Forum Okrętów Wojennych

Kolejna niemiecka kanonierka Eber (pojedynczy okręt). Zbudowana w 1887 roku. Wyporność 580 ton, prędkość 11 węzłów. Wymiary: 48,5 x 8 x 3,8 m. Uzbrojenie: 3x105 BL, kilka lekkich 37 mm. okręt uległ zniszczeniu w marcu 1889 roku w porcie Apia na Samoa podczas tajfunu (tego samego podczas którego zniszczeniu uległ też Adler).

Brytyjskie "flatiron gunboats" typu Ant/Gadfly/ (zbudowano jeszcze pojedyncze Plucky i Staunch oraz stanowiące wersję rozwojową typu Ant/Gadfly, nieco większe, dwie jednostki: Bouncer i Insolent). Pierwszy zbudowany został Staunch w 1867 roku, potem Plucky w 1870. Jednostki typu Ant zbudowane zostały w latach 1870-1874 (w sumie 20 sztuk) a Gadfly (4 okręty) zwodowane zostały wszystkie w 1879 roku. Ostatnie Bouncer i Insolent zeszły na wodę w roku 1881. Staunch miał wypornośc 200 ton, Plucku 212 ton, pozostałe zaś 254 tony (poza dwoma ostatnimi - 265 ton). Prędkość wszystkich wynosiła 7,5-8,5 węzła. Wymiary: 22,9 x 7,6 x 2 m (Staunch), 24,4 x 7,7 x 1,9 m (Plucky), 25,9 x 8 x 1,8-2 m (24 jednostki). Podobne wymiary miały też Bouncer i Insolent, były tylko o 0,7 m dłuższe. Uzbrojenie dwóch pierwszych stanowiła jedna armata 229 ML, pozostałych 1 armata 254 ML.
Okręty te zaplanowano jako pływające stanowiska ciężkiej armaty i przeznaczono do obrony wybrzeża. Nie miały zbyt wielu zalet. Ze względu na taniość takowe "flatiron gunboats" zbudowano dla wielu marynarek (w różnych rozmiarach), ale w praktyce okazało się, że z tak małego okrętu trudno jest trafić w cel. Odrzut armaty sprawiał, że w zasadzie po każdym strzale trzeba było ustawiać okręt na nowo, z chybotliwego pokładu trafić zaś nie było łatwo. Pozostawały w służbie jednak bardzo długo. Sporą część później przezbrojono w nowoczesną artylerię, niektóre okręty dotrwały do czasów I wojny.wykorzystywano je do zadań pomocniczych, szkolnych, niekiedy jednak nawet bojowych. Pierwsze zaczęły być wycofywane ze służby na początku XX wieku, ostatnie trafiły na złom wkrótce po zakończeniu I wojny.

Portugalska kanonierka Zambezie (podobna do typu Rio Lima). Zbudowana w 1886 roku. Wyporność 630 ton, prędkość 10 węzłów. Wymiary: 44,5 x 8 x 3,6 m. Uzbrojenie: 1x152/26 BL, 2x102/27 BL, kilka lekkich (później modyfikowane). Konstrukcja mieszana. Wycofana ze służby w latach 20.

Portugalskie kanonierki Liberal i Zaire. Zbudowane w Anglii w 1882 roku. Wyporność 550 ton, prędkość 10 węzłów. Uzbrojenie: 1x152/26 BL, 2x102/27 BL, kilka lekkich.

Brytyjskie kanonierki typu Condor (Condor, Falcon, Flamingo i Griffon) zwodowane w latach 1876-1877. Wyporność 770-780 ton, prędkość 11,5 węzła. Uzbrojenie: 1x178 ML, 2x160 ML, potem także kilka mitraliez. W połowie lat 80 Griffon i Flamingo, zamiast armaty 178mm otrzymały 2x127/25 BL. Wymiary: 44,7 x 9 x 4 m. Konstrukcja mieszano (żelazno-drewniana). Condor został wycofany ze służby pod koniec lat 80, reszta na początku lat 90. Condor, pod dowództwem lorda Beresforda (późniejszego antagonisty Fishera), odznaczył się podczas bombardowania Aleksandrii.

W ramach przerywnika, dziwoląg - czyli francuska mała kanonierka Gabriel Charmes. Przykład na brak wyobraźni i zdrowego rozsądku (rzecz często u ludzi spotykana, także tu na forum - w tym przypadku dowód i na to, że także wśród ludzi na czołowych stanowiskach w państwie, co akurat nas nie powinno dziwić). Produkt "młodej szkoły" adm. Aube zbudowany za czasów gdy był ministrem marynarki. Komuś się wydawało, że można na kadłubie torpedowce ustawić armatę średniego kalibru i będzie OK. Nie było, co szybko się okazało. Okręt okazał się kompletnie nieudany. Więc na jednej takiej jednostce się skończyło (później przeznaczono ją do zadań pomocniczych). Zbudowana w 1886 roku. Wyporność 73 tony, prędkość 19 węzłów (realnie nieco mniej). Wymiary: 41,9 x 3,8 x 2 m. Uzbrojenie to pojedyncza armata 138/30 BL umieszczona na dziobie. Wycofany ze służby na początku XX wieku. Okręt nazwano na część zmarłego przedwcześnie dziennikarza, który bardzo aktywnie popierał pomysły "młodej szkoły" publikując wiele tekstów na ten temat. I przyczyniając się do jej popularyzacji.

Greckie kanonierki typu Achelaos - Achelaos, Alpheos, Eurotas, Peneos. Zbudowane w W. Brytanii w latach 1884-1885. Konstrukcja żelazna. Wyporność: dwie pierwsze jednostki 400 ton, dwie drugie 420 ton. Prędkość 10-10,5 węzła. Wymiary: 40 x 7,4-7,5 x 3,5-4 m. Uzbrojenie: 2x95 BL, kilka działek 37 mm. Wycofane ze służby po I wojnie (niektóre pełniły jeszcze później zadania pomocnicze).

Argentyńskie kanonierki Parana i Uruguay. Pierwsza zwodowana w 1873 roku, druga w 1874, obie w służbie w 1874. Wyporność 515 ton, prędkość 11 węzłów. Uzbrojenie: 2x160 ML (potem tylko 1), 2x95 BL. Konstrukcja żelazna. Na początku lat 90 oba okręty przezbrojone zostały w nowe armaty 120mm QF (po 2 sztuki) i kilka lekkich. Parana w 1900 roku przebudowany został na transportowiec - nazwę zmieniono mu na Piedrobuena (rozbił się w 1921 roku). Uryguay na początku XX wieku przekształcony został w jednostkę pomocniczą. Przetrwał do dnia dzisiejszego i odbudowany pełni rolę okrętu-muzeum.
Oba okręty niekiedy były klasyfikowane jako korwety - ale to nieporozumienie. To były kanonierki.

Argentyńskie kanonierki typu Pilcomayo (pozostałe to: Burmejo, Republica i Constitucion). Zbudowane w typie "flatiron gunboats". Wszystkie wodowane zostały w Anglii w 1875 roku, w służbie od 1776. Wyporność 420 ton, prędkość 9,5-10 węzłów. Wymiary: 32 x 9,1 x 2,4 m. Uzbrojenie: 1x279 ML, 2 małe. Dwie pierwsze pod koniec lat 90 przekształcone zostały na jednostki pomocnicze (jednostka ratownicza i transportowiec), pozostałem przebudowano na transportowce na początku XX wieku.
Niestety, mam tylko zdjęcia Republici.

Brytyjskie kanonierki typu Britomart - 16 jednostek (zamówiono 20, ale z 4 zrezygnowano w trakcie budowy) o drewnianej konstrukcji zbudowanych w latach 1860-1867. Wyporność 330 ton, prędkość 9 węzłów. Wymiary: 37,2 x 6,7 x 2,4 m. Uzbrojone w 2x68f SB (dz. haubiczne Paixhansa) wymienione później na 2x160 ML (choć na zdjęciu Herona z 1867 roku sprawia on wrażenie, że est uzbrojony w 1x178 ML i 1x160 ML; teoretycznie było to możliwe). Jednostki wywodziły się z kanonierek krymskich. Okazały się całkiem użyteczne i sprawdziły się w służbie w koloniach. Trinculo zatonął we wrześniu 1870 roku koło Gibraltaru po zderzeniu ze statkiem handlowym. Pozostały były sukcesywnie wycofywane od drugiej połowy lat 70 (ostatnie na początku lat 90).

Przynajmniej na kolorowo

Obrazek ładny i chyba przedstawia kanonierkę Farcy. Zbudowana w 1869 roku wzięła udział w walkach pod Paryżem z Prusakami a potem walczyła podczas Komuny Paryskiej. Nazwa pochodziła od francuskiego oficera marynarki - konstruktora tych dziwnych jednostek. Według tego projektu zbudowane zostały dwie kanonierki Revolver i Mitrailleuse (też w 1869 roku), potem przetransportowane do Indochin (bardzo aktywnie i z powodzeniem walczyły z Chińczykami i Czarnymi Flagami w latach 1883-1885). Wyporność 48 ton, prędkość 6,5 węzła. Wymiary: 15,9 x 4,6 x 1,1 m. Uzbrojona początkowo w 1x240 BL (!). Oczywiście armata ta okazała się za ciężka na tak małą jednostkę, więc przezbrojono ją w 1x194 BL ale i to uzbrojenie nie było odpowiednie. Ostatecznie, w Indochinach, okręty te uzbrojone były w 1x138 BL i mitraliezy. Konstrukcja żelazna. Wycofane ze służby na przełomie lat 80/90. W czasie wystawy światowej w 1889at. roku zbudowano kanonierkę Farcy (nieco mniejszą niż okręty w/w) na potrzeby wystawy, jako eksponat. Po czym przetransportowano ją w jej teren, co było sporym osiągnięciem technicznym. Nie wiem co się z nią stało po wystawie, ale to już okręt wojenny nie był.

Brytyjskie kanonierki typu Ariel. 9 jednostek zbudowanych w latach 1871-1873. Wyporność 430-440 ton, prędkość 9,5-10 węzłów. Wymiary: 38,1 x 6,9-7 x 3-3,2 m. Uzbrojenie: 2x160 ML, 2x95 BL. Konstrukcja mieszana. Jako jedne z pierwszych miały zamontowane maszyny compound. Wycofane w końcu lat 80 - na początku lat 90.

Brytyjskie kanonierki typu Forester, będące wersją rozwojową typu Ariel. 12 okrętów zbudowanych w latach 1874-1878. Wyporność 455 ton, prędkość 10 węzłów. Wymiary: 38,1 x 7,2 x 2,6-3,2 m.
Uzbrojenie jak typ Frolic. Konstrukcja mieszana. W późnych latach 80 wymieniono na nich armaty 160 ML na 127 BL i 95 BL na 102 BL. Ze służby zaczęły być wycofywane pod sam koniec lat 80, ostatnie dotrwały jednak po początków XX wieku.
W zasadzie, nie mam tylko zdjęcia jednostki "tytułowej".

Kolejna wersja rozwojowa kanonierek Ariel/Forester - kanonierki typu Banterer. W latach 1880-1882 zbudowano ich 11 sztuk. Wyporność 465 ton, prędkość 9,5-10 węzłów. Wymiary: 38,1 x 7,2 x 3,1m. Uzbrojenie jak pozostałych jednostek (analogicznie zmiany uzbrojenia). Kanonierka Wasp uległa rozbiciu u wyb. Donegal w 1884 roku. Pozostałe w większości wycofane zostały ze służby na początku XX wieku.

Brytyjskie kanonierki Albacore, Mistletoe i Watchful. Wszystkie wodowane w 1883 roku. Wyporność 560 ton, prędkość ok. 10,5 węzła. Wymiary: 41,2 x 7,9 x 3,1 m. Uzbrojenie: 2x127/25 BL, 2x102/27 BL, potem tez kilka małych. Konstrukcja mieszana. Pierwsze kanonierki brytyjskie uzbrojone w artylerię BL. Wycofane ze służby jeszcze przed I wojną.