Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (5)

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2009-05-19, 18:57

Ann – pierwotnie statek handlowy. Kupiony przez Royal Navy w kwietniu 1798, wyposażany przez firmę Randall w Rotherhithe do 3.05.1798, potem w królewskiej stoczni w Deptford do 25.07.1798, wcielony bez zmiany nazwy w charakterze gładkopokładowego, trójmasztowego slupa 18-działowego. Wymiary: 104’2” x 28’6” x 12’9,5”, tonaż 346 ton. Załoga: 90. Uzbrojenie: 20 karonad 32-f. Służył aktywnie na Morzu Północnym 1798-1802. Sprzedany w maju 1802.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska · Post autor: **Janusz Kluska** » 2009-05-19, 20:16

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie jednostek typu Conqueror: Conqueror (wod. 1855.05.02) i Donegal (wod. 1858.09.23).
Pozdrawiam Janusz.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2009-05-19, 22:07

Typ Conqueror – nowe, drewniane dwupokładowce śrubowo-żaglowe, zaprojektowane w 1852, zbudowane w Devonport. Tonaż 3224 tony, wyporność 5720 ton, wymiary: 240’0” x 55’4” x 24’5”. Dwucylindrowy, poziomy silnik z tłokiem rurowym, firmy Penn (średnica cyl. 82”, skok tłoków 4’), o mocy 800 koni nominalnych. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 36 dział haubicznych 8-calowych (65-cetnarowych), na górnym 36 dział 32-funtowych (56-cetnarowych), na spardeku 28 dział 32-funtowych (42-cetnarowych) i 1 obracane działo 68-funtowe (95-cetnarowe). Załoga: 930 ludzi. Konstrukcyjnie był to nieznacznie przedłużony typ Saint Jean d’Acre, z mocniejszym silnikiem. Pod żaglami okręty te były szybkie, stateczne, sterowne, dobrze trzymały się wiatru, pewnie dokonywały zwrotów przez sztag (chociaż powoli z uwagi na znaczną długość), miały furty wysoko nad wodą. Pod parą rozwijały dobrą prędkość. Bardzo je chwalono.
Conqueror został ukończony 9.04.1856. Jego silnik rozwijał 2812 koni indykowanych, co pozwalało rozwijać prędkość 10,8 węzła. Służył we Flocie Bałtyku, Morza Śródziemnego, Kanału. Od 1861 w Ameryce Pn. i Indiach Zach. Rozbił się 29.12.1861 na rafach Rum Key na Bahamach przez błąd w nawigacji.
Donegal został ukończony 27.08.1859. Jego silnik rozwijał 3103 konie indykowane, co pozwalało rozwijać prędkość 11,9 węzła. Służył we Flocie Kanału, od 1861 w Ameryce Pn. i Indiach Zach. W 1862 wycofany do rezerwy. Od 14.01.1886 szkolny okręt torpedowo-minowy Vernon. Sprzedany w Portsmouth 18.05.1925.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2009-05-20, 17:51

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu MONDOVI (zdobyty 1798).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2009-05-21, 07:18

Mendovi – pierwotnie wenecki bryg Polluce, budowany od czerwca 1791, zwodowany 6.08.1796. W stopach weneckich miał wymiary 70 x 23 x 10, był uzbrojony w 16 x 8-f. Zajęty przez Francuzów w maju 1797 podczas okupowania Wenecji i przemianowany zrazu na Pollux, a od czerwca 1797 na Mondovi. W marynarce francuskiej nośność 170 ton, wyporność około 300 ton, wymiary: 75’ x 24’7” x 10’9”. Załoga: 53-94. Uzbrojenie: początkowo 16 x 8-f, od początku 1798 cztery x 12-f i 12 x 6-f. Porwany przez Anglików z kotwicy w Cerigo 13.05.1798 i wcielony do Royal Navy pod nazwą zmienioną na Mendovi, jako bryg-slup 14-działowy. Wymiary: 81’5,5” x 25’0” x 12’8”, tonaż 213 ton. Załoga: 76. Uzbrojenie: 14 x 6-f (potem może zamiast nich karonady 18-f). W aktywnej służbie pod brytyjską banderą od października 1798 (głównie - choć nie wyłącznie - na Morzu Śródziemnym) do sierpnia 1802 oraz od maja 1804 do lutego 1805. Rozebrany w Portsmouth w maju 1811.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2009-05-21, 19:00

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu MERCURE (zdobyty 1798).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2009-05-21, 19:57

Mercure – w zasadzie historia, której Pan oczekuje, dotyczy dwóch zupełnie różnych okrętów o nazwie Mercure, tyle że dawnych opracowaniach (np. Colledge’a) - funkcjonujących też w sieci - błędnie ze sobą utożsamianych.

Mercure – pierwotnie angielski trójmasztowiec handlowy Mercury, z Londynu, 400-tonowy, z załogą 22 ludzi i uzbrojony w 6 dział, zdobyty przez Francuzów w maju 1793 i wcielony do francuskiej marynarki wojennej jako korweta o nazwie Mercury of London, zmienionej w 1794 na Noviciat, a w 1796 na Mercure de Londres. Załoga: 125. Uzbrojenie: 16 x 4-f. W lutym 1798 państwo odstąpiło tę jednostkę do służby korsarskiej. Jako korweta korsarska Mercure została wyposażona w Bordeaux. Miała teraz 132 ludzi i 18 dział. Zdobyta w Zatoce Biskajskiej 31.08.1798 przez brytyjską fregatę Phaeton, NIE ZOSTAŁA WCIELONA DO ROYAL NAVY, więc na tym jej znane losy się kończą. Podawane w sieci dotyczą już następnej jednostki.

Mercure – pierwotnie francuski okręt korsarski (korweta) tej nazwy, zbudowany w Nantes w 1797. Tonaż około 300 ton, uzbrojenie: 18 dział. Zdobyty w maju 1797 w Zatoce Biskajskiej przez brytyjską fregatę Melampus, zarejestrowany 17.09.1798 i nazwany wówczas Trompeuse. Wcielony pod tą nazwą do Royal Navy jako 18-działowy, trójmasztowy slup gładkopokładowy. Wymiary: 103’5” x 27’6,5” x 12’10,75”, tonaż 338 ton. Załoga” 96. Uzbrojenie: 16 karonad 24-f i 2 działa 6-f. W aktywnej służbie pod brytyjską banderą dopiero od marca 1800. Wypłynął z Plymouth w maju 1800 i zaginął bez wieści, prawdopodobnie tonąc w sztormie na wodach kanału La Manche 17.05.1800.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska · Post autor: **Janusz Kluska** » 2009-05-21, 21:22

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie 91-działowych jednostek typu Orion: Orion (wod. 1854.11.06) i Hood (wod. 1859.05.04).
Pozdrawiam Janusz.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2009-05-21, 22:19

Typ Orion/Hood – okręty zamówione 30.03.1848 jako dwupokładowe żaglowce 80-działowe, projektu „spółki” John Edye i Isaac Watts z tego samego roku. W tej postaci zaczęto ich budowę w Chatham (położenie stępki - Hood 13.08.1849; Orion 1.02.1850). Tym samym stały się ostatnimi czysto żaglowymi liniowcami brytyjskimi, pod które położono stępkę. Wymiary projektowe: 190’0” x 55’9” x 23’4”, tonaż 2600 ton. Jednak w trakcie budowy postanowiono przekonstruować oba na okręty śrubowo-żaglowe. W stosunku do Oriona tę decyzję podjęto 30.10.1852, a w stosunku do Hooda – 9.04.1856. Zostały znacznie przedłużone, więc mogły otrzymać więcej dział i w rezultacie przeklasyfikowano je na 91-działowe. Załoga: 860. Uzbrojenie początkowe: na pokładzie dolnym 34 działa haubiczne 8-calowe (o masie 65 cetnarów każde), na górnym 34 działa 32-funtowe (po 56 cetnarów), na spardeku 22 działa 32-funtowe (po 45 cetnarów) i 1 obracane działo 68-funtowe (o masie 95 cetnarów). Dwucylindrowe, poziome silniki pojedynczego rozprężania (średnica cylindrów 70,75”, skok tłoków 3’6”), z tłokami rurowymi, firmy John Penn & Son o mocy 600 koni nominalnych.

Orion miał po zbudowaniu wymiary 238’2” x 55’10” x 24’0”, tonaż 3281 ton. Został ukończony 29.03.1855. Silnik rozwijał 2329 koni indykowanych. Prędkość 11,5 węzła. Zdążył wziąć udział w wojnie krymskiej na Bałtyku w 1855. Był szybki i ogólnie chwalony. Od 1856 w Ameryce Pn. i Indiach Zach. W 1857 wycofany do rezerwy. Od 1859 ponownie w aktywnej służbie, na Morzu Śródziemnym. Wycofany do rezerwy w 1861. Bardzo szybko gnił, więc sprzedano go na rozbiórkę już w 1867.

Hood miał po zbudowaniu wymiary 238’0” x 55’10,5” x 23’11,5”, tonaż 3350 ton. Został ukończony 15.06.1859. Silnik rozwijał 2385 koni indykowanych. Prędkość 11,8 węzła. Od 1872 hulk mieszkalny załóg torpedowców w Woolwich. Sprzedany w 1888.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2009-05-22, 18:14

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ANACREON (zdobyty 1799).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2009-05-22, 19:31

Anacréon – francuski bryg korsarski zbudowany w Dunkierce w 1798. Projektant (prawdopodobnie) Louis-Jean-Baptiste Bretocq. Wyposażony do służby korsarskiej w Dunkierce we wrześniu 1798. Tonaż 120 ton, wymiary: 73’9” x 20’ x 9’5”. Załoga: 59-125, uzbrojenie: 16 x 4-f i 2 działka relingowe. Zdobyty przez Anglików 22.06.1799 i wcielony do Royal Navy bez zmiany nazwy, jako (mały) bryg 14-działowy. Wymiary: 76’5,5” x 21’8” x 9’0”, tonaż 151 ton. Załoga: 60. Uzbrojenie: 14 x 4-f. W aktywnej służbie pod brytyjską banderą od listopada 1799 do lipca 1801. Sprzedany w 1802.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska · Post autor: **Janusz Kluska** » 2009-05-22, 20:16

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie jednostek typu Revenge: Revenge (wod. 1859.04.16), Atlas (wod. 1850.07.22) i Anson (wod. 1860.09.15). Czy Renown (wod. 1857.03.8) zaliczał się także do tego typu, czy też był to odrębny typ.
Pozdrawiam Janusz.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2009-05-23, 07:47

Typ Revenge – obejmował wszystkie cztery wymienione jednostki. Projektowane od początku (1854) jako śrubowo-żaglowo dwupokładowce 91-działowe. Dane projektowe (ostateczny projekt w 1856): 244’9” x 55’4,5” x 24’6”, tonaż 3318 ton, wyporność 5500 ton. Załoga: 860. Uzbrojenie: na pokładzie dolnym 34 działa haubiczne 8-calowe (o masie 65 cetnarów każde), na górnym 36 dział 32-funtowych (po 56 cetnarów), na spardeku 20 dział 32-funtowych (po 45 cetnarów) i 1 obracane działo 68-funtowe (o masie 95 cetnarów). Dwucylindrowe, poziome silniki pojedynczego rozprężania (średnica cylindrów 82”, skok tłoków 4’), o mocy 800 koni nominalnych. Renown i Revenge, które służyły aktywnie, były wysoko cenione. Atlas i Anson, zamówione dopiero w 1857, miały zmodyfikowane, smuklejsze rufy, rozwijały też większą prędkość, ale pojawiły się za późno – króciutka epoka drewnianych liniowców śrubowo-żaglowych zdążyła przeminąć.

Revenge – zbudowany w Pembroke, miał silnik firmy Maudslay, Sons & Field, rozwijający 3249 koni indykowanych, co dawało prędkość 11,5 węzła. W 1861 flagowiec Floty Kanału, potem na Morzu Śródziemnym. Od 1865 okręt stacjonarny. Od 1886 okręt treningowy. Od marca 1890 pod nazwą Empress. Sprzedany 1.02.1923 albo 31.12.1923 na rozbiórkę.

Renown – zbudowany w Chatham, zwodowany 28.03.1857, miał silnik firmy John Penn & Son, z tłokami rurowymi, rozwijający 3183 konie indykowane, co dawało prędkość 11,4 węzła. W 1858 służył aktywnie we Flocie Kanału, od 1859 na Morzu Śródziemnym, wycofany do rezerwy w 1861. Sprzedany w 1870 do marynarki Konfederacji Niemiec Północnych jako treningowy okręt artyleryjski. Służył w Niemczech do lat 1890-tych, rozebrany w 1892.

Atlas – zbudowany w Chatham, zwodowany 21.07.1860 (nie 1850), miał silnik firmy Maudslay, Sons & Field albo John Penn & Son (z tłokami rurowymi), rozwijający 3732 konie indykowane, co dawało prędkość 13 węzłów. Nigdy nie wyposażony do służby na morzu. Wypożyczony Metropolitan Asylums Board w listopadzie 1884. Rozebrany w 1904.

Anson – zbudowany w Woolwich, miał silnik firmy Maudslay, Sons & Field, rozwijający 3583 konie indykowane, co dawało prędkość 13 węzłów. Nigdy nie wyposażony do służby na morzu. Przemianowany na Algiers 11.01.1883. Rozebrany w 1904.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Nowak Krzysztof · Post autor: **Nowak Krzysztof** » 2009-05-23, 18:02

Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu GIPSY (zdobyty 1799).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

Krzysztof Gerlach · Post autor: **Krzysztof Gerlach** » 2009-05-23, 19:34

Gipsy – pierwotnie holenderski szkuner Antilope. W latach 1799-1804 wynajmowany pod nazwą Gipsy przez brytyjskiego gubernatora Barbados lub służący jako niezarejestrowany tender flagowego okrętu na Jamajce. Kupiony przez Royal Navy w grudniu 1804 na Jamajce, służył aktywnie w Indiach Zach. jako 10-działowy szkuner, zwalczając korsarzy. Sprzedany na Jamajce w 1808. Wymiary 68’8” x 20’0” x 8’0”, tonaż 121 ton. Uzbrojenie: 10 x 4-f.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

Janusz Kluska · Post autor: **Janusz Kluska** » 2009-05-23, 20:17

Panie Krzysztofie dziękuję za odpowiedź.
Poproszę o opisanie jednostek: Cressy (wod. 1853.07.21), Majestic (wod. 1853.12.01) i Brunswick (wod. 1855.06.01).
Pozdrawiam Janusz.