Strona 37 z 101

: 2009-02-13, 17:53
autor: Nowak Krzysztof
Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SAINT ANNE (zdobyty 1626).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

: 2009-02-13, 20:30
autor: Krzysztof Gerlach
Sainte Anne – francuski statek handlowy z Rouen, o tonażu 350 ton. Prawdopodobnie zbudowany w Holandii, wyposażony w Rouen w 1624. Zdobyty przez Anglików we wrześniu lub październiku 1626 i wcielony do ich marynarki jako St. Anne. Sprzedany w 1630.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

: 2009-02-14, 18:19
autor: Nowak Krzysztof
Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu ESPERANNCE (zdobyty 1626).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

: 2009-02-14, 20:33
autor: Krzysztof Gerlach
Espérance – francuski statek handlowy z Rouen, o tonażu 250 ton. Wyposażony w 1626. Zdobyty przez Anglików we wrześniu lub październiku 1626 i wcielony do ich marynarki bez zmiany nazwy. Skreślony z listy floty w 1632.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

: 2009-02-15, 17:27
autor: Nowak Krzysztof
Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu FORTUNE (zdobyty 1627).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

: 2009-02-15, 21:10
autor: Krzysztof Gerlach
Fortune (Fortunée) – francuski statek handlowy o tonażu 200 ton, wykorzystywany przynajmniej od 1625. Zdobyty przez Anglików w 1627 i wcielony do ich marynarki wojennej bez zmiany nazwy, z tonażem obliczanym na 200 lub 300 ton. Skreślony z listy floty w 1635.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

: 2009-02-15, 22:33
autor: maxgall
Witam,
Czy wiadomo może jakie okręty/statki zbudował Phineas Pett oprócz sławnych Royal Prince i Sovereign of the Seas?
Szczególnie interesują mnie jednostki zbudowane przed Royal Prince, dzieki którym otrzymał szanse budowania wielkich okrętów dla króla Anglii.

pozdr

: 2009-02-15, 23:24
autor: Krzysztof Gerlach
Phineas Pett (pierwszy) nie był wielkim budowniczym okrętów, kiedy zaczynał konstruowanie żaglowca Prince Royal, chociaż miał gruntowną wiedzę praktyczną z tego zakresu. Zdobywał doświadczenie pod kierunkiem ojca, Petera Pett (zm.1589), głównego szkutnika w Deptford, wykonywał pracę cieśli okrętowego, zwykłego stoczniowca oraz studiował teorię pod kierunkiem słynnego Matthew Bakera, uczył się w Cambridge. W 1603, czyli zaledwie na pięć lat przed rozpoczęciem prac przy Prince Royal, był tylko asystentem głównego szkutnika w Chatham. W 1608 wrogi mu Baker utrzymywał, że „nigdy nie słyszał o jakimkolwiek okręcie zbudowanym wcześniej przez Petta, poza jednym [malutkim] 120-tonowym, jednym 223-tonowym naprawianym i jedną pinasą”. Król Jakub wybrał Phineasa Pett nie dlatego, że ten zasłużył na takie wyróżnienie zbudowaniem jakiejkolwiek grupy wcześniejszych żaglowców, ale dlatego, że „starzy wyjadacze” nie chcieli realizować królewskich, nowatorskich wizji ogromnych okrętów, uparcie trzymając się tradycji. Tymczasem Pett nie bał się stosować rozmaitych niekonwencjonalnych rozwiązań i publicznie ścierał się z tradycjonalistami, więc król ujrzał w nim właściwego człowieka do spełnienia jego marzeń. Gdyby chodziło o doświadczenie, Prince Royal nigdy nie ujrzałby światła dziennego.
Z okrętami zbudowanymi po Prince Royal jest łatwiej, chociaż nie tak do końca, ponieważ Phineas Pett miał trzech braci (z innej matki), bratanka, dwóch synów i wnuka zajmujących się szkutnictwem i niekiedy współpracujących ze sobą, więc „prawa autorskie” niektórych dzieł budzą kontrowersje.
Tym niemniej bez większego ryzyka błędu można wymienić np. żaglowce: Merhonour, Anne Royal, Defiance, Sovereign of the Seas, Mercury, Spy, Roebuck, Greyhound.

Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

: 2009-02-15, 23:47
autor: maxgall
Bardzo dziękuję za odpowiedź.
Tak szczerze mówiąc to chciałem sprawdzić dosyć zabawną (moim zdaniem), ale raczej mało prawdopodobną koncepcję wynikającą z zadziwiającego podobieństwa (szczególnie w brzmieniu) zwrotów: Phineas ship i pinas ship. ;)

Ale skoro Phineas Pett raczej nie był szerzej znany przed Prince Royal to można to potraktować jako zabawny zbieg okoliczności.

pozdr

: 2009-02-16, 07:01
autor: Krzysztof Gerlach
Słowo "pinas" jest jedną z kilkudziesięciu (minimum) rozmaitych form pisowni terminu "pinasa" używanych przez wieki na całym świecie, poczynając co najmniej od XVI stulecia. Wiadomo np., że niejaki Francis Drake zabrał ze sobą pinasy na wyprawę do Ameryki Środkowej w 1572, czyli wtedy, gdy Phineas Pett miał dwa latka i jedynym jego osiągnięciem mogła być kupa w nocniku.
Wśród tej niezliczonej chmary odmian słowa "pinasa" występował też "penis". Wolno zatem snuć inne etymologie ludowe :lol: .
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

: 2009-02-16, 17:39
autor: Nowak Krzysztof
Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu SAINT ESPIRIT (zdobyty 1627).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

: 2009-02-16, 19:42
autor: Krzysztof Gerlach
Saint Esprit (spirit to z zupełnie innej beczki lub destylatora) – okręt wojenny, 42-działowy, zbudowany w Amsterdamie w 1626 dla Francuzów. Nosił też nazwę Vaisseau de Toiras. Wg danych francuskich tonaż 800 ton. długość stępki 98’6”, szerokość 32’10”. Od września 1627 jego dowódcą był kmdr Regnier. Okręt zdobyty 7.10.1627 w pobliżu Enkhuizen (na wodach neutralnych) przez Anglików i wcielony do ich marynarki jako Saint Esprit. Tu wymierzony na 800 ton, długość stępki 105’, szerokość 35’.
Historia jego zdobycia jest daleka od normalności. W tym czasie najlepsze francuskie okręty powstawały w neutralnej Holandii. Angielski król Karol postanowił przerwać te dostawy niweczące wysiłek wojenny Anglii i wysłał ku wybrzeżom holenderskim eskadrę złożoną z jednego dużego żaglowca (38-działowego), jednego małego (26-działowego) i pięciu zupełnie małych. Dowodził tym zespołem Sackville Trevor. Na początku października 1627 Trevor dowiedział się, że za Texel stoi ukończony wielki okręt, obsadzony na razie tylko połową załogi. Przekupił lokalnego pilota, aby wprowadził go na te wody i otworzył ogień do niedoszłego (w praktyce) żaglowca francuskiego, pomimo obecności 18 holenderskich jednostek wojennych. Po ostrzale z dwóch lub trzech innych okrętów eskadry Trevora, na atakowanym żaglowcu (który okazał się 42-działowym Saint Esprit) opuszczono banderę. Anglicy zabrali go ze sobą, bez protestu Holendrów, na których wodach odbyła się cała ta akcja. Owa bierność wynikała ze skomplikowanej sytuacji politycznej. Jeszcze w sierpniu 1625 Anglia, Holandia i Francja były związane sojuszem i walczyły z Hiszpanią. Teraz Anglicy walczyli z Francuzami, w którym to sporze Holendrzy starali się być neutralni, lecz z kolei Francja zaczęła współdziałać z Hiszpanią, tradycyjnie wrogą Holendrom. Ponadto Anglicy pomagali hugenotom z La Rochelle, czyli pobratymcom duchowym Holendrów, a rządzący Francją katolicy pragnęli ich ujarzmić. Pecunia non olet, więc holenderskie stocznie budowały okręty dla kardynała Richelieu, ale sercem Holendrzy stali po stronie Anglików, którym nie śnił się jeszcze Akt Nawigacyjny z czasów Cromwella, więc nie byli dla Holandii zagrożeniem.
Jednak dwuznaczność sytuacji spowodowała, że: a) między lutym 1629 a majem 1630 toczyły się tajne negocjacje (daremne) w sprawie ewentualnego zwrotu Francuzom tego żaglowca; b) niektórzy nie umieszczają go w ogóle na listach floty angielskiej; c) nie jest też jasny jego ostateczny los.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

: 2009-02-17, 17:50
autor: Nowak Krzysztof
Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu WARSPITE (1596).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

: 2009-02-17, 20:32
autor: Krzysztof Gerlach
Warspite (Warspight) – galeon o tonażu 648/650 ton (wg innej metody pomiaru podaje się też 518/520 ton i 600 ton), zbudowany w Deptford przez Edwarda Stevensa zgodnie z ideami Johna Hawkinsa (w XVII wieku uważany za „wielki okręt” i klasyfikowany w 2 randze). Długość stępki 90’ lub 92’, szerokość 36’ lub 35’, głębokość 16’ lub 15’. Załoga: w 1596 i 1603 – 300; w 1625 – 250. Uzbrojenie: w 1596 – 38 dział brązowych (w tym 2 cannon-perriers, 2 x 34-f, 14 x 18-f, 10 x 9-f, 4 sakery, 2 port-pieces, 4 fowlery); w 1603 – 29 dział (w tym 2 x 64-f, 2 x 32-f, 13 x 18-f, 10 x 9-f, 2 sakery); w 1622 – 11 dział brązowych (w tym 2 cannon-perriers, 2 x 32-f, 7 x 18-f); w 1625 – 38 dział (w tym 2 cannon-perriers, 2 x 32-f, 13 x 18-f, 13 x 9-f, 4 sakery, 2 falkony, 4 fowlery).
Walter Ralegh dowodząc nim poprowadził bardzo udany atak floty lorda Howarda na Kadyks w 1596. W następnym roku, kiedy nadal był flagowcem kontradm. Ralegha, a dowodził nim bezpośrednio kmdr Arthur Gorges, wziął udział w wyprawie na Azory. W 1601 był flagowcem eskadry adm. Levesona, która odparła hiszpański wypad na Irlandię. W 1602, dowodzony przez komandora Somers, wchodził w skład eskadry Levesona atakującej żeglugę u wybrzeży iberyjskich (zdobyto karakę z ładunkiem wartym jakoby milion dukatów). W 1635 okręt przekształcono w lichtugę i wycofano do służby portowej. Został sprzedany w 1649.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach

: 2009-02-18, 18:03
autor: Nowak Krzysztof
Witam, dziękuję za odpowiedź :)
Bardzo proszę o opis danych i losów okrętu HOPE = ASSURANCE (około 1601).
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.

: 2009-02-18, 19:11
autor: Krzysztof Gerlach
Assurance – „wielki okręt” (klasyfikowany potem w 2 randze) powstały w latach 1603-1605 przez przebudowę galeonu Hope z 1559. Sama zmiana nazwy najprawdopodobniej w 1604. Długość stępki 95’, szerokość 33’, głębokość 14’6” lub 14’, tonaż 600 ton. Załoga: w 1625 – 250. Uzbrojenie: w 1609 – 37 dział brązowych (w tym 2 cannon-perriers, 4 x 32-f, 9 x 18-f, 12 x 9-f, 4 sakery, 4 port-pieces, 2 fowlery); w 1622 – 33 działa brązowe (w tym 2 cannon-perriers, 4 x 32-f, 9 x 18-f, 10 x 9-f, 2 sakery, 4 port-pieces, 2 fowlery); w 1625 – 38 dział (w tym 2 cannon-perriers, 10 x 18-f, 12 x 9-f, 10 sakerów, 4 fowlery).
W 1625 należał do floty uzbrojonej przez księcia Buckinghama przeciwko Hiszpanii. W 1627 był flagowcem wspomnianej poprzednio eskadry Sackville Trevora, która przechwyciła okręt Saint Esprit. W 1636 dowodził nim kmdr Lewis Kirke. Został rozebrany w 1645.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach