Amerykański program 1918

[Maciej3]

W USA w 1918 zaczęto przebąkiwać o budowie kolejnych 10 pancerników i 6 krążowników liniowych. Przy czym nie chodziło o Colorado, South Dakota i Lexingtony, bo to program 1916.
W związku z tym mam pytanie - czy coś wiadomo o jakiś ogólnych przymiarkach co do charakterystyki tych okrętów 1918?
Część pancerników to może coś w rodzaju South Dakoty, ale z 8x457 i 18x152 - w 3 lufowych wieżach, ale pewnie nie cała 10-tka. A krążowniki liniowe?
Czy cokolwiek planowano, czy na samych liczbach się skończyło, bo wiadomo było że kongres raczej tego nie sfinansuje, więc nie było co rozważać konkretnych charakterystyk?

[SmokEustachy]

To se musieli przy flaszce dyskutować bo budowa Lexingtonów by zajęła z 15 lat.

[Maciej3]

A to niby czemu. Całość programu była w czasie konferencji w Waszyngtonie zaawansowana gdzieś na koło 50% - może trochę więcej. Przy takim samym tempie to by to skończyli koło roku 26-27. Program 1916 oczywiście.
Jak popatrzeć na ilość stoczni to pozostałą 16-tkę mogliby zbudować gdzieś do 1930, może nawet wcześniej.
O ile ktoś chciałby to sfinansować. A raczej nie chciał.

[shadow]

Nie wierzę by ktoś to chciał finansować. Chociaż gdyby nie konferencja rozbrojeniowa (Anglicy i Japończycy budują swe okręty z artylerią 457mm) Amerykanie musieliby (???) odpowiedzieć podobnymi. Ale tu już wkraczamy w totalne science-fiction.

[Maciej3]

Pewnie, że nie chciał. Nawet programu 1916 - stąd konferencja w Waszyngtonie.
Ale ciekawi mnie co tam marynarka USA chciała mieć, jakby dostała pieniądze.
South Dakota z 8x457 brzmi logicznie i bardzo prosto do realizacji ( jak się już ma nowe 18 calowe działa ).
A co z resztą? Bo chyba by nie powtórzyli cienkoskórych Lexingtonów. Choć kto to wie...

[de Villars]

Ja mysle, że nawet Lexingtonów by ostatecznie nie zbudowali, a co dopiero ich następców. A przynajmniej nie w takiej formie, z 7-calowym pancerzem. Toż to nie miało by żadnej racji bytu - lepiej mieć trochę mniej węzłów, za to więcej pancerza:-)

[Maciej3]

Co do oceny Lexingtonow to zgoda. Ale Amerykanie widzieli to inaczej. Wyszlo I'm, ze w bitwie Jutlandzkiej ( a mieli dostep do materialow brytyjskich ), zaden pancerz od 7 ( a moze 9 a te ukosowane 7 mialo byc odpowiednikiem, juz nie pomne ) cali w gore nie byl spenetrowany. Przebity I owszem, ale pocisk po jego przebiciu juz nie wybuchal poprawnie. A wiec panzerz mozna zaakceptowac, pocisk moze I wleci, ale nie wynuchnie.
Podobnie u Friedmana ( ktorego bardzo cenie ) pada ocena jakie to Lexingtony de besciaki, bo Bismarcka jakos pancerz nie ochronil wiec rownie dobrze Bismarck moglby go nie miec. Podobnie brytyjskie BC zatonely od zlego operowania pociskami I ladunkami miotajacymi, a nie od trafien w komory itp.

Chyba ktos tam zapomnial, ze Niemcy mieli w Jutlandii max 305 mm a Japonczycy budowali juz okrety z dzialami 410 a przymierzali sie do 460.
A poza tym pancerz to nie zabezpiecza przed zniszczeniem - zawsze mozna doprowadzic przeciwnika do ruiny I dobic torpedami - tylko przed krytycznymi trafieniami w jakis tam odleglosciach. Tu pancerz Bismarcka sie sprawdzil.
Lexintonom wroze mniej czasu przetrwania w bitwie.

[shadow]

Mogę się mylić ale Amerykanie Lexingtony budowali trochę na zasadach ambicjonalnych: taką silną flotę mamy a żadnego krążownika liniowego, a Brytyjczycy, Niemcy, Japończycy mają, Rosjanie i Francuzi się przymierzają do budowy więc czemu my mamy zostać w tyle? Do tego jeszcze fakt że dotychczasowe pancerniki były dość powolne więc brakowało im czegoś naprawdę szybkiego. Plan pochodzi z roku 1916 a w owym czasie nikt jeszcze nie miał powodów by kwestionować zasadność i przydatność krążowników liniowych, raczej wszyscy coś tam chcieli sobie dobudować. Jeśli by miały powstać kolejne generacje krążowników liniowych to raczej sądzę, że poszliby w kierunku wytyczonym przez Brytyjczyków z ich projektem G3. Ale to takie gdybanie nie poparte żadnymi dowodami...

[Maciej3]

Trochę nie tak.
Oni chcieli mieć porządnego scouta "strategicznego". Czyli okręt który mógłby robić rozpoznanie na naprawdę dalekich dystansach. Przy czym miał być na tyle silny, żeby przebić się przez pierścień obrony pancerników i zrobić rozpoznanie czy ma do czynienia z porządnymi siłami przeciwnika, czy czymś mniejszym.
Do tego miał być tak uzbrojony żeby stanowić zagrożenie nawet dla pancerników przeciwnika. Wyszedł im ekstremalnie szybki krążownik liniowy na modłę Invincibla, ale o wiele większym zasięgu.
Przy czym w roku 1916 miał on wyglądać o wiele bardziej fantazyjnie. 10 dział 356 rozmieszczonych jak potem w Salt Lake City - czyli 3 lufowe wieże nad 2 lufowymi, opancerzenie na poziomie rzeczonego Invincibla rocznik 1905 a le prędkość 34 węzły z groszami.
Szczególnie mnie urzekło rozmieszczenie siłowni. Kotłownie nad maszynowniami i innymi kotłowniami, oraz nad jakimkolwiek pancerzem.
Przy czym zabezpieczenia przed torpedami praktycznie miało nie być, w związku z czym było ciekawe uzasadnienie rozmieszczenia kotłów.
Ten dolny rząd co to nie miał zabezpieczenia przed torpedami miał być bezpieczny przed pociskami, a ten górny co prawda mogły załatwić nawet niszczyciele ze swoich pukawek, ale dla odmiany był totalnie odporny przed torpedami - no bo całkowicie nad linią wodna.
Na szczęście dla Amerykanów pomiędzy rokiem 1916 a faktycznym rozpoczęciem budowy tych jednostek minęło ze 3 lata i mieli czas żeby je przeprojektować ( i nowe mocniejsze kotły, przez co mogło ich być mniej ).
Tak swoją drogą to musieli być w miarę zadowoleni ze swoich pancerników bo ich nie przeprojektowali.

[ALF]

Problemem podstawowym przy KL był fakt ich wykorzystywania. Wsadzano je do linii jak zwykłe OL (Jutlandia), a przecież do zadań im przeznaczonych to nie należało. Sprawdzały się za to świetnie, jak okręty rozpoznawcze i antypirackie.

[jogi balboa]

O ile „okręt piracki” nie byłyby Schlachtkreuzerem, wtedy mogłoby być ciekawie.
Szkoda że Niemcy nie atakowali aktywniej konwojów norweskich z użyciem cięższych sił. Jakoś brakowało w tamtym czasie Nelsonowskiego nowatorstwa i elastyczności. Znowu sztywna taktyka liniowa i koncentracja floty co skazywało słabszą stronę na ciągłą defensywę.

A wracając do Lexingtonów, niby dlaczego mieliby ich nie zbudować? (Gdyby nie traktat oczywiście) Jak dla mnie to były całkiem udane fregaty floty
I jaki potencjał modernizacyjny. Czy to może nie z tego forum?

[Ramond]

Problemem podstawowym przy KL był fakt ich wykorzystywania. Wsadzano je do linii jak zwykłe OL (Jutlandia), a przecież do zadań im przeznaczonych to nie należało.

Skoro należało do zadań krążowników pancernych, to należało też do zadań KL. Tylko jakoś nie widzę przykładu, by KL użyto w linii albo do walki z pancernikami. Nie miało to miejsca przecież pod Jutlandią, gdzie walczyły ze swoimi odpowiednikami, a napotkane pancerniki przeciwnika w ucieczce starały się naprowadzić na własne siły główne.

Co do oceny Lexingtonow to zgoda. Ale Amerykanie widzieli to inaczej. Wyszlo I'm, ze w bitwie Jutlandzkiej ( a mieli dostep do materialow brytyjskich ), zaden pancerz od 7 ( a moze 9 a te ukosowane 7 mialo byc odpowiednikiem, juz nie pomne ) cali w gore nie byl spenetrowany.

Od 9".

A wracając do Lexingtonów, niby dlaczego mieliby ich nie zbudować? (Gdyby nie traktat oczywiście)

Może dlatego, że Kongres ich nie chciał finansować (podobnie jak większości Programu 1916)?
Dwa najbardziej ukończone skończyłyby jako lotniskowce. Ciekawe tylko, na ile lotniskowce te różniłyby się od realnych Lady Lex i Sary?

[Peperon]

Jogi, podoba mi się ten Twój Lex z roku 1944. Piękna grafika.
A teraz poważniej. KaeLe typu Lexington mogą budzić zdziwienie, bo przecież Amerykanie wymyślili i już zastosowali system AoN. "Scouty" byłyby z nich może i dobre, ale pod jednym warunkiem. Że potencjalny przeciwnik nie będzie miał swojego odpowiednika. A Japończycy mieli mieć KaeLe. I to silniejsze od amerykańskich. Niestety. Gdyby nie Konferencja Waszyngtońska, to po wybudowaniu czterech G - 3 Amerykanie obudziliby się "z ręką w nocniku". Taka jest straszna prawda. "Lexingtony" miały być najsłabszymi krążownikami liniowymi budowanymi po I wojnie światowej. Nawiasem mówiąc, to ciekawie wyglądałby "Lexington" w pierwotnej wersji z siedmioma kominami.

[ALF]

Skoro należało do zadań krążowników pancernych, to należało też do zadań KL. Tylko jakoś nie widzę przykładu, by KL użyto w linii albo do walki z pancernikami. Nie miało to miejsca przecież pod Jutlandią, gdzie walczyły ze swoimi odpowiednikami, a napotkane pancerniki przeciwnika w ucieczce starały się naprowadzić na własne siły główne.

Odpowiedniki, to raczej tylko z nazwy.

[Ramond]

Odpowiedniki, to raczej tylko z nazwy.

Uzasadnisz?

[ALF]

Różnice w opancerzeniu są dość istotne.