Forum Okrętów Wojennych

CIA, dzięki za informację porównawczą.
Jeżeli jesteśmy przy sprawie żywotności luf, to chciałbym zapytać o proces ich wymiany. Staram się to ustalić od jakiegoś czasu, ale bez skutku. Czy wymieniano całą lufę czy też tylko "wyciskano" wkładkę.
Jak się taki proces odbywał? Przy dużych kalibrach musiało to być dość skomplikowane przedsięwzięcie z uwagi na ciężar.

Pozdrawiam
Ryszard

Dobry Boże, wpis numer 500. Lecę po szampana.

he he Rysiu, niedługo dostaniesz bana jak karol, za gadulstwo oczywiście...

Najpierw dwa słówka do Kol. Tadeusza.

Niestety przeczytałem to zbyt szybko i nie znalazłem aluzji Zwracam honor , ja zaś pisałem tylko o późniejszych ustawach morskich, gdzie pojawiły się już okręty klasy König i Baden. Oczywiście wybiegłem w przyszłość bez powiedzenia tego no i wyszło jak wyszło. Mea culpa

Co zaś się tyczy kwestionowania mojego zdania na temat 1000 "zalet" Yamato i stwierdzenia, że najlepsze dokumenty ma Pan Skulski. Z całym szacunkiem dla wydawnictwa z serii "Anatomy ... Yamato" i Pana Janusza jako autora, książka po odtajnieniu w ciągu ostatnich lat wielu dokumentów w pewnym stopniu stała się nieaktualna. Tak jak Kolega nicpon zauważył, Szanowny Anonimie nie jesteś zbytnio obeznany z tematem. Książka Skulskiego na temat tego okrętu to tylko niewielki fragment wszystkich danych. Owszem jest to dobra pozycja, ale tylko dobra i nic poza tym. Książka była rewelacyjna w 1988 roku kiedy ją pierwszy raz wydano, po badaniach w ostatnich 15 latach wartość książki spadła. Dokumentacja japońska, a zwłaszcza ocalałe dokumenty amerykańskiej misji morskiej rzucają zupełnie inne światło. Np. w książce Pana Skulskiego nie poruszono sprawy testów w arsenałach, brak zdjęć i tablic porównawczych z innymi armatami i możliwosciami tychże dział. Dopiero jeśli masz dobrą bazę można zabierać się za krytykowanie tej czy innej konstrukcji. Jestem pewien, że gdybym Ci udostępnił wielkie tomisko (słabe 700 stron) wydane w Japonii i poświęcone tylko Yamato zmienił byś zdanie w wielu kwestiach. Co do "Anatomy ...". Pan Janusz Skulski i w Japonii, i w Anglii zapowiadał nową wersję swojego wydawnictwa, niestety jak dodtąd w Anglii ukazał się 3 reprint bez uzupełnień. Szkoda, pozstaje tylko czekać.

I jeszcze kwestia dotycząca wymiany wkładki armaty. Rożnie się twierdzi. Generalnie uważa się, że wyciskano tylko "wkładkę". Ciężko sobie wyobrazić wyciąganie lufy, tym bardziej pod koniec wojny kiedy transportowiec Kashino leżał już na dnie morza i nie było by jak dowieźć dział. Inna sprawa, że pociski przeciwlotnicze "pożerały" w zastraszającym tempie lufy, dlatego podczas swojej ostatniej misji oddał tylko kilka strzałów. W końcu miał topić transportowce i inne ustrojstwa a nie strącać samolotami 1.5 tonowymi kuferkami

Przy okazji szczere gratulacje dla Kol. Ryszarda z okazji 500 posta

he he Rysiu, niedługo dostaniesz bana jak karol, za gadulstwo oczywiście...

Za gadanie? przecież od tego forum jest...

tak? nie wiedziałem, bo jakby nie było kolega ma kwotę 290 czy coś takliego przy nicku to chyba jednak niezupełnie forum do gadania jest, co....

Tadeusz Klimczyk pisze:Typ "Invincible" to też okręty liniowe II klasy, czy nie ?

Gdzie i kiedy byly tak klasyfikowane?

Typ "Regina Elena" został specjalnie zaprojektowany do uganiania się za fragmentami francuskiej floty liniowej, lub wręcz za pojedynczymi jednostkami. Miały operować przeciw pancernikom w grupie lub pojedynczo przeciw mniejszym jednostkom. Były zbudowane dokładnie wedle ogólnej teorii krążownika liniowego na długo, zanim ta teoria została sformułowana. Nie wiem czy były okrętami liniowymi II klasy czy III, niewiele to znaczy.

Navi da battaglia di II classe. Wlosi mieli rozne dziwne teorie ktore nijak sie mialy do rzeczywistosci.

A co do niemieckich krążowników liniowych to nie masz zupełnie racji. "Blucher" był budowany jak zwykły krążownik pancerny, bo Niemcy spodziewali się podobnej jednostki w Royal Navy. Kiedy jednak okazało się co naprawdę budowali Brytyjczycy Tirpitz wykorzystał okazję, by bez robienia sobie zbytniego kłopotu w niechętnym zbrojeniom Reichstagu otrzymać okręty potencjałem zbliżone bardziej pancernikim niż krążownikom.

Oczywiscie ze jako zwykly. Krazowniki liniowe tez byly zwyklymi krazownikami pancernymi, tyle ze z dzialami okretow liniowych.

pierdoły jakieś anonim tu pisze, admin miałeś usuwać niepotpisane głupoty

Miło jest podtrzymywać dyskusję i szermować argumentami, ale musi to mieć sens i oparcie w faktach.

Dziękuje wszystkim za życzenia z okazji "jubileuszowej" 500-tki.
A co się tyczy cytatu poniżej

karolk pisze:pierdoły jakieś anonim tu pisze, admin miałeś usuwać niepotpisane głupoty

To ja się domyślam, kto to jest.
Styl mi pasuje i te... no... argumenty

Pozdrawiam
Ryszard

Tak Ryszard, też mi się tak wydaje. I ten ogólny brak poczucia humoru....

Nie powiem, ja też doszedłem do tego wniosku. Coś mi się wydaje, że jeśli to nie ten o którym myślimy, to przynajmniej jakiegoś agenta podrzucił . Nala ujawnij się!

Ja zaś ze swej strony poszperałem troszkę w dokumentach dotyczących artylerii i żeby ostatecznie rozwiać wątpliwości na temat 1000 zalet Yamato vs. artyleria typu Iowa.

Będzie to małe porównanie, które jasno pokaże kto miałby dużą przewagę w boju.

Mała wyliczanka będzie zawierała następujące dane w kolejności:

1. Penetracja pancerza pionowego
2. Penetracja pancerza poziomego
3. Prędkość wylotowa pocisku
4. Kąt podniesienia lufy

I. Yamato - Iowa (dla wartości 0 metrów - oczywiście ten przedział był trochę większy ok. 100m)

1. 864 mm - 829 mm
2. nie dotyczy - trudno przebić pancerz poziomy przy kącie zerowym
3. 780 m/s - 762 m/s
4. 0 stopni

II. Yamato - Iowa (Odległość 5000 m.)

1. n/d - 747 mm
2. n/d - 17 mm
3. n/d - 695 m/s
5. n/d - 2.5 stopnia

Słowo wyjaśnienia. Japończycy nie uważali odległości 5000 i 10000 (poniżej) metrów za odległości walki między pancernikami, dlatego nie prowadzono testów.

III. Yamato - Iowa (10000 m.)

1. n/d - 664 mm
2. n/d - 43 mm
3. n/d - 632 m/s
4. n/d - 5.7 stopnia

IV. Yamato - Iowa (20000 m.)

1. 566 mm - 457 mm
2. 167 mm - 127 mm
3. 522 m/s - 506 m/s
4. 16.5 stopnia - 17.5 stopnia

V. Yamato - Iowa (30000 m.)

1. 417 mm - 350 mm
2. 231 mm - 200 mm
3. 475 m/s - 462 m/s
4. 23.3 stopnia - 35 (!) stopni

Jak widać z tego małego porównania, Iowa miała marne szanse na przetrwanie walki typu 1 na 1. Dodatkowym plusem dla Yamato był margines 4000 metrów kiedy Iowa nie mogła otworzyć ognia ze względu na zbyt mały zasięg artylerii. Nie warto kłócić się z tymi danymi. Są to oficjalne wersje zatwierdzone przez obie zainteresowane marynarki i udostępniane w oficjalnych materiałach.

... jak znam życie i ... teraz usłyszysz o systemach kierowania ogniem , radarach i wszelkich dodatkach które posiadała Iowa a które powodowały iż Yamato ze swą artylerią nic nie znaczył ...

A ja bardzo chętnie usłyszę . Lubię uświadamiać niewiernych . Poza tym to jest wroga propaganda, że Yamato miał system kierowania ogniem do kitu, totalny złom i wogóle. Zaczynając choćby od dalmierzy. Amerykańskie pod względem dokładności i celności mogły się schować - zresztą Jankesi po wojnie przejęli rozwiązania stosowane własnie na Yamato i używają ich do dziś. Yamato podczas prób ogniowych bez pudła trafiał w cel na odległość bezmała 41 kilometrów w tym czasie Iowa mogła by prosić o jak najniższy wymiar kary bo zostało by jej jeszcze 3 km do otwarcia ognia. Na pewno pewną przewagę Iowa miałaby w nocy, ale kto by tam chciał oglądać taki pojedynek w nocy.

O jaka stal chodzi przy przebijalności?
Wiadomo, że amerykańska utwardzana powierzchniowo niewiele była lepsza od japńskiej, ale jednorodna mogła być znmacznie lepsza amerykańska (chodziaż różnie ludziska piszą, bo czytałem, że do '43 obie były do kitu)
Jeśli chodzi o dystans walki, to nie liczyłbym na większy niż 25 km. Przypominam, że rekord należy do Scharnhorsta 24 175m, drugi był chyba Warspite 23 400m... Iowa ze swoimi elektronicznymi cudeńkami potrafiła namierzyć cel odległy o 30 km, ale trafic juz nie... - chodzi przede wszystkim o rozrzut pocisków i stosunkowo mały cel jakim jest okręt.

wolf359 pisze:Yamato podczas prób ogniowych bez pudła trafiał w cel na odległość bezmała 41 kilometrów w tym czasie Iowa mogła by prosić o jak najniższy wymiar kary bo zostało by jej jeszcze 3 km do otwarcia ognia. Na pewno pewną przewagę Iowa miałaby w nocy, ale kto by tam chciał oglądać taki pojedynek w nocy.

Ja cos czytałem u Yoshimury o 38 km , ale na cwiczeniach to sie różne rzeczy dzieja...
Skoro Yamato miał zainstalowany w '44 radar artyleryjski, to nie widziałbym problemu z walka w nocy... no może malutki z dokładnością urządzenia

Chociaz właściwie to chyba dopiero na Musashi takie cudeńko (radar artyleryjski) zamontowali... Type 22 Mod 4S zdaje się...