marynarka wojenna A.D. 1948
Z innych ciekawych zdarzeń tego roku mozna wymienić:
-- próby ucieczek (jedna udana, druga nieudana) na kutrach LCPL http://fow.aplus.pl/forum/viewtopic.php?p=61200#61200,
-- urwanie się lufy działka (która zatonęła na głębokości 13 m) na ścigaczu Błyskawiczny (czerwiec 1948 r.),
-- zmianę jachtu Prezydenta RP, Bałtyk "ustąpił" miejsca Hetmanowi,
-- pojawienie się instruktorów młodzieżowych ZMP (stanowiska oficerskie) w etatach wielu jednostek,
-- zmiany etatów (rozkaz org. MON Nr. 0202 (01661/Org.) z 22.11.1948 r.) Dowódcy Marynarki Wojennej (z wiceadmirała lub admirała na wiceadmirała) i Dowódcy Szczecińskiego Obszaru Nadmorskiego (z kontradmirała na komandora),
-- zmiana (grudzień) nazewnictwa słuchaczy szkół podoficerskich, kursanci stali się elewami.
JB
-- próby ucieczek (jedna udana, druga nieudana) na kutrach LCPL http://fow.aplus.pl/forum/viewtopic.php?p=61200#61200,
-- urwanie się lufy działka (która zatonęła na głębokości 13 m) na ścigaczu Błyskawiczny (czerwiec 1948 r.),
-- zmianę jachtu Prezydenta RP, Bałtyk "ustąpił" miejsca Hetmanowi,
-- pojawienie się instruktorów młodzieżowych ZMP (stanowiska oficerskie) w etatach wielu jednostek,
-- zmiany etatów (rozkaz org. MON Nr. 0202 (01661/Org.) z 22.11.1948 r.) Dowódcy Marynarki Wojennej (z wiceadmirała lub admirała na wiceadmirała) i Dowódcy Szczecińskiego Obszaru Nadmorskiego (z kontradmirała na komandora),
-- zmiana (grudzień) nazewnictwa słuchaczy szkół podoficerskich, kursanci stali się elewami.
JB
Re: marynarka wojenna A.D. 1948
Kryterium bycia "inteligentem" w PRL było ukończenie 6 klas przedwojennej szkoły powszechnej lub posada sprzedawcy w sklepie.JB pisze:(prawdziwie "ludowa" formacja, mało było w niej "wykształciuchów")
"Wykształciuch" całkiem dobrze oddaje ten poziom, choć chyba lepszym sformułowaniem jest - nieco zapomniana - "szpagatowa inteligencja".
Połączyłeś narodowość z wykształceniem, a podoficerów z oficerami więc troszkę to zagmatwane.JB pisze:W marynarce było 717 osób na stanowiskach oficerskich i admiralskich (w tym 29 podoficerów)
[...]
Jeśli chodzi o wykształcenie wojskowe to 4 osoby ukończyły akademie wojskowe, 9 - wyższe szkoły wojskowe, 6 - wyższe szkoły dla oficerów polityczno-wychowawczych, 56 - wyższe kursy oficerskie, 155 - oficerskie szkoły zawodowe, 54 - oficerskie szkoły rezerwy, 252 - oficerskie szkoły czasu wojennego, 55 osób na stanowiskach oficerskich nie ukończyło szkół oficerskich.
Policzmy oficerów: 717.
W tym:
19 oficerów zawodowych (10 z ZSRS: 4 po "akademiach", 6 po szkołach dla politruków. Tylko 9 z Polski: po "wyższych szkołach wojskowych").
56 po wyższych kursach oficerskich ("Wystrieł"?). Razem 75 oficerów "sztabowych".
Oficerów młodszych: 155 po oficerskich szkołach zawodowych (Albo b. młodzi oficerowie-Polacy wykształceni po 1945, albo starsi oficerowie Sowieci) + 54 po oficerskich szkołach rezerwy (to na pewno Polacy) + 252 (oficerów wojennych) = 461
75+461=536
Nawet dodając 55 ludzi na stanowiskach oficerskich bez wykształcenia, nie dostaniemy 717.
Brakuje 126 ludzi.
No i statystyka ta jest kolejną przesłanką negującą liczbę 15 oficerów-Sowietów w MW PRL.
433 z całości, a nie z oficerów.JB pisze:433 osoby służyły w wojsku więcej niż 10 lat (w przeważającej większości to kadra II. Rzeczpospolitej)
"Kadra" to chyba zbyt dużo powiedziane: byli to przede wszystkim (sądząc po analogiach) przedwojenni absolwenci pułkowych szkół podoficerskich, a więc nie "kadra" w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale żołnierze służby zasadniczej.
Jak mi się zdaje, statystyka ta jest właściwa statystyką dla państwa sowieckiego - zero prawdy.
Swego czasu (5-10 lat temu) pisano dość sporo prac magisterskich analizujących kadrę oficerską w latach czterdziestych. Nie wiem, czy robiono to dla MW PRL, ale sprawdzenie ich byłoby z pewnością kształcące.
X
Myślisz, że było zagrożenie, które im umknęło; problem, którego nie poruszyli; aspekt, którego nie rozpatrywali; pomysł, na który nie wpadli; rozwiązanie, którego nie znaleźli?!?
Re: marynarka wojenna A.D. 1948
Szef OZI nr 8, ppłk. Jerzy Kilanowicz, pisał o roku 1948: ... w Marynarce Wojennej pełnią służbę a) podoficerowie zawodowi sprzed 1939 r. - 381, z których to specjalistów morskich 256 (67% - JB); b) podoficerów zawodowych powojennych - 404, z których to specjalistów morskich - 169 (42%).Ksenofont pisze:433 z całości, a nie z oficerów.JB pisze:433 osoby służyły w wojsku więcej niż 10 lat (w przeważającej większości to kadra II. Rzeczpospolitej)
"Kadra" to chyba zbyt dużo powiedziane: byli to przede wszystkim (sądząc po analogiach) przedwojenni absolwenci pułkowych szkół podoficerskich, a więc nie "kadra" w ścisłym tego słowa znaczeniu, ale żołnierze służby zasadniczej.
JB
Re: marynarka wojenna A.D. 1948
Trudno m się zgodzić ze sformułowaniem, że podana statystyka negują taką liczbę.Ksenofont pisze:No i statystyka ta jest kolejną przesłanką negującą liczbę 15 oficerów-Sowietów w MW PRL.
W książce Piotra Semkowa Informacja Marynarki wojennej w latach 1945-1957 podane są dane (zaczerpnięte z artykułu Jerzego Przybylskiego Oficerowie radzieccy w Marynarce Wojennej w latach 1945-1957, "Przegląd Morski" 1993, nr 9) dotyczące liczby tych oficerów w MW: 1.12.1944 - 8, 25.11.1945 - 36, 1.07.1946 - 12, 1.12.1947 - 7, 1.07.1948 - 8, 29.10.1949 - 15, 1.10.1950 - 29, 1.07.1952 - 39, 1.01.1953 - 34, 1.01.1954 - 32, 04.1955 - 8.
JB
Ostatnio zmieniony 2007-06-07, 20:03 przez JB, łącznie zmieniany 1 raz.
Re: marynarka wojenna A.D. 1948
Szczerze mówiąc - mnie teżJB pisze:Trudno m się zgodzić ze sformułowaniem, że podana statystyka negują taką liczbę.Ksenofont pisze:No i statystyka ta jest kolejną przesłanką negującą liczbę 15 oficerów-Sowietów w MW PRL.
Chodziło mi o to, że podana statystyka dotycząca wykształcenia oficerów MW PRL, powoduje pewne wątpliwości - najprawdopodobniej aż 10 oficerów ukończyło sowieckie szkoły wojskowe czasu pokoju. (Do tego dochodzi nieznana liczba wykształconych w szkołach, które nie są tak wyraźnie sowieckie).
Nie chce mi sie wierzyć, że na 15 oficerów "sowieckich" 10 miało tak wysokie wykształcenie.
Uważam, że jest tutaj problem metodologii - nie znamy kryteriów "narodowościowych".
Trzeba skontaktować się z P. Semkowem i zadać mu pytanie.
X
Myślisz, że było zagrożenie, które im umknęło; problem, którego nie poruszyli; aspekt, którego nie rozpatrywali; pomysł, na który nie wpadli; rozwiązanie, którego nie znaleźli?!?
Aby wzbogacic dyskusję liczbami podaję dokładniejszy stan osobowy MW na 1 maja 1948 roku:
Admirałowie i oficerowie - 717 (stan etatowy - 827), [w tym 15 z A.Cz.], w tym 3 kobiety, {w tym 29 podoficerów na stanowiskach oficerskich}:
wiceadmirał - 0 (1);
kontradmirał - 1 (6);
komandor - 10 (44), [1];
komandor porucznik - 25 (90), [2];
komandor podporucznik - 68 (161), [8];
czyli razem 104 admirałów i oficerów starszych.
kapitan - 96 (229), [3], {2};
porucznik - 164 (274), [1], {24};
podporucznik - 204 (22), 2 kobiety, {3};
chorązy - 149 (-), 1 kobieta,.
Podoficerowie - 1103 (2222):
służby zawodowej - 528 (1131);
służby nadterminowej - 256 (335);
służby czynnej - 319 (756);
Marynarze - 3513 (3302);
Podchorążowie - 91 (220);
Kursanci - 611 (820);
czyli łącznie 6035 osób na 7391 etatów.
Kontraktowi - 477 (606), w tym 231 kobiet.
JB
Admirałowie i oficerowie - 717 (stan etatowy - 827), [w tym 15 z A.Cz.], w tym 3 kobiety, {w tym 29 podoficerów na stanowiskach oficerskich}:
wiceadmirał - 0 (1);
kontradmirał - 1 (6);
komandor - 10 (44), [1];
komandor porucznik - 25 (90), [2];
komandor podporucznik - 68 (161), [8];
czyli razem 104 admirałów i oficerów starszych.
kapitan - 96 (229), [3], {2};
porucznik - 164 (274), [1], {24};
podporucznik - 204 (22), 2 kobiety, {3};
chorązy - 149 (-), 1 kobieta,.
Podoficerowie - 1103 (2222):
służby zawodowej - 528 (1131);
służby nadterminowej - 256 (335);
służby czynnej - 319 (756);
Marynarze - 3513 (3302);
Podchorążowie - 91 (220);
Kursanci - 611 (820);
czyli łącznie 6035 osób na 7391 etatów.
Kontraktowi - 477 (606), w tym 231 kobiet.
JB
I ciemniejsze strony życia w marynarce. Rozkazem Nr. 020/Org. MON z 30 stycznia 1948 roku Wydział Informacji MW (etat 32/40 – 32 osoby) zmienił nazwę na Okręgowy Zarząd Informacji (OZI) Nr. 8 i został przeniesiony na etat 32/40 o stanie osobowym 63 wojskowych i 2 kontraktowych. Pod koniec 1947 roku stan agentury w niektórych jednostkach Marynarki Wojennej był znaczny: Flotylla Trałowców – 15 osób (7% stanu osobowego), Dywizjon Okrętów Podwodnych – 11 (11%), Dywizjon Ścigaczy – 11 (15%), Sztab Główny MW – 26 (18%). Pięć lat później nasycenie stanów osobowych agentami było również duże: ORP Błyskawica – 17 (6%), Flotylla Trałowców – 46 (11%), Dywizjon Okrętów Podwodnych – 22 (10%), Dywizjon Ścigaczy – 15 (6%).
JB
JB
Lotnictwo Marynarki Wojennej
Rozkazem 030/Org. z 28.02.1948 r. MON nakazał Dowódcy Wojsk Lotniczych sformować w Poznaniu Eskadrę Lotniczą MW (JW 5576, etat 35/104 – 308 wojskowych i 7 pracowników kontraktowych) złożoną z 4 kluczy lotniczych i do 30 maja t.r. przekazać Dowódcy Marynarki Wojennej, który miał ją, jak napisano w rozkazie, przedyslokować na lotniska MW Dziwnów i Przybrzeże.
W maju utworzono etat dla Kompanii Ochrony Lotnisk MW (35/108 – 74 wojskowych; JW 1583), którą formowano w Ustce, a we wrześniu włączono do etatu 35/104 w punkcie VII. Tabor Pływający Kuter Motorowy K.M.-11 (5 osób załogi).
Rozkazem MON Nr. 0156/Org. (z 6.09.1948 r.) włączono Klucz Lotniczy Dowództwa MW (etat 35/88, sformowany rozkazem NDWP Nr. 00163/Org. z 7 lipca 1945 r. w składzie 2 samolotów PO-2 i jednego Douglas, ten ostatni został wykreślony z etatu w ostatniej chwili) do Eskadry Lotniczej. Eskadra miała pięć kluczy, a etat samolotów PO-2 zwiększył się do sześciu.
Jeszcze raz powiększyła się eskadra, gdy do jej etatu włączono Myśliwski Klucz Lotniczy (rozkaz MON Nr. 0189/Org. z 3.11.1948 r.), który miał sformować Dowódca Wojsk Lotniczych i przekazać DMW do 1 grudnia. W etacie klucza były samoloty Jak-9 (5), UJak-9 (1) i UPe-2 (1).
JB
Rozkazem 030/Org. z 28.02.1948 r. MON nakazał Dowódcy Wojsk Lotniczych sformować w Poznaniu Eskadrę Lotniczą MW (JW 5576, etat 35/104 – 308 wojskowych i 7 pracowników kontraktowych) złożoną z 4 kluczy lotniczych i do 30 maja t.r. przekazać Dowódcy Marynarki Wojennej, który miał ją, jak napisano w rozkazie, przedyslokować na lotniska MW Dziwnów i Przybrzeże.
W maju utworzono etat dla Kompanii Ochrony Lotnisk MW (35/108 – 74 wojskowych; JW 1583), którą formowano w Ustce, a we wrześniu włączono do etatu 35/104 w punkcie VII. Tabor Pływający Kuter Motorowy K.M.-11 (5 osób załogi).
Rozkazem MON Nr. 0156/Org. (z 6.09.1948 r.) włączono Klucz Lotniczy Dowództwa MW (etat 35/88, sformowany rozkazem NDWP Nr. 00163/Org. z 7 lipca 1945 r. w składzie 2 samolotów PO-2 i jednego Douglas, ten ostatni został wykreślony z etatu w ostatniej chwili) do Eskadry Lotniczej. Eskadra miała pięć kluczy, a etat samolotów PO-2 zwiększył się do sześciu.
Jeszcze raz powiększyła się eskadra, gdy do jej etatu włączono Myśliwski Klucz Lotniczy (rozkaz MON Nr. 0189/Org. z 3.11.1948 r.), który miał sformować Dowódca Wojsk Lotniczych i przekazać DMW do 1 grudnia. W etacie klucza były samoloty Jak-9 (5), UJak-9 (1) i UPe-2 (1).
JB
Pod koniec 1948 roku Dowództwo Marynarki Wojennej przygotowało 6.-letni plan rozwoju i dozbrojenia Marynarki Wojennej.
Tu chciałbym zwrócić uwagę na drobne kwestie leksykalne. W okresie władzy komunistycznej wszystkie podejmowane przedsięwzięcia rozwojowe nazywane były planami, w przeciwieństwie do II. Rzeczypospolitej gdzie mówiono o programach rozwoju. Nie wystarczy coś zaplanować, trzeba wiedzieć jak to przeprowadzić!
Był on wycinkiem wcześniejszego 20-letniego planu rozwoju Marynarki Wojennej. Plan na lata 1949-1955 przewidywał budowę (lub zakup) 20 okrętów bojowych: 4 trałowców bazowych, 1 trałowca morskiego, 5 ścigaczy artyleryjskich, 5 ścigaczy torpedowych, 5 kutrów trałowych oraz 9 jednostek pomocniczych: okręt hydrograficzny, zbiornikowiec, 2 holowniki, bazę nurków, 2 samobieżne krypy minowe i 2 motorówki poligonowe.
W poniższych tabelach podane są przewidywane wyporności, jednostkowe ceny i lata oddania do służby tych jednostek pływających. Wyporność budowanych okrętów miała się zawierać między 1830 t , a 2300 t. Ciekawą sprawą jest to, że w zestawieniach zbiorczych podawane są liczby 5 dla nowych ścigaczy (artyleryjskich i torpedowych) i kutrów trałowych, gdy w szczegółowych zestawieniach (plan budowy i plan remontów kapitalnych na lata 1949-1955) ta liczba wynosi 6 (stąd znak zapytania w tabelce), a i fundusze zostały zaplanowane na 6 sztuk.
Okręty Floty
[table]
[mrow]typ[col]liczba[col]wyporność [t][col]cena [mln zł][col]1950[col]1951[col]1952[col]1953[col]1954[col]1955
[row]Trałowiec bazowy[col]4[col]120-150[col]300[col]-[col]-[col]-[col]-[col]-[col]4
[row]Trałowiec morski[col]1[col]400-500[col]400[col]-[col]-[col]-[col]-[col]-[col]1
[row]Ścigacz artyleryjski[col]5[col]80-100[col]160[col]-[col]-[col]-[col]-[col]1[col]5?
[row]Ścigacz torpedowy[col]5[col]50-60[col]150[col]-[col]-[col]-[col]-[col]1[col]5?
[row]kuter trałowy[col]5[col]60-80[col]150[col]-[col]-[col]-[col]-[col]1[col]5?
[/table]
Jednostki pomocnicze
[table]
[mrow]typ[col]liczba[col]wyporność [t][col]cena [mln zł][col]1950[col]1951[col]1952[col]1953[col]1954[col]1955
[row]Okręt hydrograficzny[col]1[col]500[col]800[col]-[col]-[col]1[col]-[col]-[col]-
[row]Motorówka poligonowa[col]2[col]?[col]40[col]1[col]1[col]-[col]-[col]-[col]-
[row]Holownik[col]2[col]600[col]350[col]-[col]-[col]2[col]-[col]-[col]-
[row]Zbiornikowiec[col]1[col]700[col]500[col]-[col]-[col]1[col]-[col]-[col]-
[row]Baza nurków[col]1[col]300[col]180[col]-[col]-[col]1[col]-[col]-[col]-
[row]Krypa minowa[col]2[col]400[col]300[col]2[col]-[col]-[col]-[col]-[col]-
[/table]
JB
Tu chciałbym zwrócić uwagę na drobne kwestie leksykalne. W okresie władzy komunistycznej wszystkie podejmowane przedsięwzięcia rozwojowe nazywane były planami, w przeciwieństwie do II. Rzeczypospolitej gdzie mówiono o programach rozwoju. Nie wystarczy coś zaplanować, trzeba wiedzieć jak to przeprowadzić!
Był on wycinkiem wcześniejszego 20-letniego planu rozwoju Marynarki Wojennej. Plan na lata 1949-1955 przewidywał budowę (lub zakup) 20 okrętów bojowych: 4 trałowców bazowych, 1 trałowca morskiego, 5 ścigaczy artyleryjskich, 5 ścigaczy torpedowych, 5 kutrów trałowych oraz 9 jednostek pomocniczych: okręt hydrograficzny, zbiornikowiec, 2 holowniki, bazę nurków, 2 samobieżne krypy minowe i 2 motorówki poligonowe.
W poniższych tabelach podane są przewidywane wyporności, jednostkowe ceny i lata oddania do służby tych jednostek pływających. Wyporność budowanych okrętów miała się zawierać między 1830 t , a 2300 t. Ciekawą sprawą jest to, że w zestawieniach zbiorczych podawane są liczby 5 dla nowych ścigaczy (artyleryjskich i torpedowych) i kutrów trałowych, gdy w szczegółowych zestawieniach (plan budowy i plan remontów kapitalnych na lata 1949-1955) ta liczba wynosi 6 (stąd znak zapytania w tabelce), a i fundusze zostały zaplanowane na 6 sztuk.
Okręty Floty
[table]
[mrow]typ[col]liczba[col]wyporność [t][col]cena [mln zł][col]1950[col]1951[col]1952[col]1953[col]1954[col]1955
[row]Trałowiec bazowy[col]4[col]120-150[col]300[col]-[col]-[col]-[col]-[col]-[col]4
[row]Trałowiec morski[col]1[col]400-500[col]400[col]-[col]-[col]-[col]-[col]-[col]1
[row]Ścigacz artyleryjski[col]5[col]80-100[col]160[col]-[col]-[col]-[col]-[col]1[col]5?
[row]Ścigacz torpedowy[col]5[col]50-60[col]150[col]-[col]-[col]-[col]-[col]1[col]5?
[row]kuter trałowy[col]5[col]60-80[col]150[col]-[col]-[col]-[col]-[col]1[col]5?
[/table]
Jednostki pomocnicze
[table]
[mrow]typ[col]liczba[col]wyporność [t][col]cena [mln zł][col]1950[col]1951[col]1952[col]1953[col]1954[col]1955
[row]Okręt hydrograficzny[col]1[col]500[col]800[col]-[col]-[col]1[col]-[col]-[col]-
[row]Motorówka poligonowa[col]2[col]?[col]40[col]1[col]1[col]-[col]-[col]-[col]-
[row]Holownik[col]2[col]600[col]350[col]-[col]-[col]2[col]-[col]-[col]-
[row]Zbiornikowiec[col]1[col]700[col]500[col]-[col]-[col]1[col]-[col]-[col]-
[row]Baza nurków[col]1[col]300[col]180[col]-[col]-[col]1[col]-[col]-[col]-
[row]Krypa minowa[col]2[col]400[col]300[col]2[col]-[col]-[col]-[col]-[col]-
[/table]
JB
Ostatnio zmieniony 2007-06-12, 10:45 przez JB, łącznie zmieniany 2 razy.
Mam małe pytanie. Czy nagłówki tabel to pisownia z orginału? Po prostu ciekawi mnie zaliczenie trałowców lub kutrów trałowych do jednostek bojowych i ogólnie jako taka klasyfikacja grup w tamtym okresie.
Jak powszechnie wiadomo spory klasyfikacyjne to temat bez końca, ale mimo wszystko zaliczenie sił trałowych do grupy okrętów bojowych jest nieco naciągane.
Jak powszechnie wiadomo spory klasyfikacyjne to temat bez końca, ale mimo wszystko zaliczenie sił trałowych do grupy okrętów bojowych jest nieco naciągane.
To co dla innych jest brzegiem morza, dla marynarza jest brzegiem lądu.
Nagłówki nie są oryginalne, natomiast nazwy typów tak. W zestawieniach z roku 1949 jednostki pływające dzielą się na Flotę i Jednostki pomocnicze, choć do drugiej kategorii zaliczano Iskrę i Żurawia.
Rozkaz organizacyjny Ministra ON Nr. 0094 (001680/Org.) z 24 sierpnia 1950 roku wprowadzał (z dniem 1 października t.r.) podział okrętów Marynarki Wojennej na klasy:
I -- okręty liniowe, krążowniki ciężkie i lekkie, lotniskowce, monitory morskie;
II -- krążowniki pomocnicze, lotniskowce konwojowe, niszczyciele, duże i średnie okręty podwodne, okręty szkolne o wyporności ponad 2000 ton;
III -- dozorowce, małe okręty podwodne, trałowce pełnomorskie, trałowce bazowe, stawiacze min, stawiacze zapór sieciowych, okręty pomocnicze i desantowe o wyporności ponad 500 ton, okręty szkolne o wyporności 500-2000 ton;
IV -- ścigacze, kutry trałowe morskie, rzeczne kutry opancerzone, okręty szkolne o wyporności do 500 ton, okręty pomocnicze do 500 ton.
Czyli mamy pomieszanie jednostek stricte bojowych i trałowych. Rozróżnienie to efekt klasyfikacji z lat 60.
Wspomniany rozkaz dzielił też bazy (porty) na kategorie:
I -- Baza Główna;
II -- Świnoujście;
III -- Kołobrzeg.
JB
PS. Żeby nie kłuło w oczy zmienił nagłówek pierwszej tabelki.
Rozkaz organizacyjny Ministra ON Nr. 0094 (001680/Org.) z 24 sierpnia 1950 roku wprowadzał (z dniem 1 października t.r.) podział okrętów Marynarki Wojennej na klasy:
I -- okręty liniowe, krążowniki ciężkie i lekkie, lotniskowce, monitory morskie;
II -- krążowniki pomocnicze, lotniskowce konwojowe, niszczyciele, duże i średnie okręty podwodne, okręty szkolne o wyporności ponad 2000 ton;
III -- dozorowce, małe okręty podwodne, trałowce pełnomorskie, trałowce bazowe, stawiacze min, stawiacze zapór sieciowych, okręty pomocnicze i desantowe o wyporności ponad 500 ton, okręty szkolne o wyporności 500-2000 ton;
IV -- ścigacze, kutry trałowe morskie, rzeczne kutry opancerzone, okręty szkolne o wyporności do 500 ton, okręty pomocnicze do 500 ton.
Czyli mamy pomieszanie jednostek stricte bojowych i trałowych. Rozróżnienie to efekt klasyfikacji z lat 60.
Wspomniany rozkaz dzielił też bazy (porty) na kategorie:
I -- Baza Główna;
II -- Świnoujście;
III -- Kołobrzeg.
JB
PS. Żeby nie kłuło w oczy zmienił nagłówek pierwszej tabelki.
Ostatnio zmieniony 2007-06-09, 18:05 przez JB, łącznie zmieniany 2 razy.
Masz rację, lecz właśnie dlatego zapytałem o szczegóły.pothkan pisze:A mi się zdaje, że właśnie tak się najczęściej robi - o ile podział jest tylko na dwie części (bojowe/pomocnicze), to okręty trałowe i desantowe zaliczane są do bojowych... Tak jest np. w większości roczników.
Ogólnie ujmując system dzielący okręty na rangi (a namiastkę tego podaje JB w cytowanym rozkazie operacyjnym) jest nieco nieprecyzyjny, ale przez lata stanowi element klasyfikacyjny MW PRL - MW RP.
Prawidłowy podział lub przynajmniej bardziej oddający specyfikę nie znalazł nawet odzwierciedlenia w obowiązującej normie obronnej.
Ja to widzę tak okręty bojowe, okręty pomocnicze (wsparcia), okręty specjalne i pomocnicze jednostki pływające. Trzy pierwsze tworzą okręty (nie - wojenne ).
Oczywiście wszelkie podziały są dyskusyjne, a wątek ten raczej nie jest miejscem na tego typu dyskusje. Chciałem tylko poznać uzasadnienie użytych określeń i oczywiście jest ono jak najbardziej satysfakcjonujące, zatem zmiana postu nie była konieczna .
EOT
Pozdrawiam,
Marmik
To co dla innych jest brzegiem morza, dla marynarza jest brzegiem lądu.
Cztery etaty były w Dowództwie i Sztabie Głównym MW (zapewne te wymienione), jeden w Kierownictwie Administracyjno-Technicznym, jeden w Dowództwie SON i jeden w Grupie Oficerów Doradców.kkic pisze:- dowódca MW
- szef Sztabu Głównego MW
- szef Zarządu Polityczno-Wychowawczego
- zastępca dowódcy MW ds. liniowych
- zastępca dowódcy MW ds. administracyjno-technicznych
- dowódca SON
- dowódca UON
Co pomyliłem?
Nowe etaty w 1950 roku (rozkaz MON Nr. 0130/Org. z 6.12.1950 r.) przewidywały 8 takich stanowisk: 4 w Dowództwie MW, 1 w Sztabie Głównym MW, 2 w Szefostwie Tyłów MW i 1 w Dowództwie Lotnictwa MW.
JB