Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
- de Villars
- Posty: 2231
- Rejestracja: 2005-10-19, 16:04
- Lokalizacja: Kraków
- Kontakt:
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
No to piękna niespodzianka
Już sie zapisuję na egzemplarz z dedykacją!
Si vis pacem, para bellum
http://springsharp.blogspot.com/
http://springsharp.blogspot.com/
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Już się zapisuję.
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
No ja też - muszę mieć do pary 
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Właśnie odebrałem z drukarni. Jeszcze ciepłe
Uprzedzam - tom 2 jeszcze gorszy od pierwszego. Nie dość, że cieńszy, to jeszcze nie ma nawet bibliografii. Zdania wielokrotnie podrzednie złożone, ta sama mientka okładka, treść nie wiadomo o czym a rysunki .... nawet bez komentarza.
Jeśli ktoś chce zaryzykować to tradycyjnie - koszt 100 zł + koszt przesyłki
W Polsce koszt przesyłki 22 zł. Zdrożało niestety. Czyli do zapłaty 122 zł
Za granicę nie wiem. Za każdym razem muszę się dowiedzieć.
Dane do przelewu:
Maciej Chodnicki, ul. Centurii 11, 04-944 Warszawa
mBank, nr konta:
47 1140 2004 0000 3502 3288 2401
możliwa jest również płatność paypal
maciej.chodnicki@giga-hard.com.pl
Nie mam zachowanych adresów wysyłki poprzedniego tomu. Bardzo proszę osoby zainteresowane o przesłanie adresu np. PM albo
m.chodnic@wp.pl
pozdrawiam
Maciej Chodnicki
Uprzedzam - tom 2 jeszcze gorszy od pierwszego. Nie dość, że cieńszy, to jeszcze nie ma nawet bibliografii. Zdania wielokrotnie podrzednie złożone, ta sama mientka okładka, treść nie wiadomo o czym a rysunki .... nawet bez komentarza.
Jeśli ktoś chce zaryzykować to tradycyjnie - koszt 100 zł + koszt przesyłki
W Polsce koszt przesyłki 22 zł. Zdrożało niestety. Czyli do zapłaty 122 zł
Za granicę nie wiem. Za każdym razem muszę się dowiedzieć.
Dane do przelewu:
Maciej Chodnicki, ul. Centurii 11, 04-944 Warszawa
mBank, nr konta:
47 1140 2004 0000 3502 3288 2401
możliwa jest również płatność paypal
maciej.chodnicki@giga-hard.com.pl
Nie mam zachowanych adresów wysyłki poprzedniego tomu. Bardzo proszę osoby zainteresowane o przesłanie adresu np. PM albo
m.chodnic@wp.pl
pozdrawiam
Maciej Chodnicki
Historia jest najlepszą nauczycielką życia, bo
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Książka dotarła. Dzięki!!!


Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Miłej lektury.
Historia jest najlepszą nauczycielką życia, bo
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
- de Villars
- Posty: 2231
- Rejestracja: 2005-10-19, 16:04
- Lokalizacja: Kraków
- Kontakt:
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Książka doszła, szykuje się niezła uczta
Rzuciło mi się tylko jedno - w wielu przypadkach (zwłaszcza okrętów niezbudowanych) podajesz długość między pionami, a nie długość całkowitą, której mi osobiście brakuje. Ale domyślam się, że w źródłach pewnie występuje tylko ta pierwsza i to jest przyczyna? To oczywiście tylko detal i jestem pewien że lektura będzie znakomita.
Si vis pacem, para bellum
http://springsharp.blogspot.com/
http://springsharp.blogspot.com/
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Coś długo szła. Inni jakoś dostawali wcześniej. Bywa – na kogo wypadnie na tego bęc.Książka doszła,
Oceń potrawy po ich skosztowaniu, nie przedszykuje się niezła uczta
A poza tym to przypomniał mi się (nie wiem czy) dowcip.
- i co smakował ci kebab?
- wiesz dupy nie urywa
- to poczekaj dwie godziny.
Także może poczekaj te 2 godziny z oceną
Mi też brakuje. Ale staram się w miarę skromnych możliwości nie prowadzić świadomie kreatywnej księgowości. Być może w tabelkach są jakieś błędy ( albo prawie na pewno są, byłbym mocno zdziwiony gdyby przy tej ilości cyferek nie było żadnego błędu ), ale czym innym jest nieświadome „omsknięcie się ręki” a czym innym jawne zmyślanie.Rzuciło mi się tylko jedno - w wielu przypadkach (zwłaszcza okrętów niezbudowanych) podajesz długość między pionami, a nie długość całkowitą, której mi osobiście brakuje.
Właśnie. O ile dobrze zapamiętałem tłumaczenia, to na etapie projektów wstępnych – czy może raczej opracowywania koncepcji – jeśli nie zaznaczono inaczej, to w nacji używającej trzech form czasu zaprzeszłego podawano długość między pionami. Co to znaczy długość między pionami to inna sprawa. Na dziobie od czegoś tam. Od czego – a to zależy. Jakaś zasada jest, ale nie zawsze przestrzegana. A od czego zależy to przestrzeganie – a to zależy. A od czego zależy to że zależy – to zależy. Na poziomie któregoś tam piętra dochodzimy do widzimisię podającego. Może trochę przesadzam, ale niewiele.Ale domyślam się, że w źródłach pewnie występuje tylko ta pierwsza i to jest przyczyna?
A co to pion na rufie – a zwykle osie obrotu sterów. Zawsze? Nie zawsze. A od czego zależy to „nie zawsze” – a to zależy – patrz dziób.
Wszystko tak proste i logiczne jak ich jednostki wyjęte z dupy druida.
Cholera se wybrali piony. Się człowiek zastanawia czy podawanie tej długości przy porównywaniu okrętów różnych flot ma jakikolwiek sens. Chyba niewielki.
Długość całkowita jakoś taka bardziej porównywalna. Choć tak się czasem zastanawiam – jak okręt miał galeryjkę admiralską na rufie, to długość całkowita była z galeryjką czy bez?
W sumie różnica nie jakaś kolosalna, ale aptekarzom może przeszkadzać.
A to i tak pikuś w porównaniu z miłośnikami jednostek z napędem ekologicznym. Weź i zgadnij czy długość całkowita jakiegoś XVI wiecznego wynalazku to z tym patykiem wystającym z przodu na którym rozwieszano szmaty, czy bez patyka? A tak w ogóle to w jakich jednostkach podane i jak mierzone? Współczuję zainteresowanych tamtym okresem.
Najpierw czytaj, potem poczekaj te dwie godzinyTo oczywiście tylko detal i jestem pewien że lektura będzie znakomita.
Pozdrawiam
Maciej Chodnicki
Historia jest najlepszą nauczycielką życia, bo
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
- de Villars
- Posty: 2231
- Rejestracja: 2005-10-19, 16:04
- Lokalizacja: Kraków
- Kontakt:
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Czytam i mam dwa pytanka: skąd w rysunkach wariantów Untakeable taki a nie inny kształt części dziobowej, wyglądającej jak taran rodem z XIX w.? Zakładam, że nikt dla tych okrętów nie przewidywał walki poprzez taranowanie 
Co do brytyjskich krążowników pancernych z działami 234 mm (str. 125). Piszesz, że w wariancie z 8x234 przewidywano rozstawienie wież jak na Invincible, lub z szerzej rozstawionymi wieżami na śródokręciu (czyli jak na Indefatigable). Ja z internetu kojarzę natomiast rysunki okrętów z 8x234 ale rozstawionymi jak na Michigan - czyli wieże na dziobie i rufie, w superpozycji. Czy to tylko internetowa fantazja, czy też taki wariant też był rozważany?
ps. znalazłem na razie tylko jeden błąd, na str. 120 jest powtórzona tabelka ze str. 87. Poza tym - wszystko gra
Co do brytyjskich krążowników pancernych z działami 234 mm (str. 125). Piszesz, że w wariancie z 8x234 przewidywano rozstawienie wież jak na Invincible, lub z szerzej rozstawionymi wieżami na śródokręciu (czyli jak na Indefatigable). Ja z internetu kojarzę natomiast rysunki okrętów z 8x234 ale rozstawionymi jak na Michigan - czyli wieże na dziobie i rufie, w superpozycji. Czy to tylko internetowa fantazja, czy też taki wariant też był rozważany?
ps. znalazłem na razie tylko jeden błąd, na str. 120 jest powtórzona tabelka ze str. 87. Poza tym - wszystko gra
Si vis pacem, para bellum
http://springsharp.blogspot.com/
http://springsharp.blogspot.com/
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Dziób wariantu A – tego z 10 calówkami, to na bazie rysunków odnalezionych w archiwum.skąd w rysunkach wariantów Untakeable taki a nie inny kształt części dziobowej, wyglądającej jak taran rodem z XIX w.? Zakładam, że nikt dla tych okrętów nie przewidywał walki poprzez taranowanie
Taki był przewidziany. Przynajmniej na tak wczesnym etapie koncepcji.
Teraz spekulacja czemu – wiedziano wówczas, że takie coś w rodzaju gruszki dziobowej zmniejsza opór hydrodynamiczny. Nie mam pojęcia na ile dokładnie wiedziano ile zmniejsza i jaki powinien być ten kształt, ale wiedziano, że zmniejsza. Więc to taki „przyśpieszacz”. Niestety jak to ładnie określano, tylko przy niewielkiej fali. Przy większej powodowało to branie wody na pokład i spowolnienie.
Dla mnie to jakaś paranoja, albo (źle wybrany?) kompromis. Fisher chciał szybkich jednostek, ale chciał też możliwości osiągania szybkości przy wzburzonym morzu.
Taki dziób pomagał osiągać duże prędkości, ale przy nie wzburzonym morzu.
Wszystko co udało mi się znaleźć na temat tych okrętów, dotyczyło rozmieszczenia jak na Invincible/Indefatigable. Owszem widziałem na internecie rysunki z wieżami w superpozycji, ale nie widziałem nigdzie potwierdzenia czegoś takiego w opracowaniach, które dla mnie byłyby wiarygodne.Co do brytyjskich krążowników pancernych z działami 234 mm (str. 125). Piszesz, że w wariancie z 8x234 przewidywano rozstawienie wież jak na Invincible, lub z szerzej rozstawionymi wieżami na śródokręciu (czyli jak na Indefatigable). Ja z internetu kojarzę natomiast rysunki okrętów z 8x234 ale rozstawionymi jak na Michigan - czyli wieże na dziobie i rufie, w superpozycji.
Zresztą jak popatrzeć na brytyjskie podejście do rozmieszczania wież w tym czasie, uwierzyłbyś w superpozycje?
2-3 lata później czemu nie, ale wtedy?
D.K.Brown w swojej "The Grand Fleet" pokazuje nawet rysunek jednego z wariantów z 6 działami. Rozmieszczenie jak na Indefatigable. Dwulufowe wieże dziób i rufa, jednolufowe rozsunięte na śródokręciu.
Faktycznie dałem florydzie daty delaware.ps. znalazłem na razie tylko jeden błąd, na str. 120 jest powtórzona tabelka ze str. 87.

Prawie. Zobacz na grubość pancerza burtowego Neptune w zbiorczej tabeli na stronie 124.Poza tym - wszystko gra
Starałem się. Nawet zostawiłem to na 3 miesiące żeby przeczytać po czasie, inaczej nie sprawdzisz. I tak wyszła kupa. Pocieszające jak cholera. Ciekawe co jeszcze wyjdzie.
Historia jest najlepszą nauczycielką życia, bo
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
-
- Posty: 2823
- Rejestracja: 2007-01-18, 16:39
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Samemu tego nie wyoapiesz, bo za dobrze znasz tekst i lecisz odruchowo. Trzeba było zmusić żonę pod szantażem żeby przeczytała. Albo syna.
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Wiem że nie wylapie.
Dlatego paru osobom dałem to do przeczytania. Nikt nie zauważył.
Bywa.
Dlatego paru osobom dałem to do przeczytania. Nikt nie zauważył.
Bywa.
Historia jest najlepszą nauczycielką życia, bo
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Przeczytane (całkiem niedawno), czuję się mądrzejszy w kwestii okrętów liniowych.. 
Za 2-3 miechy przeczytam znowu tym razem ciurkiem z pierwszym tomem.
Pomniejsze błędy som (chochlik podmienił/przestawił literkę). Ale i tak patrzymy na "wartość treści" a ta jest zacna!
Natomiast "groźby o Kolejnych Tomach" tylko mnie na nie nakręciły..
Jestem ciekaw co będzie o Splendid Cats, QE, Bayernach i paru innych...
Książka może szczuplejsza ale warta stówki..
Za 2-3 miechy przeczytam znowu tym razem ciurkiem z pierwszym tomem.
Pomniejsze błędy som (chochlik podmienił/przestawił literkę). Ale i tak patrzymy na "wartość treści" a ta jest zacna!
Natomiast "groźby o Kolejnych Tomach" tylko mnie na nie nakręciły..
Jestem ciekaw co będzie o Splendid Cats, QE, Bayernach i paru innych...
Książka może szczuplejsza ale warta stówki..
"Jesteś UPIERDLIWY!" Nie.. ja jestem Ciekawy i drążę niektóre interesujące mnie tematy.. a że zadaję dużo pytań? "Kto pyta nie błądzi" głosi powiedzenie. 
Jakże daleko z Domu do Morza!
Jakże daleko z Domu do Morza!
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
Ja się nie odważyłemprzeczytam (...) ciurkiem z pierwszym tomem.
W międzyczasie spodziewana ilość tomów się rozmnożyła.Natomiast "groźby o Kolejnych Tomach" tylko mnie na nie nakręciły..
Zgodnie z pierwotnym planem tom 2 miał obejmować jeszcze i Texasa.
Ale trochę cierpliwości mi zabrakło. Zamknąłem to co było i wydałem. Inaczej nie ukazałby się nigdy.
Z konieczności tom 3 zakres ma dość cienki – tylko Wyoming i Texas. Ale swoją drogą ile się wtedy zaczęło dziać na świecie!
I tak mnie naszło, cholera jakby się wstrzymali z wojną ze 2 lata to byśmy mogli jeszcze czytać o pancernikach holenderskich i portugalskich….
Te już prawie skończone (bez Tigera). Trzeba „tylko” jeszcze dorobić rysunki. To najbardziej pracochłonna część.Jestem ciekaw co będzie o Splendid Cats
To już w kolejnym tomie przy okazji Nevady. Ale mniej więcej wiadomo. Coś z rok temu ukazał się dwuczęściowy artykuł w Morzu. O ile nie wypłynął gdzieś jakieś nowe materiały, wielkich zmian względem tamtego tekstu nie należy się spodziewać. Może trochę rozszerzę, w końcu artykuł, trzeba było ciąć, ale bez jakiegoś szału.QE
Sam nie wiem. Jeszcze ich nie tknąłem. Znów następny tom. Przy okazji PennsylvaniaBayernach
Dzięki.Książka może szczuplejsza ale warta stówki..
Historia jest najlepszą nauczycielką życia, bo
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
Jeszcze nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła.
- de Villars
- Posty: 2231
- Rejestracja: 2005-10-19, 16:04
- Lokalizacja: Kraków
- Kontakt:
Re: Amerykańskie ciężkie okręty artyleryjskie...
też o tym myślałem, ale kształt mi nie bardzo pasował – przyspieszeniu sprzyja raczej zaoblony kształt, jak na współczesnych gruszkacvh, a tu jest ostry jak przy taranie. No ale tego mogli wtedy jeszcze nie wiedzieć, zresztą tak było na archiwalnym rysunku, więc przyjmuję, że taki dziób planowano.Dziób wariantu A – tego z 10 calówkami, to na bazie rysunków odnalezionych w archiwum.
Taki był przewidziany. Przynajmniej na tak wczesnym etapie koncepcji.
Teraz spekulacja czemu – wiedziano wówczas, że takie coś w rodzaju gruszki dziobowej zmniejsza opór hydrodynamiczny. Nie mam pojęcia na ile dokładnie wiedziano ile zmniejsza i jaki powinien być ten kształt, ale wiedziano, że zmniejsza. Więc to taki „przyśpieszacz”
W tym czasie superpozycja faktycznie nie bardzi pasuje. Ok oło1914 r. już bardziej. Z tym, że mnie się gdzieś z tyłu kołacze, że były jakieś projekty krążowników z działami 234 mm z pierwszych lat wojny. Być może coś źle zapamiętałem, albo chodzi o jakieś inne koncepcje?Zresztą jak popatrzeć na brytyjskie podejście do rozmieszczania wież w tym czasie, uwierzyłbyś w superpozycje?
2-3 lata później czemu nie, ale wtedy?
To pisz o okrętach niezbudowanych! To nieraz dużo ciekawsze tematy, niż to co faktycznie pływałoZ konieczności tom 3 zakres ma dość cienki – tylko Wyoming i Texas. Ale swoją drogą ile się wtedy zaczęło dziać na świecie!
I tak mnie naszło, cholera jakby się wstrzymali z wojną ze 2 lata to byśmy mogli jeszcze czytać o pancernikach holenderskich i portugalskich….
ps. ale żeby to sam Togo stał za tym, że Kawachi miał różne działa, to się nie spodziewałem. Rozczarował mnie
Si vis pacem, para bellum
http://springsharp.blogspot.com/
http://springsharp.blogspot.com/