Istnieje nauka, która, chodź wykładana na niektórych kierunkach studiów, jesst obecnie, prawie nie poruszana szerzej, w mediach jak TV czy prasa, ze względu na drugą wojnę światową. Jednakże nie ma w niej nic złego, i traktuje ona o całkowicie naturalnych sprawach. Nauka ta to antropologia rasowa z jej dziedziną antropometrią, zajumuje się ona klasyfikowaniem i generalnie- typami rasowymi człowieka. Tak jak psy różnią się rasami, tak i ludzie.
Rasa z punktu widzenia nauki- antropologii rasowej to wygląd człowieka odpowiadający określonym kryteriom. Język, wyznanie, pochodzenie czy narodowość nie ma tu żadnego znaczenia, liczą się tylko cechy wyglądu, a w szczególności cechy twarzy i czaszki, oraz w mniejszym stopniu- budowy ciała, chodź niektórzy antropologowie zaliczają do cech rasowych także grupę krwi (np. grupa A jest wg. nich cechą nordycką). Antropologia rasowa jest obecnie tematem tabu ze względu na II wojnę światową, chodź nie ma w niej nic złego i nie jest ona wytworem Nazistów, temat ten był bardzo popularny przed wojną. Szczególnie popularny był w Szwecji.
Jest ponad 60 cech twarzy, czaszki i budowy ciała odpowiedzialnych za rasę, za przynależność do danego typu rasowego. Właściwie przynależność rasową można stwierdzić po samej czaszce.
Czystych typów rasowych jest obecnie, w Europie, bardzo mało, ludzie, się bardzo wymieszali już setki lat temu, jeśli chodzi o północną Europę to Skandynawowie wymieszali się głównie z Lapończykami oraz Finami, dlatego np. obecni Szwedzi nie wyglądają już dziś, generalnie, tak jak wcześni Wikingowie. Praktycznie wszyscy ludzie są mniejszymi czy większymi mieszankami cech rasowych, poprostu w klasyfikacji typów rasowych liczy się przewaga danych cech nad innymi. Po prostu badamy człowieka, mierząc jego czaszkę, badając i spisując inne cechy, i następnie porównujemy do określonego wzoru, do jakiego typu rasowego bardziej pasuje. Jednakże, żeby, dokładnie wykonać takie badanie należy mieć szeroką wiedzę i właściwie skończyć studia na ten temat, jednakże "na oko" też często można dość trafnie zaklasyfikować danego człowieka pod względem typu rasowego.
Jest wiele typów rasowych rasy białej. Jest bardzo wiele typów rasowych wśród Europejczyków, ale jeszcze więcej jak spojrzymy na całą, rasę białą. Wbrew powrzechnej opinii, rasa biała rozciąga się znacznie poza Europę! Do rasy białej należą też Arabowie, i także, nawet praktycznie czarni (jeśli chodzi o kolor skóry) niektórzy mieszkańcy np. Sudanu, Mauretanii czy innych krajów północnej Afryki, jest tak dlatego, że mają oni, w przewadze, cechy rasy białej, więc zaliczani są do białej rasy (mimo czarnej skóry). Tak więc czasami czarne może być białe:)
Ale popatrzmy na Europejczyków. Typy rasowe określone są na podstawie badań archeologicznych i innych sposobów. Jeśli przyjmiemy klasyfikację C.S. Coona, która obecnie uważana jest za najbardziej dokładną, to możemy w rasie białej wśród Europejczyków znaleźć następujące typy rasowe, oto niektóre przykłady takich typów, mogą one występować oczywiście wszędzie w Europie, ale podałem główne miejsca występowania:
- typ halsztacko nordycki (głównie Szwecja, Norwegia, Islandia, Dania, Wyspy Owcze, a także niektóre rejony Łotwy i Estonii i niektóre rejony Niemiec),
-typ Borreby (głównie Dania),
-typ Brunn (głównie Norwegia, Wielka Brytania i Irlandia),
-typ Alpejski (głównie Czechy, Szwajcaria, Francja i cała płd-wsch. Europa),
-typ wschodniobałtycki (Finlandia, Litwa, Łotwa i Estonia) [chociaż typ wschodnio-bałtycki, nie jest właściwie, do końca typem, ale mieszanką typu nordyckiego i uralskiego],
-typ uralski (Rosja, Ukraina, Białoruś, Polska)
-typ neo-denubian (Polska, Białoruś, Ukraina, Rosja)
-typ dynarski (Rumunia, Bułgaria, Francja)
-typ śródziemnomorski klasyczny (Włochy, Hiszpania)
Jest także wiele innych typów rasowych wśród Europejczyków.
UWAGA! To jest podział wg Coona. Te same nazwy typów moga znaczyć coś innego, lecz podobnego, w klasyfikacji innych antropologów, więc zakres występowania też się zmieni. Np. jeśli sprawę potraktujemy bardzo, bardzo szeroko, dzieląc Europejczyków na trzy główne rasy, to pod hasłem "typ alpejski" znajdzie się większość Europy. tak właśnie jak zobaczymy na załączonych mapach.
Oto cechy wyglądu opowiedzialne za rasę (przypadkowa kolejność):
-wzrost
-budowa ciała
-długośc nóg
-długość rąk
-grubość kości
-długość kości
-indeks cefaliczny czaszki (proporcje czaszki obliczone wg pewnego wzoru)
-wysokość czaszki
-wielkość czaszki
-kształt czaszki
-budowa obszaru skroni
-wygląd czaszki przy widoku z góry
-potylica
-wysokość czoła
-nachylenie czoła
-szerokość czoła
-zaznaczenie granicy między czołem, a bocznymi kośćmi czaszki
-profil czoła
-szerokość twarzy
-długość twarzy
-wydatność kości policzkowych
-kształ twarzy
-szerokość dolnej szczęki
-wydatność dolnej szczęki
-dystans między ustami i końcem podbródka
-wygląd szczęki patrząc z dołu
-szerokość ust
-grubość ust
-szerokość podbródka
-wydatność podbródka
-dystans między oczodołami
-głębokość oczodołów
-wielkość łuków nadoczodołowych
-grubość brwi
-linia brwi
-ułożenie szpary ocznej
-wysokość szpary ocznej
-opadanie fałdy powiekowej
-wydatność nosa
-szerokość nosa
-długość nosa
-wgłębienie między grzbietem nosa, a czołem
-wysokość nasady nosa
-szerkość nasady nosa
-grzbiet nosa
-wygląd szkrzydełek nosa
-profil nosa
-koniuszek nosa
-kolor włosów
-kształt włosów
-kolor oczu
-kolor skóry
-właściwości skóry
Punkty antropometryczne czaszki, są to punkty jakie należy brać pod uwagę przy pomiarze czaszki (oczywiście jeśli mierzymy żywą osobę, musimy odjąć określoną liczbę mm do naszego pomiaru, to także jest określone):



Przy cechach jakich nie da się zmierzyć przy pomocy miarki, jak np. kolor włosów, kolor oczu, kształt nosa czy inne cechy opisowe, stosuje się, głównie, specjalne wzorniki.
Np. ja badałem swoje cechy rasowe. Jestem: Typem Halsztacko- Nordyckim (charakterystycznym dla np. Szwecji) z domieszką Typu Wschodnio-Bałtyckiego (charakterystyczny dla np. Finlandii czy Białorusi) oraz z domieszką Typu Borreby (charakterystyczny dla np. Danii), wszystkie te typy zaliczają się do szerzej rozumianej Rasy Nordyckiej. Brata mojej mamy, a także innego członka mojej rodziny (przodka) brano za Szwedów. Zdarzało się, że podchodzili do nich na ulicy w Polsce i pytali czy są Szwedami.
Istnieją różne klasyfikacje typów rasowych rasy białej, wszystko zależy czyje prace przyjmiemy za najlepsze. Generalnie, klasyfikacje różnych antropologów, nie zaprzeczają sobie, ale raczej uszczegółowiają, albo generalizują.
Oto mapy przedstawiające rozmieszczenie typów rasowych w Europie. Należy porównywać je do zamieszczonej niżej mapy sprzed II wojny światowej, ze względu na zmianę granic i przez to przesiedlenia ludności! Te mapy to generalizujący schemat, pierwsza stworzona przez słynnego antropologa Madisona Granta w 1918r. jest bardzo, bardzo generalizująca zarówno w treści jak i w opisie typów rasowych. Grant wprowadził tu bardzo prosty podział tylko na 3 typy rasowe: Nordycki (czerwony), Alpejski (zielony), Śródziemnomorski (żółty). Druga mapa jest dokładniejsza, opisuje dokładniej typy rasowe, pochodzi z Niemiec. Właściwie to te mapy powinna oglądać osoba mają wiedzę na temat antropologii rasowej, bo może je bardzo źle zrozumieć.
UWAGA! Jeśli ktoś chce porównać do nich Polskę to należy to zrobić z Polską w granicach sprzed II wojny światowej, bo te mapy są z tych czasów!
KLIKNAĆ ABY POWIĘKSZYĆ:


MAPA DO PORÓWNANIA (państwa wg tej mapy, a nie obecnej!):

Jak widać po tych mapach i jak mogę to wywnioskować z mojej wiedzy na temat antropologii rasowej. Można stworzyć taki "ranking" krajów najbardziej nordyckich rasowo. Moim zdaniem wyglądało by to tak:
1. Szwecja
2. Islandia
3. Norwegia
4. Dania
5. Estonia
6. Łotwa
7. Irlandia
8. Wielka Brytania
9. Holandia
10. Litwa
11. Niemcy
12. Belgia
Dalej byłaby Polska, Finlandia i Białoruś, ale ciężko jest stwierdzić dokładnie, kto przed kim.
Oto przykłady fotogrficzne z książek i opracować antropologicznych kilku typów rasowych. To tylko niewielka część z typów rasowych Europejczyków. Oczywiście, przedstawieni ludzie, nie muszą posiadać wszystkich cech danego typu rasowego, ale większość ich cech pozwala zaliczyć ich do danego typu.
1. Typ Halsztacko-nordycki (uważany za czysty typ nordycki, to ten typ Naziści uważali za "Rasę Aryjską"- nadludzi w swej czystej formie):
Szwedzi i Norwegowie:











Pozostałe, przedstawione tu, typy też zaliczane są do szerzej rozumianej rasy nordyckiej, czyli rasy nordyckiej mieszanej z innym typem, ale z przewagą nordycką, jednak za wyjatkiem typu uralskiego, który się do niej nie zalicza i stanowi inny typ rasowy. Wszystkie przedstawione tu typy są dośc podobne do siebie i występują głównie na podobnym obszarze
2. Typ Brunn:
Szwedzi:




Norweg:


3. Typ wschodniobałtycki:
Finowie:






Polak z Grodna (obecna Białoruś):

Litwin z południowej części Litwy:



4. Typ uralski:
Rosjanin:

Finki:



Lapończycy (północna Skandynawia):


A tu przykłady Lapończyków ze Szwecji o typach bardziej dla nich pierwotnych, ale też widać domieszki nie-lapońskie.
Pamiętajmy, Lapończycy (Saamowie) to jedyni rdzenni mieszkańcy Skandynawii i Finlandii !!!, mieszkali kiedyś na prawie całym terenie tych krajów, ale zostali wyparci na daleką północ przez napierających od południa (z dzisiejszej Danii) Germanów (przodków np. Szwedów i Norwegów) i napierających od płd-wsch. Finów. Dziś w niewielkiej liczbie mieszkają na północy Finlandii, Szwecji, Norwegii i Rosji. Lapończycy charakteryzują się niskim wzrostem, dość krótką czaszką, zadartym nosem, czarnymi włosami, brązowymi oczami, niezbyt jasną skórą i innymi cechami tego typu. Dziś są bardzo wymieszani ze Skandynawami i Finami:

-----
Kilka szwedzkich map sprzed końca II Wojny Światowej, dotyczących ras ludzkich (przedstawiających niektóre cechy rasowe spośród tych ok. 65, które można uchwycić na mapach) w Europie Północnej, opracowanych przez znanego szwedzkiego antropologa Bertila Lundmana. Tak samo jak na innych mapach, widoczna część Polski (za wyjątkiem pomorza wschodniego), nie dotyczy obecnych mieszkańców lub ich przodków, ze względu na przesiedlenia ludności po II wojnie światowej:
1. "Wysokość ciała dorosłych ludzi około 1935r." Mapa ta pokazuje średnią wysokość ludzi. Jak widzmy, wysoki wzrost, jako cecha nordycka, występuje najsilniej w Szwecji i Norwegii gdzie rasa nordycka ma bardzo wysokie stężenie, również Estończycy i Łotysze są dość wysocy. Finowie z głębi kraju są znacznie niżsi, a najniżsi są ludzie z północy płw. skandynawskiego i Finlandii, gdzie mamy do czynienia z Lapończykami i ludźmi przemieszanymi z nimi, którzy wykazują cechy mongoloidalne, jedną z nich jest właśnie niski wzrost. Niektóre "lapońskie" rejony są na mapie zaznaczone poza skalą.

2. "Indeks cefaliczny czaszki u dorosłych ludzi." Mapa ta przedstawia średni indeks cefaliczny czaszki. Tym mniejszy indeks (a za razem i ciemniejszy kolor na mapie) tym większa proporcja długości do szerokości. Podłużna czaszka, jako, że jest cechą nordycką, występuje najsilniej wśród Szwedów i Norwegów. Także Estończycy mają dość długie czaszki. Finowie mają dość krótkie czaszki, za wyjątkiem płd.-zach. wybrzeża, gdzie są silne wpływy skandynawskie. I tak samo jak na innych mapach, im dalej na północ, tym cechy nordyckie są coraz rzadsze i zastępują je cechy mongoloidalne wynikłe z domieszek lapońskich.

3. "Jasny i mieszany kolor oczu wśród ludzi w % (1-8 w skali Martina Schultza)" Mapa ta pokazuje % udział ludzi o oczach nie-brązowych, im ciemniejszy kolor na mapie, tym więcej jasnookich ludzi (a raczej nie-brązowookich). Mapa obejmuje ludzi o jasnym kolorze oczu (niebieskie, zielone i sare) oraz ludzi z mieszanką tych kolorów z brązowym, w mniej więcej równych proporcjach, ale nie obejmuje oczu brązowych, które nie są cechą nordycką.
Na północy Europy czyste brązowe oczy występują rzadko, ale jak widzymy, w północych częściach Skandynawii, % brązookich ludzi dochodzi do 20% i więcej (biały kolor na mapie oznacza "80% lub mniej").
Jak widzimy, najjaśniejsze oczy mają Szwedzi i Norwegowie, miejscami liczba brązowookich ludzi spada tam do 2%. Estońcycy mają również jasne oczy. W Finlandii są już ciemniejsze, a im dalej na północ tym liczba brązowookich ludzi się zwiększa.

4. "Jasny kolor włosów wśród 22-letnich mężczyzn w % (A-Q w skali Fischera-Sallera, podane też dane z innych skal)" Tytuł mapy jest trochę niejednoznaczny, bo co to są włosy jasne?
Mapa ta pokazuje % udział w społeczeństwie ludzi, których kolor włosów jest w skali Fischera-Sallera w przedziale A-Q, przedział ten nie obejmuje tylko włosów blond. Jakby podzielić kolory włosów na 26 stopni, gdzie 1 oznacza najjaśniejsze jakie istnieją, a 26 oznacza najczarniejsze jakie istnieją, to mapa ta pokazuje % udział ludzi o włosach w skali 1-17, czyli obejmuje włosy blond i także znacznie ciemniejsze włosy, np. brązowe.
Najjaśniejsze włosy mają Estończycy, potem Szwedzi i Norwegowie. Zauważmy, że są trzy enklawy, jedna w Norwegii i dwie w Estonii, gdzie % udział ludzi z włosami w skali Fischera A-Q sięga aż 80-85% społeczeństwa. Finowie i Łotysze mają wyraźnie ciemniejsze włosy, za wyjątkiem płd.-zach. Finlandii (Turku i okolice) gdzie wiele ludzi to Szwedzi i szwedzko-fińskie mieszanki. Na północy Skandynawii kolor włosów staje się wyraźnie ciemniejszy z wspomnianych wcześniej przyczyn- mieszanki lapońskie.
Mapa całkowicie oddaje to, co da się zauważyć podróżując po tych krajach, np., że Estończycy mają wyraźnie jaśniejsze włosy niż Finowie oraz, że im dalej wgłąb Finlandii i im dalej o wybrzeży, zwłaszcza w kierunku płn.-wsch. tym mniejsza ilość blondynów.

5. Rasa nordycka "intensywność" Jest to chyba najważniejsza mapa z powyższych, bo pokazuje sedno sprawy.
Lundman próbował uchwycić tutaj nasilenie ludzi o nordyckich cechach rasowych generalnie (tych ok. 60 cech wyglądu podanych wcześniej). Im ciemniejszy kolor, tym większe nasilenie cech nordyckich w społeczeństwie. Jak widzimy i co jest oczywiste, najbardziej nordyccy są Szwedzi i Norwegowie oraz Duńczycy. Także Estończycy mają dużo cech nordyckich. Mniej mają Finowie i Łotysze, a najmniej ludzie z północy Skandynawii z lapońskimi wpływami.

6. Indeks długościowy czaszki Dla odmiany na tej mapie- im ciemniejszy kolor tym krótsza czaszka, im jaśniejszy kolor tym dłuższa twarz, mimo mylących liczb, mniejsza wartość indeksu oznacza dłuższą twarz. Nordycka cecha- długa czaszka, występuje oczywiście najsilniej wśród Skandynawów- Szwedów, Duńczyków i Norwegów, im dalej na zachód, tym dłuższa twarz. Finowie, Estończycy i Łotysze mają oczywiście krótszą twarz niż Skandynawowie.

7. Dziedziczność grupy krwi B Grupa krwi A uznawana jest jako cecha nordycka. Grupa krwi B nie jest cechą nordycką, im ciemniejszy kolor na mapie, tym większa dziedziczność grupy krwi B wśród narodzonych dzieci. Jak widzimy, wśród Skandynawów jest niewielka, znacznie większa wśród Finów, Estończyków i Bałtów. W tym przypadku nie ma tu "lapońskiej reguły" i domieszki lapońskie nie powodują zwiększenia grupy krwi B.

--------
Oto schematyczny wykres pokrewieństwa i pochodzenia poszczególnych typów rasowych rasy białej. Na dole widzimy najstarszą historię ludzkości, a na górze najnowszą, z wykształconymi współczesnymi typami rasowymi.
Oznaczenia i mniej więcej gdzie występuje, należy zauważyć, że typ mongoloidalny ani "indiański" nie jest zaliczany do rasy białej, ale miały pewien wpływ na inne typy rasy białej.
Am Indian & mongoloids- typ charakterystyczny dla Indian Amerykańskich i typ mongoloidalny
Lapp- typ charakterystyczny dla Lapończyków z płn. Skandynawii
Neo-Denubian- typ charakterystyczny głównie dla Słowian (Polaków, Rosjan, Białorusinów, Ukrainców, częsciowo Czechów i Słowaków)
East Baltic- typ charakterystyczny głównie dla Finów, Litwinów, Łotyszy i Estończyków.
Borreby- wystepuje dość szeroko w Danii, ale można spotkać go w całej północnej i środkowej Europie
Alpine- wygląd charakterystyczny głównie dla Szwajcarów, Austriaków, Słowaków, Czechów, części Niemców z południa, części Francuzów
Tronder- występuje w niektórych rejonach płn. Europy, głównie wśród Norwegów
Nordic- wygląd charakterystyczny dla Szwedów, Norwegów, Islandczyków, Duńczyków, mieszkańców Wysp Owczych oraz w mniejszym stopniu dla Brytyjczyków, Niemców, Holendrów, Belgów.
Med.- wygląd charakterystyczny dla Włochów, Greków, i całego wybrzeża śródziemnomorskiego
Dinaric- wygląd charakterystyczny dla Bułgarów, Rumunów, częściowo dla Francuzów, Czechów i Słowaków,
Alt. med- wygląd charakterystyczny dla Hiszpanów, Portugalczyków, części Francuzów
Armenoid- wygląd charakterystyczny dla mieszkańców Kałkazu
Irano-Afgan- wygląd charakterystyczny dla mnieszkańców Iranu i Afganistanu
