Forum Okrętów Wojennych

Kolejna korweta włoska Vettor Pisani. Zwodowana w 1869 roku, w służbie 1871. Wyporność ok. 1675 ton, prędkość nieco ponad 9,5 węzła. Wymiary: 65,1 x 11,8 x 5,3 m. Uzbrojenie: 6x160 ML, kilka małych. Przebudowana pod koniec lat 70, otrzymała nowe uzbrojenie w postaci 6x120 BL. Od 1885 roku okręt szkolny. Wycofana ze służby na początku lat 90. Konstrukcja drewniana.

Włoskie stalowe korwety Flavio Gioja i Amerigo Vespucci. Zwodowane kolejno w roku 1881 i 1882, w służbie 1883 i 1884. Czyli już po 1880 roku, konstrukcyjnie należały jednak jeszcze do lat 70. Wyporność niecałe 2500 ton, prędkość 13,5-14 węzłów. Wymiary: 78 x 12,8 x 5,2-5,4 m. Uzbrojenie: 8x150/26 BL, kilka małych. Po 1893 roku przezbrojone w 4x120/40 Qf i kilka lekkich oraz 2 wt. Mniej więcej od tego czasu pełniły funkcję okrętów szkolnych. Wycofane ze służby po I wojnie (Gioja wkrótce po jej zakończeniu, Vespucci pod koniec lat 20).

Holenderskie fregaty (czy jak kto woli fregaty-krążowniki) typu Atjeh. 6 jednostek zwodowanych w latach 1876-1882 i 1886: Atjeh, Tromp, Koningin Emma der Nederlanden, De Ruyter, Van Speyk i Johan Willem Friso. Wyporność 3425-3670 ton, prędkość 13,5-14,5 węzła. Wymiary: 91,8-92,1 x 12,5 x 6,4-7 m. Uzbrojenie: 6x170/25 BL, 8x120/16 BL, kilkanaście małych. Konstrukcja żelazna. W większości wycofane ze służby na przełomie XIX/XX wieku.
Pierwsza część.

Austro-węgierska fregata Saida. Zwodowana w 1878, w służbie od 1879 roku. Wyporność 2660 ton, prędkość 12 węzłów. Wymiary: 79,4 (całk.) x 13,1 x 5,8 m. Uzbrojenie: 11x150/25 BL, kilka małych. Później pełniła rolę okrętu szkolnego ze zredukowanym uzbrojeniem. Wycofana ze służby w 1906, pełniła rolę jedn. pomocniczej.

Austriacka korweta (fregata? korweta gładkopokładowa, różnie ją klasyfikowano) Donau - drugi okręt o tej nazwie. Zwodowana w 1874, w służbie 1875. Wyporność 2490 ton, prędkość niecałe 11 węzłów. Wymiary: 71 x 12,7 x 6 m. Uzbrojenie: 11x150 BL, kilka lekkich. Wykorzystywana głównie jako okręt szkolny. Wycofana pod koniec lat 80.

Austro-węgierska korweta (slup) Helgoland. Zwodowany w 1867 roku, w służbie 1869. Wyporność ok. 1800 ton, prędkość 10,5 węzła. Wymiary: 74,3 (całk.) x 11,4 x 5,3 m. Uzbrojenie: 2x178 ML, 4x106 ML. Konstrukcja drewniana. Wycofany ze służby zaraz na początku lat 90. Wykorzystywana głownie do zadań szkoleniowych.
Niestety, mam tylko jedno zdjęcie tego okrętu.

Austriacka korweta Fasana. Zwodowana w 1870 roku, w służbie 1871. Wyporność 2380 ton, prędkość 11,5 węzła. Wymiary: 68,3 (całk.) x 11,7 x 5,8 m. Uzbrojenie: 2x210 BL, 4x106 ML. w latach 80 przezbrojona w 4x150 BL i kilka lekkich. Wycofana ze służby w latach 90.

Austro-węgierksie korwety typu Zrinyi. Zbudowano 3 jednostki: Zrinyi, Aurora i Frundsberg. Wyporność ok. 1350 ton, prędkość 11-11,5 węzłów. Wymiary: 59,1 x 10,5 x 5 m. Uzbrojenie: 4x150 BL, kilka małych. Na początku lat 90 2x150 zamieniono na 4x87 BL. Dotrwały do I wojny, ale od lat 90 pełniły już tylko funkcje pomocnicze.

Tak może trochę nietypowo, zamieszczę tu ilustracje brytyjskiej fregaty bocznokołowej II rangi Tiger, zwodowanej w 1849 roku i oddanej do służby w 1852. Tonaż 1220 ton (nie wyporność! Ta była większa i tak "na oko" można by ją oszacować na jakieś 1600 ton plus-minus, a może nawet i więcej). Prędkość 9-10 węzłów. Wymiary: 55 x 10,9 x 5 m. Uzbrojenie: 2x130f SB (10-calowe haubice Paixhansa 84cwt, wagomiar nominalny, oficjalnie nie używany) oraz 14x32f SB (50cwt). Okręt ten wziął udział w działaniach, podczas wojny krymskiej, na Morzu Czarnym. W maju 1854 wszedł na mieliznę niedaleko Odessy i został ciężko uszkodzony przez rosyjską artylerię nadbrzeżną. Opuszczony rzez załogę został wysadzony w powietrze przez Brytyjczyków. Niekiedy można się spotkać z informacje, że Rosjanie wydobyli wrak, ale to niemożliwe, bo wrak był w fatalnym stanie. Natomiast Rosjanie wydobyli część artylerii tego okrętu.

Niemieckie korwety typu Bismarck. Konstrukcja żelazna. Zbudowano 6 takich jednostek: Bismarck, Blucher, Stosch, Moltke, Gneisenau i Stein. Pierwsza czwórka wodowana w roku 1877, ostatnia para w 1879 - w służbie 1878 i 1880. Wyporność ok. 2855-2845 ton, prędkość 12,5-14 węzłów (projekt 12 w). Uzbrojenie: 16x150/22 BL. Później uzbrojenie było zmieniane - różnie na różnych okrętach (generalnie, ograniczono liczbę armat 150mm dodając armaty 88mm i szybkostrzelne działka 37mm oraz wt). W zasadzie prawie wszystkie pełniły głównie rolę jednostek szkolnych, jeśli nie od samego początku służby to po kilku latach jej trwania. Pełniąc taką rolę Gneisenau rozbił się w 1900 roku. Pozostałe zostały wycofane w przeciągu lat 90 lub na początku XX wieku.

Polnocno niemiecke

Można dyskutować, czy to dobre miejsce dla tych okrętów, gdyż korwety te miały krótki i wąski pas pancerny na śródokręciu na linii wodnej. Ale miał on małe znaczenie, więc zamieszczam je tutaj, bo w sumie były to zwykłe korwety. Japońskie Kongo i Hiei. Zbudowane równolegle do pancernika centralno-bateryjnego Fuso. Zwodowane w 1877, w służbie 1878. Wyporność 2200 ton, prędkość 14 węzłów. Wymiary: 67 x 12,4 x 5,3 m. Uzbrojenie: 3x170 BL, 6x150 BL, kilka małych, 2 wt (Hiei). Kongo miał konstrukcję mieszaną, Hiei żelazną. Oba okręty uczestniczyły w wojnie z Chinami. Podczas wojny z Rosją pełniły już role pomocnicze. Wycofano je ze służby na parę lat przed wybuchem I wojny.

Niemieckie korwety typu Carola. 4 jednostki: Carola, Olga, Marie i Sophie. Zwodowane w latach 1880-1881, w służbie 1881-1882. Wyporność ok. 2150 ton, prędkość 13,5 węzła. Wymiary: 76,4 (całk.) x 12,5 x 5 m. Uzbrojenie: 10x150/22 BL, 2x87/24 BL, kilka lekkich rewolwerowych 37 mm. Konstrukcja żelazna. Różniły się nieco wyglądem - pierwsza para miała ożaglowanie barku i dwa kominy, druga ożaglowanie pełnorejowe i jeden komin (na początku lat 90 ożaglowanie zostało zlikwidowane). Pełniły służbę głównie poza wodami ojczystymi. Carola została w 1893 roku przezbrojona i przekształcona w szkolny okręt artyleryjski. Od 1889 rolę jednostki szkolnej pełniła też Olga. Pozostałe dwie jednostki też częściowo wykorzystywane były jako szkolne. Wszystkie zezłomowano na początku XX wieku.

Niemieckie korwety Alexandrine i Arcona. Zwodowane w 1885 roku, w służbie 1886. Zmodyfikowana, nieco powiększona wersja jednostek typu Carola z nowocześniejszym uzbrojeniem. W momencie rozpoczęcia budowy były to już w zasadzie okręty przestarzałe. Wyporność 2360 ton, prędkość 14 węzłów. Wymiary: 81,2 (całk.) x 12,6 x 6,3 m. Uzbrojenie: 10x150/30 BL, 4x105/35 BL, kilka lekkich. Wycofane na początku XX wieku. Pod koniec pełniły gł. role szkoleniowe i pomocnicze.

Niemiecka korweta-krążownik Charlotte (powiększona wersja okrętów typu Bismarck). Zwodowana w 1885, w służbie od 1886 roku (od samego początku okręt przestarzały). Wyporność ok. 3290 ton, prędkość 13,5 węzła. Wymiary: 76,9 x 13,2 x 6,4 m. Uzbrojenie: 18x150/22 BL, 16x88/30 BL, kilka lekkich działek rewolwerowych 37mm. Od drugiej połowy lat 90 pełnił rolę okrętu szkolnego. Na początku lat 90 wymieniono mu siłownię, ponownie przebudowano w 1899 gruntownie go przezbrajając w 2x105 QF i 16x88 QF. Wycofany w kilka lat później (jeszcze przed I wojną).

Japońskie korwety - małe krążowniki Kaimon i Tenryu. Zwodowane w 1882 i 1883, w służbie 1884 i 1885. W momencie oddania do służby były już przestarzałe jako okręty wojenne, ale generalnie były tu udane jednostki, dobrze spisujące się na morzu. Wyporność ok. 1360 i 1525 ton, prędkość 12 węzłów. Wymiary: 64,3-64,7 x 9,8 x 5-5,2 m. Uzbrojenie: Kaimon: 1x170/25 BL, 6x120/25 BL, kilka lekkich; Tenryu: 1x170/25 BL, 1x150/22 BL, 4x120/25 BL, kilka lekkich. Zmodernizowane pomiędzy wojną z Chinami (1894-1895) i Rosją (1904-1905). Aktywnie wykorzystywane i podczas pierwszej i drugiej, choć bardziej w rolach pomocniczych. Kaimon zatonął w lipcu 1904 roku na minie pod Port Arturem, Tenryu został wycofany po zakończeniu wojny z Rosją.