MiKo pisze:
Hipper trafił Berwicka pociskiem AP (ale bez CAP) w pas pancerza burtowego z CA o grubośic 4" zdaje się (utwardzany) i się od niego odbił czy tam rozpłaszczył...
qrna nie mogę nigdzie znaleźć tych czterech cali Miko, wszedzie walą 25-50 milimetrów pancerza burtowego, to nawet mniej niż Fire Director okrętu liniowego DKM Bismarck, czyżbyś me czarował?
Tobie Smacznych i Wesołych Świąt, jak również Wszystkim czytajacym tę dyskusję może nic nie wnoszącą, ale bynajmniej nie owianą martwotą śmiertelnego milczenia
Kenciaki miały 25mm na maszynowniach po zbudowaniu. Przed wojną większość (z wyjątkiem Canberra) przeszła upgrade do wersji v.2.0 z pasem pancerza około 4 cale (bo były tam jakieś drobne róznice) na długości maszynownia+transmitting station czy jak kto woli room czyli centrala artyleryjska.
MiKo pisze:Tadeusz,
No nie wiem czy trafienie PoW przypieczętowało jego los. Bismarck miał ciągle sznse bezpiecznego dotarcia do portu. W ten sposób rozumując można powiedzieć że jego los przypieczetowało wyjście z Gdyni...
Co do porównywanie pancerników wydaje się że mo ono jakiś sens. Już wiele razy pisaliśmy, że w realnym starciu okrętów miotających do siebie takimi kufrkami wszystko jest możliwe. Dodając do tego czynnik ludzki czy awarie mamy kompletną loterię. Co nie przeszkadza przecież pokazywać zalety i wady. Jest wiele przykładów kiedy grubszy pancerz ocalił skórę okrętowi (SoDa, Berwick, Boise itd.)
Karol,
Bismarck oczywiście posiadał centralę pod pokładem pancernym (nawet na fow było o tym pisane wiele razy trzeba to tylko czytać). Jednak w niemieckim systemie kierowania ogniem podobnie jak i w brytyjskim sercem systemu był dalocelownik (Fire Director) tam odpalano działa. Było to spowodowane głównie brakiem stabilizatora - linia horyzontu musiała być obserwowana optycznie. Jak się ma stabilizator w centrali (jak USN) to można strzelać z poziomu centrali "po ciemaku"
Zebyśmu się dobrze zrozumieli w uproszczeniu przepływ informacji
R - Dalmierz (rangefinder)
FD - Dalocelownik (fire director)
FC - Przelicznik (różnie)
S - Stabilizator (stable element)
R i FD łąpią odległość i kierunek i przesyłaja do FC. Tam się wprowadza różne dane (między innymi znak zapytania w miejsce własnego kursu). FC wylicza o początkowe dane dla kąta podniesienia i namiaru dla wież (w przypadku ostatniej walki B. - dane plus/minus znak zapytania). Wieże strzelają. R i FD mierzą swoje i obserwują upadki pocisków, korygują dane do FC. FC wylicza zmiany odległości i namiaru i tak sobie to leci. W przypadku odstrzelenia R i FD ich funkcje przejmują dalmierze z wież (jeżeli jest duży stopień integracji całego systemu funkcje FD mogą przejąć FD artylerii średniej). I to się nazywa według wskazań lokalnych. Jeśli każda z wież ma własnego kompa może strzelać z pominięciem FC. Jednak dalocelownik jest wysoko usytuowany (względem wież) i ma dokładniejsze przyrządy więc celność ognia spada.
Reasumując wyeliminowanie dalocelowników w przypadku okrętów RN czy KM miało większy wpływ na celność ognia niż np. w USN. Odstrzelenie obu dalocelowników (czy tam 6 jeśli liczyć artylerię średnia) jest mało prawdopodobne. Chyba że ma miejsce egzekucja - czyli np. zmasowany ogień 4 okrętów do jednego.
Mikesz, to byles Ty?
(przyznaj sie - uzyczyles Nali hasla w ramach zadoscuczynienia za udostepnienie super tajnych materialow z IC)
jezeli to byles jednak Ty to wykonales prawdziwe... strzelanie po ciemaku
i masz szczescie, ze nie mam teraz czasu
No dobra, może się tymi Niemcami zgalopowałem, ale Angole niemieli (może lepiej nie mieć żadnego i stosować inne rozwiązania, niż mieć gówniany i w niego wierzyć ). Generalnie Niemce i tak mieli kiepskie te komputery...
tym bardziej nie rozumiem postawy 'dzielnego' okrętu liniowego w momencie spotkania z Rodneyem, bo okazuje się, że miał nawet FCS sprawniejszy niż pewne pancerniki, nie wspominane tu z nazwy, u których ten tzw. system działał, "jak się uda, to trafimy"
