu 123’8”, długość stępki 104’0”, szerokość 32’8”, głębokość 13’8”, tonaż 590 ton. Załoga: 230. Uzbrojenie postulowane w 1681 i 1685: 22 x 9-f, 26 sakerów. Uzbrojenie rzeczywiste w 1688: 18 x 9-f, 25 sakerów. Uzbrojenie rzeczywiste w 1696: na pokładzie dolnym 18 x 9-f, na górnym 18 sakerów, na rufowym 6 sakerów.
W 1690 służył w Indiach Zach., w 1692 (dowódca Thomas Coall) u wybrzeży Irlandii. W styczniu 1693 (dowódca Thomas Sherman) wyruszył z eskadrą Francisa Wheeler do Indii Zach. Przebudowany w 1701/1702 w Rotherhithe na nowy okręt tej nazwy.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
W 1649 dowodził nim James Peacock, zdobywca wielu pryzów na wodach irlandzkich (w tym okrętów rojalistów). W 1650 (dowódca nadal James Peacock) wszedł w skład eskadry gen. Blake’a skierowanej na wody portugalskie. W 1652 (ten sam dowódca) działał z wielkim powodzeniem u wybrzeży holenderskich. Walczył w bitwach pod Portland 18.02.1653, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Gabriel Sanders), pod Scheveningen 31.07.1653. Na przełomie 1657/1658 wszedł na Morze Śródziemne w składzie eskadry Johna Stoakesa. W maju 1666 stoczył nierozstrzygnięty pojedynek z holenderskim okrętem korsarskim (dowódca Phineas Pett, zginął). Walczył w bitwie pod Orfordness 25.07.1666, uczestniczył w spaleniu holenderskich statków na redzie Terschelling 9.08.1666. Walczył w bitwie pod Solebay 28.05.1672. W 1672 (dowódca Thomas Harman) wyróżnił się w obronie konwoju przed korsarzami holenderskimi. W lutym 1674 (nadal ten sam dowódca) stoczył nieopodal Kadyksu pojedynek z holenderskim okrętem Schakerloo, zmuszając go do kapitulacji po bardzo zaciętej i krwawej walce.
Przebudowany w Deptford w 1681 (przez Johna Shish) z nowymi wymiarami: długość dolnego pokładu 123’8”, długość stępki 104’0”, szerokość 32’8”, głębokość 13’8”, tonaż 590 ton. Załoga: 230. Uzbrojenie postulowane w 1681 i 1685: 22 x 9-f, 26 sakerów. Uzbrojenie rzeczywiste w 1688: 18 x 9-f, 25 sakerów. Uzbrojenie rzeczywiste w 1696: na pokładzie dolnym 18 x 9-f, na górnym 18 sakerów, na rufowym 6 sakerów.
W 1690 służył w Indiach Zach., w 1692 (dowódca Thomas Coall) u wybrzeży Irlandii. W styczniu 1693 (dowódca Thomas Sherman) wyruszył z eskadrą Francisa Wheeler do Indii Zach. Przebudowany w 1701/1702 w Rotherhithe na nowy okręt tej nazwy.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Witam, dziękuję za odpowiedź (Phineasów Pettów powinno się ponumerować
ten z Tiger'a był chyba przedostatni).
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ELISABETH (1647). Mam wymiary: sk. 101'6" x 29'8 x gł. 14'10", 475 BM.
Pozdrowienia specjalne (Wesołych Świąt dla Pana, Panie Krzysztofie i całej rodziny), Krzysztof Nowak.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ELISABETH (1647). Mam wymiary: sk. 101'6" x 29'8 x gł. 14'10", 475 BM.
Pozdrowienia specjalne (Wesołych Świąt dla Pana, Panie Krzysztofie i całej rodziny), Krzysztof Nowak.
-
- Posty: 4485
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Elizabeth – okręt 4 rangi, dwupokładowiec 32/40-działowy zbudowany przez Petera Pett (ich też było kilku i faktycznie są numerowani, podobnie jak Phineasi tegoż nazwiska!) w Deptford. Wg Winfielda wszystkie parametry jak u Pana. Lavery i Colledge podają tonaż 474 tony, Clowes – 471 ton. Załoga: w 1652 – 150; w 1660 – 130; w 1666 - 160. W 1652 miał 32 działa, w 1660 – 38 dział. Wg Ustalenia z 1666 miał nosić: 12 x 18-f, 20 x 9-f, 10 sakerów.
W 1650 należał do eskadry Blake’a działającej na wodach portugalskich. W 1652 znajdował się w Livorno w składzie eskadry Appletona. Walczył 27/28.08.1652 w bitwie pod Elbą w składzie eskadry Badiley’a. W 1665 (dowódca Robert Robinson) zdobył na kanale La Manche szereg holenderskich statków handlowych. Walczył w bitwie pod Orfordness 25.07.1666.
Na początku czerwca 1667 (dowódca Charles Talbot) stał na kotwicy na rzece Penobscot, w pobliżu James Town w Wirginii, czekając na zebranie się konwoju statków kupieckich. Kiedy dowódca z wieloma ludźmi z załogi przebywał na lądzie, został zaskoczony pojawieniem się 5.06.1667 czterech holenderskich okrętów wojennych z dwoma branderami. Po pokonaniu zdawkowego oporu Holendrzy zajęli i spalili ten żaglowiec, razem z 18 angielskimi statkami handlowymi. Talbot został wyrzucony ze służby i wtrącony na rok do więzienia za lekceważenie obowiązków.
Dziękuję za życzenia i wzajemnie życzę Panu i Pana bliskim jak najmilszych Świąt.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
W 1650 należał do eskadry Blake’a działającej na wodach portugalskich. W 1652 znajdował się w Livorno w składzie eskadry Appletona. Walczył 27/28.08.1652 w bitwie pod Elbą w składzie eskadry Badiley’a. W 1665 (dowódca Robert Robinson) zdobył na kanale La Manche szereg holenderskich statków handlowych. Walczył w bitwie pod Orfordness 25.07.1666.
Na początku czerwca 1667 (dowódca Charles Talbot) stał na kotwicy na rzece Penobscot, w pobliżu James Town w Wirginii, czekając na zebranie się konwoju statków kupieckich. Kiedy dowódca z wieloma ludźmi z załogi przebywał na lądzie, został zaskoczony pojawieniem się 5.06.1667 czterech holenderskich okrętów wojennych z dwoma branderami. Po pokonaniu zdawkowego oporu Holendrzy zajęli i spalili ten żaglowiec, razem z 18 angielskimi statkami handlowymi. Talbot został wyrzucony ze służby i wtrącony na rok do więzienia za lekceważenie obowiązków.
Dziękuję za życzenia i wzajemnie życzę Panu i Pana bliskim jak najmilszych Świąt.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4485
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Assurance – okręt 4 rangi, dwupokładowiec 32/42-działowy zbudowany przez Petera Pett w Deptford. Wg Lavery’ego i Clowesa wszystkie parametry jak u Pana. Zdaniem Winfielda głębokość 13’6”, reszta jak u Pana. Załoga: w 1650 i 1652 – 150; w 1653 – 160; w 1660 – 115; w 1666 – 150; w 1670 – 160. W 1652 i 1660 miał 32 działa, w 1653 – 36 dział. Wg Ustalenia z 1666 miał nosić: 10 x 18-f, 24 x 9-f, 4 sakery. Wg Ustalenia z 1677 miał nosić: na pokładzie dolnym 20 x 9-f, na górnym 18 x 6-f, na rufowym 4 sakery lub 4 działa typu minion. Uzbrojenie rzeczywiste w październiku 1682: 8 x 18-f, 12 x 9-f, 14 x 6-f, 2 x 3-f. Wg Ustalenia z 1685 miał nosić: na pokładzie dolnym 10 x 18-f i 12 x 9-f, na górnym 16 x 6-f, na rufowym 4 x 3-f. Uzbrojenie rzeczywiste w 1688: 10 x 18-f, 12 x 9-f, 16 x 6-f, 4 x 3-f.
W 1650 należał do eskadry Roberta Blake’a działającej na wodach portugalskich (dowódca Benjamin Blake). Walczył w bitwach pod Dover 19.05.1652, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Philip Holland), pod Scheveningen 31.07.1653 (dowódca Philip Holland, ranny), pod Lowestoft 3.06.1665, w ostatnim dniu (4.06) Bitwy Czterodniowej 1666, pod Orfordness 25.07.1666. Uczestniczył w spaleniu ogromnej liczby holenderskich statków na redzie Terschelling 9.08.1666.
W jakimś momencie okresu 1660-1680 zmodyfikowany – odtąd długość po pokładzie głównym 106’7”, długość stępki 89’0”, szerokość 29’1,5”, głębokość 11’3”, tonaż 402 tony. Walczył w bitwach pod Schooneveld 28.05.1673 i pod Texel 11.08.1673.
Prawdopodobnie przeklasyfikowany do 5 rangi w 1691. W styczniu 1698 lub 1699 sprzedany.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
W 1650 należał do eskadry Roberta Blake’a działającej na wodach portugalskich (dowódca Benjamin Blake). Walczył w bitwach pod Dover 19.05.1652, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Philip Holland), pod Scheveningen 31.07.1653 (dowódca Philip Holland, ranny), pod Lowestoft 3.06.1665, w ostatnim dniu (4.06) Bitwy Czterodniowej 1666, pod Orfordness 25.07.1666. Uczestniczył w spaleniu ogromnej liczby holenderskich statków na redzie Terschelling 9.08.1666.
W jakimś momencie okresu 1660-1680 zmodyfikowany – odtąd długość po pokładzie głównym 106’7”, długość stępki 89’0”, szerokość 29’1,5”, głębokość 11’3”, tonaż 402 tony. Walczył w bitwach pod Schooneveld 28.05.1673 i pod Texel 11.08.1673.
Prawdopodobnie przeklasyfikowany do 5 rangi w 1691. W styczniu 1698 lub 1699 sprzedany.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4485
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Adventure – okręt 4 rangi, dwupokładowiec 32/44-działowy zbudowany przez Petera Pett w Woolwich. Wg Lavery’ego wszystkie parametry jak u Pana. Zdaniem Winfielda głębokość 13’10”, reszta jak u Pana. Zdaniem Clowesa długość stępki 94’0”, szerokość 27’0”, głębokość 9’11”, tonaż 385 ton. Załoga: w 1652 – 150; w 1653 – 160; w 1660 – 120; w 1666 i 1670 – 150. W 1652 miał 32 działa, w 1653 – 40 dział, w 1660 – 34 działa. Wg Ustalenia z 1666 miał nosić: 10 x 18-f, 14 x 9-f, 14 sakerów. Wg Ustalenia z 1677 miał nosić: na pokładzie dolnym 22 x 9-f, na górnym 18 x 6-f, na rufowym 4 sakery lub 4 działa typu minion. Uzbrojenie rzeczywiste w październiku 1682: 12 x 18-f, 8 x 9-f, 1 x 8-f, 15 x 6-f, 6 sakerów (i nie ma tu żadnej pomyłki). Wg Ustalenia z 1685 miał nosić: na pokładzie dolnym 12 x 18-f i 6 x 9-f, na górnym 16 x 6-f, na rufowym 6 sakerów.
W 1649 (dowódca Andrew Ball) należał do eskadry Edwarda Halla, wypatrującej okrętów rojalistycznych u przylądka Lizard. W 1650 należał do eskadry Roberta Blake’a działającej na wodach portugalskich (dowódca nadal Andrew Ball). W 1652 znajdował się w Livorno w składzie eskadry Appletona. Walczył w bitwach pod Dover 19.05.1652, pod Portland 18.02.1653, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Robert Nixon), pod Lowestoft 3.06.1665, pod Orfordness 25.07.1666. W grudniu 1666 (dowódca John Torpley) zwalczał Francuzów i Holendrów w okolicach kanału La Manche.
W jakimś momencie okresu 1660-1680 zmodyfikowany – odtąd szerokość 28’0”, tonaż 392 tony. Uczestniczył w bitwie pod Solebay 28.05.1672. W okresie 1680-1682 zwalczał z powodzeniem (dowódca William Booth) korsarzy algierskich na Morzu Śródziemnym.
W okresie 1688-1692 przebudowany w Chatham na kolejny okręt tej nazwy, przesunięty już jednak do 5 rangi.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
W 1649 (dowódca Andrew Ball) należał do eskadry Edwarda Halla, wypatrującej okrętów rojalistycznych u przylądka Lizard. W 1650 należał do eskadry Roberta Blake’a działającej na wodach portugalskich (dowódca nadal Andrew Ball). W 1652 znajdował się w Livorno w składzie eskadry Appletona. Walczył w bitwach pod Dover 19.05.1652, pod Portland 18.02.1653, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Robert Nixon), pod Lowestoft 3.06.1665, pod Orfordness 25.07.1666. W grudniu 1666 (dowódca John Torpley) zwalczał Francuzów i Holendrów w okolicach kanału La Manche.
W jakimś momencie okresu 1660-1680 zmodyfikowany – odtąd szerokość 28’0”, tonaż 392 tony. Uczestniczył w bitwie pod Solebay 28.05.1672. W okresie 1680-1682 zwalczał z powodzeniem (dowódca William Booth) korsarzy algierskich na Morzu Śródziemnym.
W okresie 1688-1692 przebudowany w Chatham na kolejny okręt tej nazwy, przesunięty już jednak do 5 rangi.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4485
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Nonsuch – okręt 4 rangi, dwupokładowiec 34/40-działowy zbudowany przez Petera Pett w Deptford. Wg Lavery’ego wszystkie parametry jak u Pana, poza tonażem równym 394 tony. Zdaniem Winfielda głębokość 14’2”, reszta jak u Pana. Zdaniem Clowesa głębokość 14’2”, tonaż 389 ton, reszta jak u Pana. Wg Colledge’a tonaż 400/500 ton. Zdaniem Heppera tonaż 518 ton. Załoga: w 1652 – 150; w 1653 – 170; w 1660 – 120. W 1652 miał 34 działa, w 1653 – 40 dział, w 1660 – 34 działa.
W 1649 służył na wodach Anglii i Irlandii. Walczył w bitwach pod Kentish Knock 28.09.1652, pod Portland 18.02.1653, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Thomas Penrose). W listopadzie 1653 ścierał się indywidualnie z Holendrami pod przylądkiem Lizard.
Należał do eskadry wiceadm. Thomasa Allin, która usiłowała wyjść z Morza Śródziemnego na Atlantyk 3.12.1664 podczas sztormowej i bardzo ciemnej nocy; okrętem dowodził wtedy Philip Bacon; kilka żaglowców weszło na mielizny w pobliżu Gibraltaru, a dwa – w tym Nonsuch – uległo całkowitemu zniszczeniu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
W 1649 służył na wodach Anglii i Irlandii. Walczył w bitwach pod Kentish Knock 28.09.1652, pod Portland 18.02.1653, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Thomas Penrose). W listopadzie 1653 ścierał się indywidualnie z Holendrami pod przylądkiem Lizard.
Należał do eskadry wiceadm. Thomasa Allin, która usiłowała wyjść z Morza Śródziemnego na Atlantyk 3.12.1664 podczas sztormowej i bardzo ciemnej nocy; okrętem dowodził wtedy Philip Bacon; kilka żaglowców weszło na mielizny w pobliżu Gibraltaru, a dwa – w tym Nonsuch – uległo całkowitemu zniszczeniu.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4485
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Marmaduke – okręt o ciekawej historii. Pierwotnie statek handlowy Marmaduke z Londynu, kupiony w 1650 przez rojalistów (lub zdobyty przez nich 6.11.1650 u wybrzeży berberyjskich) podczas angielskiej wojny domowej i przemianowany na Revenge of Whitehall (co zazwyczaj skraca się do Revenge). Wszedł w skład zgromadzonej w 1651 w Tulonie floty księcia Ruperta. Książę chciał płynąć do Wirginii i do Indii Zach., gdzie rojaliści wciąż byli silni, ale załogi jego okrętów nie miały zbyt wielkiej ochoty przeprawiać się przez Atlantyk. Na Azorach Revenge of Whitehall zdezerterował i odpłynął do Anglii (część załogi podniosła bunt, pokonała oficerów, wysadziła na ląd cudzoziemców – głównie Francuzów – i zamknąwszy resztę w ładowni, przejęła okręt). W dniu 31.05.1652 dotarł do Plymouth. Przekazany zwolennikom Parlamentu został przez tych ostatnich przemianowany z powrotem na Marmaduke. Trudno więc uznać ten okręt za „zdobyty”, chociaż tak się go na ogół nazywa. Miał 32/42 działa, klasyfikowano go jako okręt 4 rangi, był dwupokładowcem. Długość stępki 87’0”, szerokość 31’5”, głębokość 15’2”, tonaż 457 ton. Załoga: w 1653: 160; w 1660 – 115; w 1666 - 160. Uzbrojenie: w 1652 – 32 działa; w 1653 – 42 działa, w 1660 – 32 działa. Wg Ustalenia z 1666 winien był nosić: 12 x 18-f, 22 x 9-f, 8 sakerów.
Walczył w bitwach pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Edward Blagg), pod Lowestoft 3.06.1665 i pod Orfordness 25.07.1666. W czasie rajdu Holendrów w górę rzeki Medway został 11.06.1667 zatopiony przez Anglików dla zablokowania przejścia blisko Upnor. Potem nie udało się już go podnieść, uratowane belki przekazano w lipcu 1669 do doku w Chatham na remonty, resztę wraka sprzedano 22.09.1669.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Walczył w bitwach pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Edward Blagg), pod Lowestoft 3.06.1665 i pod Orfordness 25.07.1666. W czasie rajdu Holendrów w górę rzeki Medway został 11.06.1667 zatopiony przez Anglików dla zablokowania przejścia blisko Upnor. Potem nie udało się już go podnieść, uratowane belki przekazano w lipcu 1669 do doku w Chatham na remonty, resztę wraka sprzedano 22.09.1669.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4485
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Convertine – okręt 4 rangi, dwupokładowiec 40/54-działowy. Długość stępki 103’0”, szerokość 30’0”, głębokość 13’6”, tonaż 493 tony. Załoga: w 1653 – 210; w 1654 – 200; w 1660 – 140; w 1666 - 190. W 1651 i 1660 nosił 40 dział. W 1653 miał 44 działa, w 1666 – 54 działa. Wg Ustalenia z 1666 winien był nosić na pokładzie dolnym 24 x 18-f, na górnym 20 x 8-f, na rufowym 8 sakerów.
Kolejny okręt nazywany „zdobytym”, chociaż faktycznie takim nie był. W rzeczywistości zakupiony przez siły Parlamentu w 1651 w Portugalii. Najprawdopodobniej po prostu ex-żaglowiec portugalski. Istnieje jednak także możliwość (kiedyś uważana za znacznie bardziej prawdopodobną niż dziś), że miał znacznie starszą historię i angielskie pochodzenie. Otóż w 1616 zbudowano w Woolwich 34/36-działowy okręt Destiny o tonażu 460/500 ton, który uczestniczył w ostatnim rejsie Ralegha. W 1620 przemianowano go na Convertine. Brał udział 1620/1621 (dowódca Thomas Love) w ekspedycji algierskiej Mansella, w 1625 w wyprawie Buckinghama do Kadyksu (dowódca Thomas Porter), w 1627 w ekspedycji do La Rochelle. W czasie wojny domowej należał do grupy 11 okrętów, które William Batten przeprowadził w 1648 z Anglii do Holandii i przekazał w ręce rojalistów (księcia Walii). W 1649 pływał w eskadrze księcia Ruperta, dowodzony przez księcia Maurycego. W 1650 rojaliści zostawili go bez załogi w Lizbonie, a może nawet tam sprzedali.
W każdym razie żaglowiec Parlamentu z 1651 r. walczył w bitwach pod Portland 18.02.1653, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Anthony Joyn). Należał do eskadry gen. Williama Penn, skierowanej na przełomie 1654/1655 z Anglii do Indii Zach. (dowódca John Hayward). Brał udział w bitwie pod Lowestoft 3.06.1665. Uczestniczył w Bitwie Czterodniowej (dowódca John Pearce) – ostatniego dnia (4.06.1666) został odseparowany od reszty angielskiej floty, gdy do jego kiepskich z natury przymiotów żeglarskich „dołączyły się” uszkodzenia bitewne; poddał się otaczającym go Holendrom praktycznie bez walki.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Kolejny okręt nazywany „zdobytym”, chociaż faktycznie takim nie był. W rzeczywistości zakupiony przez siły Parlamentu w 1651 w Portugalii. Najprawdopodobniej po prostu ex-żaglowiec portugalski. Istnieje jednak także możliwość (kiedyś uważana za znacznie bardziej prawdopodobną niż dziś), że miał znacznie starszą historię i angielskie pochodzenie. Otóż w 1616 zbudowano w Woolwich 34/36-działowy okręt Destiny o tonażu 460/500 ton, który uczestniczył w ostatnim rejsie Ralegha. W 1620 przemianowano go na Convertine. Brał udział 1620/1621 (dowódca Thomas Love) w ekspedycji algierskiej Mansella, w 1625 w wyprawie Buckinghama do Kadyksu (dowódca Thomas Porter), w 1627 w ekspedycji do La Rochelle. W czasie wojny domowej należał do grupy 11 okrętów, które William Batten przeprowadził w 1648 z Anglii do Holandii i przekazał w ręce rojalistów (księcia Walii). W 1649 pływał w eskadrze księcia Ruperta, dowodzony przez księcia Maurycego. W 1650 rojaliści zostawili go bez załogi w Lizbonie, a może nawet tam sprzedali.
W każdym razie żaglowiec Parlamentu z 1651 r. walczył w bitwach pod Portland 18.02.1653, pod Gabbard 2/3.06.1653 (dowódca Anthony Joyn). Należał do eskadry gen. Williama Penn, skierowanej na przełomie 1654/1655 z Anglii do Indii Zach. (dowódca John Hayward). Brał udział w bitwie pod Lowestoft 3.06.1665. Uczestniczył w Bitwie Czterodniowej (dowódca John Pearce) – ostatniego dnia (4.06.1666) został odseparowany od reszty angielskiej floty, gdy do jego kiepskich z natury przymiotów żeglarskich „dołączyły się” uszkodzenia bitewne; poddał się otaczającym go Holendrom praktycznie bez walki.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach