Forum Okrętów Wojennych

Mam pytanie do znawców, bo zastanawiam się jak po angielsku nazywają się otwarte kluzy kotwiczne, takie jakie na krążowniku Blücher po modernizacji w 1939. Szukałem, ale nic nie znalazłem, a "open hawse pipe" jakoś mi nie pasuje.

Kluza kotwiczna to napewno “hawse pipe”, zaś przykrywa kluzy na pokładzie, zabezpieczająca wlewanie sie wody do kadłuba w czasie sztormu, nazywa się”buckler”.

Innych terminów nie znam i nigdy nie słyszałem.
A czy są zamknięte kluzy kotwiczne ?
Jefe

jefe de la maquina pisze:A czy są zamknięte kluzy kotwiczne ?
Jefe

Cześc,
chyba tak, "klasyczne" po bokach w części dziobowej.
Znalazłem jeszcze (naut.) anchor hawse hole
po niemiecku: Decksklüsen, to te, co leżą na pokładzie.
Pozdrawiam
Michał

Już wyjaśniam dlaczego napisałem "otwarta". Zwyczajne kluzy to zwykle rury łaczące pokład z burtą, czyli otwarte tylko po stronie pokładu i burty (wybaczcie mi uproszczenie).
Jak popatrzycie na dziób Blüchera, to zobaczycie, że jest tam jedynie otwarta "rynna" w której przesuwa się łańcuch kotwiczny. Zastanawiam się jak takie rozwiązanie może się po angielsku nazywać.

Na zdjęciu widzę tylko typową kluzę kotwiczną.
Na dziobie są kluzy na cumy dziobowe. Czy oto Ci chodzi ?

Jefe

Cześc,
no to bym określił jako "klasyczną" - anchor hawse hole
natomiast górną otwarta w żargonie nazywano "Schweisrücken", o ile się nie mylę, czyli "świński grzbiet".
Pozdrawiam
Michal

To zdjęcie przed przebudową dziobu, dlatego kluzy są innego kształtu. Jeszcze w 1939 roku okręt wrócił do stoczni gdzie zmienionu mu między innymi kształt dziobu i kluzy kotwiczne.

http://www.reelactiondiving.com/images/blucher1.jpg

Faktycznie przebudowali. Czy chodzi o kluzę kotwiczną na dziobie ?
Jefe

Ta na dziobie wygląda standardowo, chodzi mi o te burtowe.

Na burcie jest jakaś duża kluza na cumę, ale na Twoim zdjęciu burtowa kluza kotwiczna wydaje się być niezmieniona.
Jefe

Lepiej to widać na tych rysunkach:

http://www.admiral-hipper-class.dk/blue ... rd_big.jpg

http://www.admiral-hipper-class.dk/blue ... op_big.jpg

Rzut z góry wyraźnie pokazuje, że nie było klasycznej kluzy, a jedynie rynna, w której przesuwał się łańcuch kotwiczny.

Wreszcie dojrzałem. Nie sądzę, że ma to specjalną nazwę w angielskim. Ja bym to nazwał “hawse hole” (mounted on deck), albo “deck howse hole”. Napewno nie “hawse pipe” . Ale rozwiązanie jakie zastosowano przypomina bardzo rozwiązania na żaglowcach. Może Pan Gerlach dorzuci swoje uwagi.

Jefe

Okazuje się, że wcześniej Glasisch nazwał w ten sam sposób.
Jefe

Dziękuję wszystkim za pomoc.

Trochę jeszcze namieszam. W Osprey'u o niemieckich ciężkich krążownikach znalazłem zdanie, że kotwica były w "anchor cluse on the edge of forecastle". Wszystko by się zgadzało, ale słowa "cluse" nie znalazłem w słownikach (a trochę ich mam), ani na necie.

Ponieważ „cluse” to słowo pochodzenia francuskiego. Oznacza rów, wgłębienie w pofałdowaniu terenu, równoległe do łańcucha (tyle że górskiego ). Tym niemniej termin wywodzący się od wspólnego pnia, który dał polską kluzę i niemieckie Klüse. Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych przytacza śliczną nazwę „nozdrze kotwiczne”.

Natomiast co do żaglowców, nie bardzo wiem, co Jefe ma na myśli. Istotnie łodzie wikingów, pierwsze kogi i holki, nie miały kluz kotwicznych, kotwicę wyciągano po prostu przez burtę, a „urządzenie” podobne do tu opisywanego, Anglicy nazywają „snatch” (lub „snatch block” – pomimo nazwy nie musiał mieć żadnego krążka i przez długi czas nie miał), chociaż nie gwarantuję, że akurat takiego terminu używali żeglarze w XIV w. Już co najmniej od 1400 poświadczone są na żaglowcach północnej Europy zwykłe kluzy, zaś to, że ów „snatch block” nie zniknął, wynikało z faktu, iż przechodziła odtąd przez niego nie lina kotwiczna, lecz lina pomocnicza, służąca w ostatniej fazie podnoszenia kotwicy (lina talii kotwicznej). Mógł więc być stosunkowo mały i od tamtej pory nigdy nie pełnił roli kluzy. Nawet na bardzo małych żaglowcach, jak jednopokładowe kutry czy szkunery, niemal zawsze starano się robić zwykłe kluzy, choćby prowadziły od razu na górny pokład.
Krzysztof Gerlach