Forum Okrętów Wojennych

esem pisze:Ale dyskusję tą chyba trzeba wydzielić bo ma się ona nijak do sympatycznej Dunkerque. Ciekawe jakby poradziła sobie z Scharnhorstem?

A'propos Scharnhorsta.
Wczoraj właśnie minęła okrągła 70-ta rocznica jego zatopienia.
Nie jestem miłośnikiem germańskich pancerników, ale był on ostatnim europejskim pancernikiem Osi, który wyszedł w morze, żeby walczyć. Co prawda miał to być konwój, ale nie zmienia to stanu rzeczy, że większy Tirpitz już do akcji nie poszedł.

Nadal się zastanawiam czy gdyby do tamtej akcji wyszedł Scharnhorst i Tirpitz to jakby wyglądał pojedynek?

Pewnie byłaby nawalanka dwa na dwa.
Wątpię żeby Anglicy posłali tylko Duke'a, gdyby Tirpitz był sprawny.

Niemcy byli bardzo ostrożni w swoim działaniu. Zakończyło by się zapewne małym poszturchiwaniem i ucieczką pancerników hitlerowskich. Maksymalnie rozwiązaniem konwoju.
P.S.
Wojna niestety nie ma nic wspólnego z rrywalizacją sportową. Historia Scharnhorsta to dramat dla jego załogi. Nie ma nic dumnego w byciu zarznietym. Z tej perspektywy opcja Tirpitza wydaje mi się lepsza niż beznadziejne "banzai" Yamato.

Ostrożność Niemców jest - jak dla mnie - bardziej wynikiem fobii wodza, niż przekonaniem admirałów. Dlatego wszystko - podczas spotkania pary Tirpitz i Scharnhorst z Dżordżami - zależałoby od aktualnej sytuacji taktycznej. Gdyby Niemcy musieli się przebijać, to by się przebijali.
Natomiast szarży Yamato nie oceniałbym odgórnie jako beznadziejnej. Japończycy mieli inne podejście do sprawy niż europejczycy i tyle. Doszli do wniosku, że niepotrzebny im superpancernik jeśli wali się kraj. Wysłali go więc w rejs, bo był cień szansy zaszkodzić wrogom. A że nazywał się tak, jak się nazywał...

Ktoś wie do czego służyły i jaki miały kaliber te armatki po bokach wież 330 mm?
I druga sprawa.
Jaki kolor miały koła ratunkowe w Marine Nationale?

Jakby się ktoś pytał to na pochylni w/w w skali 400 z Hellera....

Co do tych armatek to Dumas pisze tak:
"The Sub-calibre 90mm guns mounted on the sides of the turrets" i... chyba tylko tyle
Myślę, ze to ćwiczebne do głównej artylerii - coś w ten deseń: http://en.wikipedia.org/wiki/Sub-caliber_training
BTW - na Richelieu były takie same...

Co do kół ratunkowych - to nie były czerwono-białe?

Dzięki.
Co do tych armatek to jeszcze mam podejrzenie, że mogły służyć do strzelania pocisków oświetlających.
No ale co się stałoby z ich obsługą po salwie 330-stek?

Przeglądam sobie PDFy OW dostępne do ściągnięcia, i właśnie dopiero co wyczytałem, że:

"Pierwotnie w skład uzbrojenia artyleryjskiego okrętów liniowych typu Dunkerque wchodziły jeszcze 4 treningowe działa plot. kal. 90 mm Modele 1935, zamontowane na barbetach wież artyleryjskich głównego kalibru oraz 6 dział kal. 47 mm Hotchkiss Modele 1885, z których 4 ustawione parami po bokach dziobowej nadbudówki, pełniły funkcje działek salutacyjnych, zaś pozostałe 2 miały stanowić ewentualne uzbrojenie pokładowych środków pływających [23].
________
23. wg Suliga S., „Djunkerk” i „Strasburg”, Moskwa 1995."

- Nr 90 (4/2008) • OKRĘTY WOJENNE, Maciej S. Sobański - Okręty liniowe typu „Dunkerque”, s. 64.

To musi być pomyłka, albo nie o te chodzi.
Po pierwsze to te armatki Dunkierki miały do samego końca, a nie pierwotnie.
Po drugie to one nie miały chyba nawet możliwości obrotu (no chyba, że z całą wieżą).
Po trzecie to one nie były na barbetach tylko z boków wieży.
Po czwarte - nie widzę na zdjęciach, aby jakieś pukawki były przymocowane do barbet - nawet pierwotnie.

Podobnie jest w polskiej monografii Richelieu - " na pokładzie Richelieu w rejonie barbet zamontowano 4 ćwiczebne działa plot. kal. 90mm Model 1935" - ale uwagi nasuwją mi się jak wyżej.

Nnoo... tu trzeba studiować budowę i zasady funkcjonowania okrętu jako maszyny. Bo okręt wojenny to tylko i aż maszyna bojowa. Wszystko, co posiada, do czegoś służy.

To były ćwiczebne armaty, służące do strzelania pociskami 'podkalibrowymi', żeby zaoszczędzić na pociskach i lufach artylerii głównej. Polegało to na tym, że w ramach ćwiczeń załoga nakierowywała armaty wieży na cel, po czym oddawało się wystrzał z armaty podkalkibrowej. Na większości okrętów te podkalibrówki wkładało się do lufy armaty dużego kalibru (przykładowo w Royal Navy były to - o ile pamiętam - armaty Hotchkiss 6pdr), ale potem i tak trzeba było czyścić lufę dużej armaty z nagaru. Dlatego praktyczni Francuzi zamontowali lawety armat ćwiczebnych poza pomieszczeniem działowym wieży, na platformach na stropach barbet. Z oczywistych (jak mniemam, będąc zawodowym konstruktorem ) powodów laweta musiała być sprzężona z kołyskami armat 330 mm, oczywista tylko w czasie strzelań ćwiczebnych, bo poza tym była w położeniu spoczynkowym.

Wszelkie dywagacje o jakich "strzelaniach oświetlających" to czysty nonsens. Sub-caliber training? Yes, that's true.

Tak całkiem na marginesie dziejów....

http://pl.wikipedia.org/wiki/Dyskusja:U ... _typu_Iowa

Proszę zjechać na sam dół strony i przeczytać ten radosny dwugłos o mocowaniu wież armatnich....

Wielkie nieba Czy jest na sali... tzn. w Wikipedii, KTOKOLWIEK z minimalną, szczątkową choćby wiedzą techniczną?

BTW, autora samego hasła, biorąc pod uwagę charakterystyczny sposób pisania oznaczeń armat (najpierw model, potem kaliber ) nie trzeba chyba odgadywać.

Teller pisze:Nnoo... tu trzeba studiować budowę i zasady funkcjonowania okrętu jako maszyny. Bo okręt wojenny to tylko i aż maszyna bojowa. Wszystko, co posiada, do czegoś służy.

Śmiałbym dyskutować.

To były ćwiczebne armaty, służące do strzelania pociskami 'podkalibrowymi', żeby zaoszczędzić na pociskach i lufach artylerii głównej. Polegało to na tym, że w ramach ćwiczeń załoga nakierowywała armaty wieży na cel, po czym oddawało się wystrzał z armaty podkalkibrowej.

Takie urządzenie w języku polskim od pierwszej polowy ubiegłego wieku nazywa się lufa nakładkowa.

Na większości okrętów te podkalibrówki wkładało się do lufy armaty dużego kalibru

Takie urządzenie w języku polskim nazywa się lufa wkładkowa.
Natomiast podkalibrowość to pojecie z zupełnie innego tematu, nie mające tutaj zastosowania. Jeśli chcemy dbać o język techniczny, to nie należy go w tym kontekście używać.

G. Kappen pisze:...Takie urządzenie w języku polskim od pierwszej polowy ubiegłego wieku nazywa się lufa nakładkowa...Natomiast podkalibrowość to pojecie z zupełnie innego tematu, nie mające tutaj zastosowania.

A takie coś, to nie było montowane na japońskich pancernikach ? Oni montowali na lufach artylerii głównej takie ustrojstwa. Francuzi mieli armatki obok wież, ale obracające się razem z nimi.
A co do podkalibrowości.
Ciekawe jest jakie zasięgi osiągałyby pociski podkalibrowe - powiedzmy ośmiocalowe z odrzucanym sabotem - wystrzeliwane z armat takiego Ryśka albo innego Littoria. Podwoiłyby zasięg ?

Peperon pisze:Francuzi mieli armatki obok wież, ale obracające się razem z nimi.

Lufa umieszczona na wspólnej platformie z wieżą, obracająca się z nią i sprzężona osiowo z armata zasadnicza podciąga się IMHO pod określenie "lufa nakładkowa".

Ciekawe jest jakie zasięgi osiągałyby pociski podkalibrowe - powiedzmy ośmiocalowe z odrzucanym sabotem - wystrzeliwane z armat takiego Ryśka albo innego Littoria. Podwoiłyby zasięg ?

Strefa bezpieczeństwa przy ostrym strzelaniu APFSDS ze 120 mm L/44 od Leoparda 2 wynosi wg dostępnych niemieckich danych 80 km.

120stka Leoparda, a Armata Morska 380mm (czy też ten wynalazek) to raczej 2 różne rzeczy moim zdaniem..
Różne nie tylko kalibrem, przeznaczeniem oraz jakością wykonania na koniec te działa różnią się "wiekiem" projektu (kiedy zbudowano jedno a kiedy drugie?).
I mam wątpliwości do tych 80km (30-35km jeszcze bym uwierzył)