Urmijskaja i Wanskaja Jeziorna Flotylla
: 2005-12-23, 14:07
Urmijskaja i Wanskaja Jeziorna Flotylla
1916-1917
Gdy zaszła potrzeba wsparci wojsk walczących na Kaukazie głównodowodzący na tym froncie wydał 31 stycznia 1916 roku rozkaz sformowania jeziornej flotylli o nazwie Urmijskajo-Wanskaja Flotylla.
Flotylla miała za zadanie wsparcie zaopatrzeniem przez jezioro Urmijskie, natomiast do działań flotylli na jeziorze Wanskim wsparcie piechoty rosyjskiej ogniem artylerii i karabinów maszynowych.
Bardzo szybko stworzono bazę dla flotylli, większym problemem był brak odpowiedniego sprzętu pływającego. Na obydwu akwenach był tylko jeden kuter holowniczy „Striełok” i kilka drewnianych barek.
Pozostało ściągnąć jednostki z innych miejsc, by tego dokonać musiały być one rozbierane na elementy nie mogące przekroczyć 492 kg.
Początkowo flotylla liczyła po 2 kutry na każde jezioro i 10 wiosłowych łódek. Obsadzało ten sprzęt 10 oficerów i 70 podoficerów i marynarzy.
Pod koniec roku w miarę rozrastania się flotylla została podzielona na dwie samodzielne.
3 stycznia 1917 roku dowódcą Urmijskiej Flotylli został kapitan II rangi Dmitrij Iwanow, pod jego rozkazami znajdowało się 3 oficerów i 110 podoficerów i marynarzy. W skład taboru pływającego wchodziły:
1) Kuter holowniczy „Telegraf”
Długość 18,29 m, moc silnika 200 KM, prędkość 15 węzłów, 1 działa 37 mm + ckm.
2) Kuter holowniczy „Striełok” moc 55 KM
3) Kuter „Dragun” moc 40 KM
5) Kuter „Kazak” moc 40 KM
6) Kuter „Razwiedczyk” moc 10 KM
7) „Krecet” moc 160 KM
8 Barka drewniana „Szahz” 246 ton
Po sprowadzeniu kolejnych jednostek flotylla powiększyła się o następujące jednostki:
9) Kutry „Generał Czernozubow” 30 KM
10 Kuter „Jurij” 30 KM
11) Kuter „Generał Judenicz” 20 KM
12) Kuter „Georgij” 20 KM
13) Kuter „Nikołaj” 20KM
14) Barka stalowa 9 sztuk wyporność od 73,8 ton do 82 ton
15) Barka stalowa sanitarna na 200 łóżek
16) Barkas „ Inżynier Treskinskij” moc silnika 100 KM
17 Barka drewniana „Sereża Treskinskij” 492 ton
18 2 drewniane barki po 54,7 tony
19) Drewniana barka sanitarna na 50 łóżek
Jak wynika z powyższego spisu do zadań flotylli doszło również transportowanie rannych rosyjskich żołnierzy.
Dowódcą Wanskoj Flotylli w styczniu 1917 roku został kapitan II rangi Ratmanow, podlegało jemu 6 oficerów i 117 podoficerów i marynarzy. Ludzie ci obsadzali:
1) Kuter parowy „Striełok” 2 działa 47 mm + 1 ckm
2) Kuter motorowy „Znamenszik” 1 działo 75 mm + 1ckm
3) Kuter motorowy „Saper” 1 działo 37 mm +1 ckm, 25 KM
4) Holownik motorowy „Jałama” 1 działo 75 mm + ckm, 92 KM
5) Kuter motorowy „Płastun” 2 działa 47 mm, 25 KM
6) Holownik parowy „Sormowec” 2 działa 47 mm, 160 KM
7) Stalowa barka typu rzecznego 164 tony
8 Motorowa szkuta 10 KM
9) 3 drewniane barki 41 ton
10) Drewniana barka do przewozu rannych.
28 lipca 1917 roku flotylla została wzmocniona dwoma wodnosamolotami ze szkoły lotnictwa morskiego.
Tyle panowie znalazłem na temat tych mało znanych flotylli, zapewne jest tu trochę błędów i mam nadzieje że znajdą się chętni którzy pomogą w skorygowaniu ich, a może ktoś wie coświęcej na temat tych flotylli
1916-1917
Gdy zaszła potrzeba wsparci wojsk walczących na Kaukazie głównodowodzący na tym froncie wydał 31 stycznia 1916 roku rozkaz sformowania jeziornej flotylli o nazwie Urmijskajo-Wanskaja Flotylla.
Flotylla miała za zadanie wsparcie zaopatrzeniem przez jezioro Urmijskie, natomiast do działań flotylli na jeziorze Wanskim wsparcie piechoty rosyjskiej ogniem artylerii i karabinów maszynowych.
Bardzo szybko stworzono bazę dla flotylli, większym problemem był brak odpowiedniego sprzętu pływającego. Na obydwu akwenach był tylko jeden kuter holowniczy „Striełok” i kilka drewnianych barek.
Pozostało ściągnąć jednostki z innych miejsc, by tego dokonać musiały być one rozbierane na elementy nie mogące przekroczyć 492 kg.
Początkowo flotylla liczyła po 2 kutry na każde jezioro i 10 wiosłowych łódek. Obsadzało ten sprzęt 10 oficerów i 70 podoficerów i marynarzy.
Pod koniec roku w miarę rozrastania się flotylla została podzielona na dwie samodzielne.
3 stycznia 1917 roku dowódcą Urmijskiej Flotylli został kapitan II rangi Dmitrij Iwanow, pod jego rozkazami znajdowało się 3 oficerów i 110 podoficerów i marynarzy. W skład taboru pływającego wchodziły:
1) Kuter holowniczy „Telegraf”
Długość 18,29 m, moc silnika 200 KM, prędkość 15 węzłów, 1 działa 37 mm + ckm.
2) Kuter holowniczy „Striełok” moc 55 KM
3) Kuter „Dragun” moc 40 KM
5) Kuter „Kazak” moc 40 KM
6) Kuter „Razwiedczyk” moc 10 KM
7) „Krecet” moc 160 KM
8 Barka drewniana „Szahz” 246 ton
Po sprowadzeniu kolejnych jednostek flotylla powiększyła się o następujące jednostki:
9) Kutry „Generał Czernozubow” 30 KM
10 Kuter „Jurij” 30 KM
11) Kuter „Generał Judenicz” 20 KM
12) Kuter „Georgij” 20 KM
13) Kuter „Nikołaj” 20KM
14) Barka stalowa 9 sztuk wyporność od 73,8 ton do 82 ton
15) Barka stalowa sanitarna na 200 łóżek
16) Barkas „ Inżynier Treskinskij” moc silnika 100 KM
17 Barka drewniana „Sereża Treskinskij” 492 ton
18 2 drewniane barki po 54,7 tony
19) Drewniana barka sanitarna na 50 łóżek
Jak wynika z powyższego spisu do zadań flotylli doszło również transportowanie rannych rosyjskich żołnierzy.
Dowódcą Wanskoj Flotylli w styczniu 1917 roku został kapitan II rangi Ratmanow, podlegało jemu 6 oficerów i 117 podoficerów i marynarzy. Ludzie ci obsadzali:
1) Kuter parowy „Striełok” 2 działa 47 mm + 1 ckm
2) Kuter motorowy „Znamenszik” 1 działo 75 mm + 1ckm
3) Kuter motorowy „Saper” 1 działo 37 mm +1 ckm, 25 KM
4) Holownik motorowy „Jałama” 1 działo 75 mm + ckm, 92 KM
5) Kuter motorowy „Płastun” 2 działa 47 mm, 25 KM
6) Holownik parowy „Sormowec” 2 działa 47 mm, 160 KM
7) Stalowa barka typu rzecznego 164 tony
8 Motorowa szkuta 10 KM
9) 3 drewniane barki 41 ton
10) Drewniana barka do przewozu rannych.
28 lipca 1917 roku flotylla została wzmocniona dwoma wodnosamolotami ze szkoły lotnictwa morskiego.
Tyle panowie znalazłem na temat tych mało znanych flotylli, zapewne jest tu trochę błędów i mam nadzieje że znajdą się chętni którzy pomogą w skorygowaniu ich, a może ktoś wie coświęcej na temat tych flotylli