Wiersz - zagadka

[Marek S.]

Ostatnio robiąc porządki znalazłem zapomniany już wiersz. Proponuję rozszyfrować jego treść. Oto on:

I
Runą i w łunach spłoną pożarów
Krzyże kościołów, krzyże ofiarne
I w bezpowrotnych zgubi się szlaka
Z lechickiej ziemi orzeł Polaków

II
O słońce jasne wodza Stalina
Niech słowa Twoje nigdy nie zginą
Niech jako orłów prowadzi z gniazda
Partia i Kremla płonąca gwiazda

III
Na ziemskim globie czerwone flagi
Będą na chwałę grały jak dzwony
Czerwona Armia i wódz jej Stalin
Odwiecznych wrogów swoich obali

IV
Zmieni się rychło w wielkie spaliny
Polsko i Twoje córy i syny
Wiara i każdy krzyż na mogile
U nóg nam legną w prochu i w pyle

[RyszardL]

Cosik mi się zdaje, że "twórczość" Wisławy, niejakiej Szymborskiej, patriotki szczerej.

[Marek S.]

No coś ty, nieeeee
Chodzi mi o rozszyfrowanie tekstu wiersza.

[Tadeusz Klimczyk]

Trzeba zwrotki III i IV postawić w kolumnie obok I i II......

[RyszardL]

Teraz widzę ten temat. Tadeusz, gratuluję.
A ja widziałem w tym jedynie modlitwę z komunistycznego katechizmu.

[Marek S.]

Gratuluję Tadeusz!