Nagannego może nic, praktycznego dużo - równie dobrze można odesłać do źródeł przedwojennych - też pewno gdzieś się je znajdzie.de Villars pisze:Nie rozumiem, cóż jest w tym odsyłaniu do archiwalnych numerów takiego nagannego czy przeszkadzającego w lekturze?
A ja powiem, że to bardzo praktyczne, bo tak się składa, że mam większość MSiO od ponad 10 lat, ale zazwyczaj nie pamiętam w którym konkretnie numerze jest dany artykuł (np. ostatnio miałem problemy z namierzaniem cyklu K. Gerlacha o artylerii okrętowej, bo pojawiał się dosyć nieregularnie na przestrzeni paru lat). W takiej sytuacji przypomnienie namiarów archiwalnego artykułu może być bardzo przydatne - gdybym np. w trakcie lektury danego tekstu odczuł nagle potrzebę sięgnięcia do tego archiwalnego, jakoś tam związanego z tym, co akurat czytam.Mitoko pisze:Nagannego może nic, praktycznego dużo - równie dobrze można odesłać do źródeł przedwojennych - też pewno gdzieś się je znajdzie.de Villars pisze:Nie rozumiem, cóż jest w tym odsyłaniu do archiwalnych numerów takiego nagannego czy przeszkadzającego w lekturze?
Ot takie to dla mnie ciut niesmaczne.
Ja bym bardzo chciał żeby ta wojna poszła w kierunku sprawności korekty, bo oba tytuły grzeszą niemiłosiernie w tej materii.A czemu nie... niech będzie wojna
A czegóż duszy brakuje, czego nie ma w artykule ?czuję duuuuży niedosyt
( już jakiś casz temu ) i jestem zadowolony . Błędów parę wyłapałem ( a jak 
! ) IWŚ na morzu nie interesowałem się zbytnio ( tzn.trochę ) , numer mi się spodobał i mało tego - czułem niedosyt po dojściu do końca . To nie czepialstwo, tylko odpowiedź na pytanie.Tadeusz Klimczyk pisze:A czegóż duszy brakuje, czego nie ma w artykule ?czuję duuuuży niedosyt
).Tu się akurat w pełni zgadzam. Miałem wrażenie, że mój tekst miał być uzupełnieniem innego (nie mojego) o eksplozji na Vanguardzie. Rozumiałem, że oba pójdą w numerze specjalnym ale teraz wreszcie zaglądam tam i .... nie ma. Bez niego rzeczywiście artukuł wygląda trochę głupio i jak zapchajdziura.tu znowu się przyczepię. Nie ma opisu co do prawdopodobnej przyczyny eksplozji ( albo nie umiem czytać ).
Co prawda "starym wyjadaczom" fakt niestabilności brytyjskiego kordytu jest znany, ale młodsi mogą tego nie wiedzieć. Ja rozumiem, że powtarzanie tego samego w kolejnym artykule może być nudnawe, ale jednak przydałoby się choćby jedno, dwa zdania.
Zboczeń nie zaspokajamMoże jestem zboczony, ale lubię przekroje wzdłużne, poprzeczne, rozkład pancerza, zakresy obrotu poszczególnych wież i wszelkie opisy konstrukcji okrętów. Im dokładniejsze tym lepiej.
) ....a poważnie rzecz ujmując - jak się czyta w domu Burta, to na prawdę nie ma na co narzekać. A w ogóle powoli odchodzi się od pisania o okrętach w formie poradnika mechanika (no może nie we wszystkich pismach). Tylko w przypadku bardzo pomnikowych jednostek potrzebne jest wsadzanie tych wszystkich liczb do tekstu. Zbyt wiele wiadomości jest już dzisiaj w zasięgu kilku kliknieć, by z artykułów robić tabele matematyczne i zbiory danych. Artykuł ma się dać czytać. Oczywiście to jest moje zdanie i nie każdy musi się z nim zgadzać. Niektórzy nawet bardzo mocno się nie zgadzają.To nie jest teza tylko cytat z "ojca" dalocelownika - Percy Scotta a jemu bym ufał.A i jeśli już mam się czepiać - to tylko co do tezy o tym, że systemy kierowania ogniem nijak się miały do chęci zwiększenia zasięgu ( czy siły przebicia ) dział.
Moim zdaniem zamiast tego króciutkiego artykułu o Vanguardzie warto by wykorzystać te kilka stron na opis samej katastrofy (Vanguard, Bulwark, może i Natal) i próbę jej analizy w kontekście jakości kordytu i odporności konstrukcji ww. okrętów na wewnętrze eksplozje. Ale to tylko moje nieśmiałe życzenieTadeusz Klimczyk pisze:Tu się akurat w pełni zgadzam. Miałem wrażenie, że mój tekst miał być uzupełnieniem innego (nie mojego) o eksplozji na Vanguardzie. Rozumiałem, że oba pójdą w numerze specjalnym ale teraz wreszcie zaglądam tam i .... nie ma. Bez niego rzeczywiście artukuł wygląda trochę głupio i jak zapchajdziura.tu znowu się przyczepię. Nie ma opisu co do prawdopodobnej przyczyny eksplozji ( albo nie umiem czytać ).
Co prawda "starym wyjadaczom" fakt niestabilności brytyjskiego kordytu jest znany, ale młodsi mogą tego nie wiedzieć. Ja rozumiem, że powtarzanie tego samego w kolejnym artykule może być nudnawe, ale jednak przydałoby się choćby jedno, dwa zdania.
Ma. Ja już taki zrzędliwy jestem i ciągle mi wiadomości mało. A jako że okręty mi jeszcze ani złotówki nie przyniosły ( tylko same wydatki i to nie małe, na szczęście akceptowane przez małżonkę ) to muszę jeszcze zarabiać na życie, zajmować się rodziną itd. W efekcie czasu na czytanie oryginalnych manuali brak i muszę się posiłkować jakimiś zsyntetyzowanymi opracowaniami. A jak do tej pory chyba tylko książka Lacroixa była niemal zadowalająca. Zobaczymy jak będzie z monografią Richelieu jak już ją Teller za 30 lat napiszejak się czyta w domu Burta, to na prawdę nie ma na co narzekać.
Zauważyłem. I jakoś mnie to nie cieszy. Nie to żebym miał coś przeciwko łatwo czytającym się tekstom, ale osobiście wymagam więcej niż ogólnych stwierdzeń. Ale może jestem wyjątkiem.A w ogóle powoli odchodzi się od pisania o okrętach w formie poradnika mechanika
Hahaha bardzo śmieszne. Do mojej wsi jeszcze internet kablowy nie dotarł - albo raczej dotarł, ale mieszkam po niewłaściwej stronie rynku. A wszelkie iPlusy i inne takie łączą się po GPRS. Weź sobie człowieku i szukaj przy takim połączeniuZbyt wiele wiadomości jest już dzisiaj w zasięgu kilku kliknieć
Ja też. Ale tej tego twierdzenia Scotta nie znałem. Czyli wychodzi, że angole chcieli sobie leczyć kompleksy, że inni mają mocniejsze 12 calówki. No i "wyleczyli" sobie. Szczególnie celnością.To nie jest teza tylko cytat z "ojca" dalocelownika - Percy Scotta a jemu bym ufał.