Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis danych i losów zakupionych w 1795 od Kompani Wschodnioindyjskiej okrętów WEYMOUTH, COROMANDEL i MADRAS.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Okręty Royal Navy, XVII-XIX w. (2)
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Formalnie 56-działowe okręty 4 rangi, zakupione jeszcze podczas budowy, na pochylniach.
Weymouth – budowany w stoczni firmy Wells & Co, rozpoczęty w Deptford, zbudowany w Rotherhithe, miał być eastindiamanem Earl of Mansfield, zwodowany 13.09.1795 lub 30.09.1795. Wymiary: 175’5” x 43’3” x 17’6” (ukończony 19’7”), tonaż planowany 1416 ton, ukończony 1434 tony. Załoga: 344. Uzbrojenie nominalne: na dolnym pokładzie 28 x 18-f, na górnym 28 karonad 32-f. Nigdy nie wszedł do aktywnej służby jako liniowiec, lecz służył od 1796 jako uzbrojony w 26 dział transportowiec. Rozbił się 21.01.1800 u wejścia do Lizbony.
Coromandel - budowany w stoczni firmy Perry & Co w Blackwall, miał być eastindiamanem Winterton, zwodowany 9.05.1795. Wymiary: 169’0” x 42’5,25” x 17’2”, tonaż 1340 lub 1334 tony. Załoga: 324. Uzbrojenie jw. W aktywnej służbie 1795-1796. Już od 1796 transportowiec wojska, uzbrojony w 24 działa 9-funtowe i skreślony z listy floty. Od 1807 hulk (należący do armii) na Jamajce. Sprzedany w 1813.
Madras - budowany w stoczni firmy Wells & Co w Rotherhithe, miał być eastindiamanem Lascelles, zwodowany 4.07.1795. Wymiary: 175’1,5” x 43’1,75” x 17’6”, tonaż 1426 ton. Załoga: 344. Uzbrojenie jw. W aktywnej służbie 1795-1803 (z tego 1801-1803 jako de facto transportowiec). Od 1803 stacjonarny okręt strażniczy. Wycofany, sprzedany i rozebrany w 1807.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Weymouth – budowany w stoczni firmy Wells & Co, rozpoczęty w Deptford, zbudowany w Rotherhithe, miał być eastindiamanem Earl of Mansfield, zwodowany 13.09.1795 lub 30.09.1795. Wymiary: 175’5” x 43’3” x 17’6” (ukończony 19’7”), tonaż planowany 1416 ton, ukończony 1434 tony. Załoga: 344. Uzbrojenie nominalne: na dolnym pokładzie 28 x 18-f, na górnym 28 karonad 32-f. Nigdy nie wszedł do aktywnej służby jako liniowiec, lecz służył od 1796 jako uzbrojony w 26 dział transportowiec. Rozbił się 21.01.1800 u wejścia do Lizbony.
Coromandel - budowany w stoczni firmy Perry & Co w Blackwall, miał być eastindiamanem Winterton, zwodowany 9.05.1795. Wymiary: 169’0” x 42’5,25” x 17’2”, tonaż 1340 lub 1334 tony. Załoga: 324. Uzbrojenie jw. W aktywnej służbie 1795-1796. Już od 1796 transportowiec wojska, uzbrojony w 24 działa 9-funtowe i skreślony z listy floty. Od 1807 hulk (należący do armii) na Jamajce. Sprzedany w 1813.
Madras - budowany w stoczni firmy Wells & Co w Rotherhithe, miał być eastindiamanem Lascelles, zwodowany 4.07.1795. Wymiary: 175’1,5” x 43’1,75” x 17’6”, tonaż 1426 ton. Załoga: 344. Uzbrojenie jw. W aktywnej służbie 1795-1803 (z tego 1801-1803 jako de facto transportowiec). Od 1803 stacjonarny okręt strażniczy. Wycofany, sprzedany i rozebrany w 1807.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Oba klasyfikowane jako 44-działowe okręty 5 rangi.
Mediator - były eastindiaman Ann and Amelia, zbudowany w 1781 przez stocznię Thomasa Fishburn w Whitby (chociaż niektórzy widzą go zbudowanego w 1799 w Kalkucie). Wymiary: 134’8” x 34’5” x ?, tonaż 683 lub 689 ton. Załoga: 254. Uzbrojenie: na dolnym pokładzie 26 x 18-f, na górnym pokładzie 18 karonad 24-f. Od 1808 transportowiec (na dolnym pokładzie nic, na górnym 20 x 18-f, na pokładzie rufowym 2 x 9-f). W 1809 przekształcony w brander i użyty („zużyty” jak się mówiło w tamtych czasach) w tym charakterze na Redzie Baskijskiej 11.04.1809.
Weymouth - były eastindiaman Wellesley, zbudowany z teku w 1797 w Kalkucie. Wymiary: 136’0” x 37’0” x 12’4”, tonaż 826 ton. Uzbrojenie: na dolnym pokładzie 26 x 18-f, na górnym pokładzie 18 karonad 24-f. Od 1807 transportowiec 18-działowy (załoga: 121; uzbrojenie: na dolnym pokładzie 10 karonad 24-f, na pokładzie rufowym 6 karonad 24-f, na dziobowym 2 działa 9-f lub 6-f). Od 1821 w rezerwie. Od 1828 hulk. Sprzedany 1865.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Mediator - były eastindiaman Ann and Amelia, zbudowany w 1781 przez stocznię Thomasa Fishburn w Whitby (chociaż niektórzy widzą go zbudowanego w 1799 w Kalkucie). Wymiary: 134’8” x 34’5” x ?, tonaż 683 lub 689 ton. Załoga: 254. Uzbrojenie: na dolnym pokładzie 26 x 18-f, na górnym pokładzie 18 karonad 24-f. Od 1808 transportowiec (na dolnym pokładzie nic, na górnym 20 x 18-f, na pokładzie rufowym 2 x 9-f). W 1809 przekształcony w brander i użyty („zużyty” jak się mówiło w tamtych czasach) w tym charakterze na Redzie Baskijskiej 11.04.1809.
Weymouth - były eastindiaman Wellesley, zbudowany z teku w 1797 w Kalkucie. Wymiary: 136’0” x 37’0” x 12’4”, tonaż 826 ton. Uzbrojenie: na dolnym pokładzie 26 x 18-f, na górnym pokładzie 18 karonad 24-f. Od 1807 transportowiec 18-działowy (załoga: 121; uzbrojenie: na dolnym pokładzie 10 karonad 24-f, na pokładzie rufowym 6 karonad 24-f, na dziobowym 2 działa 9-f lub 6-f). Od 1821 w rezerwie. Od 1828 hulk. Sprzedany 1865.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
32-działowe fregaty z 12-funtówkami na głównym pokładzie, projekt Thomasa Slade z 1756. Dane projektowe: 124’4” x 34’8” x 12’0”, tonaż 653 tony. Załoga: 210 (od 1794 – 215). Uzbrojenie: 26 x 12-f, pokład rufowy 4 x 6-f, pokład dziobowy 2 x 6-f.
Southampton – zbudowana w stoczni Roberta Inwood w Rotherhithe. Wymiary rzeczywiste: 124’4” x 35’0” x 12’1”, 672 tony. W aktywnej służbie 1757-1763. 1771-1773, 1776-1782, 1786-1791, 1793-1797, 1798-1802, 1810-1812. Rozbiła się na Bahamach 27.11.1812.
Vestal – zbudowana w stoczni firmy Barnard & Turner w Harwich. Wymiary rzeczywiste: 124’4” x 34’10” x 12’10”, 659 ton. Rozebrana 1775.
Diana - zbudowana w stoczni Roberta Batson w Limehouse. Wymiary rzeczywiste: 124’6” x 34’11” x 12’0”, 669 ton. W aktywnej służbie 1757-1763, 1770-1783, 1789-1792. Sprzedana w 1793.
Minerva - zbudowana w stoczni firmy Quallett w Rotherhithe. Wymiary rzeczywiste: 124’4” x 34’11,5” x 12’0”, 664 tony. Zdobyta przez Francuzów w Indiach Zach. 22.08.1778 i wcielona do marynarki francuskiej jako Minerve. Odbita przez Anglików 4.01.1781 i przemianowana na Recovery. Sprzedana w 1784.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Southampton – zbudowana w stoczni Roberta Inwood w Rotherhithe. Wymiary rzeczywiste: 124’4” x 35’0” x 12’1”, 672 tony. W aktywnej służbie 1757-1763. 1771-1773, 1776-1782, 1786-1791, 1793-1797, 1798-1802, 1810-1812. Rozbiła się na Bahamach 27.11.1812.
Vestal – zbudowana w stoczni firmy Barnard & Turner w Harwich. Wymiary rzeczywiste: 124’4” x 34’10” x 12’10”, 659 ton. Rozebrana 1775.
Diana - zbudowana w stoczni Roberta Batson w Limehouse. Wymiary rzeczywiste: 124’6” x 34’11” x 12’0”, 669 ton. W aktywnej służbie 1757-1763, 1770-1783, 1789-1792. Sprzedana w 1793.
Minerva - zbudowana w stoczni firmy Quallett w Rotherhithe. Wymiary rzeczywiste: 124’4” x 34’11,5” x 12’0”, 664 tony. Zdobyta przez Francuzów w Indiach Zach. 22.08.1778 i wcielona do marynarki francuskiej jako Minerve. Odbita przez Anglików 4.01.1781 i przemianowana na Recovery. Sprzedana w 1784.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Witam, dziękuję za odpowiedź.
Bardzo proszę o opis losów okrętu VI klasy SHEERNESS typu DOLPHIN (1732) oraz danych i losów fregaty COVENTRY (30.05.1757 lub 20.05.1757).
Chciałbym też zapytać o klasyfikację okrętów VI klasy w marynarce brytyjskiej, czasem są nazywane fregatami, a czasem określane jako post-ships. Jak one były oficjalnie klasyfikowane w XVIII i XIX wieku?
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Bardzo proszę o opis losów okrętu VI klasy SHEERNESS typu DOLPHIN (1732) oraz danych i losów fregaty COVENTRY (30.05.1757 lub 20.05.1757).
Chciałbym też zapytać o klasyfikację okrętów VI klasy w marynarce brytyjskiej, czasem są nazywane fregatami, a czasem określane jako post-ships. Jak one były oficjalnie klasyfikowane w XVIII i XIX wieku?
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Sheerness – zwodowany w królewskiej stoczni w Deptford 4.01.1732. Sprzedany w 1744.
Coventry – okręt 6 rangi, fregata 28-działowa z 9-funtówkami w głównej baterii, nadała nazwę typowi zaprojektowanemu przez Thomasa Slade w 1756 (ulepszony typ Lowestoff/Tartar, czyli dalsze ulepszenie typu Lyme/Unicorn, stąd różne klasyfikowanie pod tym względem). Wymiary rzeczywiste: 118’4,75” x 34’0,875” x 10’6”, tonaż 599 ton. Załoga: 200. Uzbrojenie: na głównym pokładzie 24 x 9-f, na rufowym 4 x 3-f (tudzież 12 działek relingowych). Fregata zwodowana w stoczni firmy Adams w Beaulieu. Zdobyta przez Francuzów (eskadra Suffrena) w Indiach Wsch. 10.01.1783 i wcielona do marynarki francuskiej bez zmiany nazwy. Skreślona z listy floty w styczniu 1785.
Ranga (klasa) to pojęcie związane z zaszeregowaniem kadry oficerskiej do określonej pensji, z zabieraniem wyznaczonej liczby żołnierzy piechoty morskiej, itd. Ranga szósta mogła obejmować okręty różnej konstrukcji, byle nie mieściły się w randze piątej i były większe od slupów wojennych. Oczywiście granice rang zmieniały się wraz z rozwojem konstrukcji żaglowców.
Fregata to kategoria wyróżniana z uwagi na swoją specyficzną budowę, nawet jeśli bardzo różnej wielkości – w ciągu dziejów bywały żaglowe fregaty brytyjskie 4 rangi, 5 rangi i 6 rangi, chociaż gros należało do rangi piątej.
Post-ship to najmniejszy i najsłabiej uzbrojony trójmasztowiec, który był jednak zarazem na tyle kosztowny, że kwalifikował się do posiadania dowódcy w stopniu Captain (tłumaczony na dzisiejszego polskiego komandora). Zatem dość osobliwa kategoria, wyróżniana troszkę z uwagi na wielkość, troszkę ze względu na budowę (trzy maszty), głównie z powodu rangi dowódcy.
Z uwagi na powyższe uwarunkowania:
ranga szósta obejmowała od początku XVIII wieku do c. 1715 roku okręty od 12 do 24 dział – nie było jeszcze wtedy ani właściwych fregat (te pojawiły się w latach 1740-tych), ani nie używano terminu post-ship (ten wprowadzono do słownictwa w drugiej połowie XVIII stulecia); oczywiście istniały fregaty, lecz tą nazwą – jak już kiedyś pisałem – obdarzano pierwotnie rozmaite żaglowce, od dwumasztowych pinas, poprzez półtorapokładowce do dwupokładowych liniowców, więc część z nich mogła trafiać do 6 rangi, a część nie. Od 1716 do c. 1769 r. w szóstej randze były okręty od 20 do 24 dział; od 1761 do 1815 okręty od 20 do 28 dział, przy czym najczęściej 28-działowe i 24-działowe nazywano fregatami (te ostatnie stopniowo coraz rzadziej), zaś 22- i 20-działowe post-shipami (bliżej końca stulecia). Na początku wojen z rewolucyjną Francją brytyjska szósta ranga to 28-działowe fregaty oraz 24- i 20-działowe post-shipy. Zarówno w roku bitwy pod Trafalgarem jak w 1815 Anglicy mieli w 6 randze 28-działowe fregaty oraz 20-, 22- i 24-działowe post-shipy. Reforma z przełomu 1816/1817 przyniosła likwidację terminu post-ship, a szósta klasa obejmowała odtąd wyłącznie fregaty, od 24- do 32-działowych (22- i 20-działowe spadły do slupów, chociaż naprawdę były to już zupełnie inne jednostki).
Aby obraz nie był tak prosty, jak przedstawiony wyżej, oprócz bezwzględnej liczby dział liczył się też kaliber artylerii na głównym pokładzie. Ponadto określenie „okręt 6 rangi” należało zawsze do słownictwa oficjalnego marynarki wojennej; fregata to termin konstrukcyjny i potoczny (z tego powodu wielu do samego końca zaliczało do fregat także wszystkie żaglowce 20-, 22- i 24-działowe, jeśli miały odpowiednią budowę); zaś terminu post-ship używano raczej dla podkreślania, że chociaż okręt wyglądał na fregatę i miał captaina za dowódcę, to siłą bojową nie dorównywał nawet niektórym obcym korwetom.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Coventry – okręt 6 rangi, fregata 28-działowa z 9-funtówkami w głównej baterii, nadała nazwę typowi zaprojektowanemu przez Thomasa Slade w 1756 (ulepszony typ Lowestoff/Tartar, czyli dalsze ulepszenie typu Lyme/Unicorn, stąd różne klasyfikowanie pod tym względem). Wymiary rzeczywiste: 118’4,75” x 34’0,875” x 10’6”, tonaż 599 ton. Załoga: 200. Uzbrojenie: na głównym pokładzie 24 x 9-f, na rufowym 4 x 3-f (tudzież 12 działek relingowych). Fregata zwodowana w stoczni firmy Adams w Beaulieu. Zdobyta przez Francuzów (eskadra Suffrena) w Indiach Wsch. 10.01.1783 i wcielona do marynarki francuskiej bez zmiany nazwy. Skreślona z listy floty w styczniu 1785.
Ranga (klasa) to pojęcie związane z zaszeregowaniem kadry oficerskiej do określonej pensji, z zabieraniem wyznaczonej liczby żołnierzy piechoty morskiej, itd. Ranga szósta mogła obejmować okręty różnej konstrukcji, byle nie mieściły się w randze piątej i były większe od slupów wojennych. Oczywiście granice rang zmieniały się wraz z rozwojem konstrukcji żaglowców.
Fregata to kategoria wyróżniana z uwagi na swoją specyficzną budowę, nawet jeśli bardzo różnej wielkości – w ciągu dziejów bywały żaglowe fregaty brytyjskie 4 rangi, 5 rangi i 6 rangi, chociaż gros należało do rangi piątej.
Post-ship to najmniejszy i najsłabiej uzbrojony trójmasztowiec, który był jednak zarazem na tyle kosztowny, że kwalifikował się do posiadania dowódcy w stopniu Captain (tłumaczony na dzisiejszego polskiego komandora). Zatem dość osobliwa kategoria, wyróżniana troszkę z uwagi na wielkość, troszkę ze względu na budowę (trzy maszty), głównie z powodu rangi dowódcy.
Z uwagi na powyższe uwarunkowania:
ranga szósta obejmowała od początku XVIII wieku do c. 1715 roku okręty od 12 do 24 dział – nie było jeszcze wtedy ani właściwych fregat (te pojawiły się w latach 1740-tych), ani nie używano terminu post-ship (ten wprowadzono do słownictwa w drugiej połowie XVIII stulecia); oczywiście istniały fregaty, lecz tą nazwą – jak już kiedyś pisałem – obdarzano pierwotnie rozmaite żaglowce, od dwumasztowych pinas, poprzez półtorapokładowce do dwupokładowych liniowców, więc część z nich mogła trafiać do 6 rangi, a część nie. Od 1716 do c. 1769 r. w szóstej randze były okręty od 20 do 24 dział; od 1761 do 1815 okręty od 20 do 28 dział, przy czym najczęściej 28-działowe i 24-działowe nazywano fregatami (te ostatnie stopniowo coraz rzadziej), zaś 22- i 20-działowe post-shipami (bliżej końca stulecia). Na początku wojen z rewolucyjną Francją brytyjska szósta ranga to 28-działowe fregaty oraz 24- i 20-działowe post-shipy. Zarówno w roku bitwy pod Trafalgarem jak w 1815 Anglicy mieli w 6 randze 28-działowe fregaty oraz 20-, 22- i 24-działowe post-shipy. Reforma z przełomu 1816/1817 przyniosła likwidację terminu post-ship, a szósta klasa obejmowała odtąd wyłącznie fregaty, od 24- do 32-działowych (22- i 20-działowe spadły do slupów, chociaż naprawdę były to już zupełnie inne jednostki).
Aby obraz nie był tak prosty, jak przedstawiony wyżej, oprócz bezwzględnej liczby dział liczył się też kaliber artylerii na głównym pokładzie. Ponadto określenie „okręt 6 rangi” należało zawsze do słownictwa oficjalnego marynarki wojennej; fregata to termin konstrukcyjny i potoczny (z tego powodu wielu do samego końca zaliczało do fregat także wszystkie żaglowce 20-, 22- i 24-działowe, jeśli miały odpowiednią budowę); zaś terminu post-ship używano raczej dla podkreślania, że chociaż okręt wyglądał na fregatę i miał captaina za dowódcę, to siłą bojową nie dorównywał nawet niektórym obcym korwetom.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Wymiary projektowe: 117’10” x 33’8” x 10’2”, tonaż 582 tony. Uzbrojenie: na głównym pokładzie 24 x 9-f, załoga 160 (potem dodano 4 x 3-f na pokładzie rufowym i zwiększono załogę do 180, następnie uzupełniono artylerię jeszcze o 12 działek relingowych i powiększono załogę do 200 ludzi).
Lyme – zwodowana w królewskiej stoczni w Deptford. Walczyła pod Lagos w 1759. Rozbiła się 18.10.1760 na Bałtyku u wybrzeży Szwecji (ciężko uszkodzona przez sztorm, zepchnięta na brzeg).
Unicorn – zwodowana w królewskiej stoczni w Plymouth. Rozebrana w 1771.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Lyme – zwodowana w królewskiej stoczni w Deptford. Walczyła pod Lagos w 1759. Rozbiła się 18.10.1760 na Bałtyku u wybrzeży Szwecji (ciężko uszkodzona przez sztorm, zepchnięta na brzeg).
Unicorn – zwodowana w królewskiej stoczni w Plymouth. Rozebrana w 1771.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Vulture – zwodowany w stoczni firmy Wells w Deptford 18.03.1776. Od 1792 hulk, sprzedany 1802.
Hound - zwodowany w stoczni firmy Adams & Barnard w Deptford 8.03.1776. Rozebrany w 1784.
Delight - zwodowany w stoczni firmy Graves w Limehouse 7.11.1778. Wypłynął ze Spithead kursem na Amerykę 3.09.1781 i zaginął bez wieści.
Alligator - zwodowany w stoczni firmy Fisher w Liverpoolu 11.11.1780. Zdobyty przez Francuzów u wejścia na kanał La Manche (przy wyspach Scilly) 26.06.1782. Początkowo wcielony bez zmiany nazwy do marynarki francuskiej jako korweta, w październiku 1783 przekształcony we francuski statek pocztowy Courrier De New York (podobno cywilny). W maju 1787 oddany Zarządowi Jednostek Pocztowych, sprzedany w 1789, lub/i służył w charakterze żaglowca pocztowego do około 1794.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Hound - zwodowany w stoczni firmy Adams & Barnard w Deptford 8.03.1776. Rozebrany w 1784.
Delight - zwodowany w stoczni firmy Graves w Limehouse 7.11.1778. Wypłynął ze Spithead kursem na Amerykę 3.09.1781 i zaginął bez wieści.
Alligator - zwodowany w stoczni firmy Fisher w Liverpoolu 11.11.1780. Zdobyty przez Francuzów u wejścia na kanał La Manche (przy wyspach Scilly) 26.06.1782. Początkowo wcielony bez zmiany nazwy do marynarki francuskiej jako korweta, w październiku 1783 przekształcony we francuski statek pocztowy Courrier De New York (podobno cywilny). W maju 1787 oddany Zarządowi Jednostek Pocztowych, sprzedany w 1789, lub/i służył w charakterze żaglowca pocztowego do około 1794.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
20-działowy okręt 6 rangi o nazwie Dursley Galley należał do kategorii nazywanej „galerą-fregatą”. Prawdopodobnie wiązał się z osobą lorda Dursley (markiza Camarthen) i być może był przez niego zaprojektowany. Wymiary: 105’0” x 28’4,5” x 10’0”, tonaż 372 tony. Zwodowany w Deptford 13.02.1719. Jedne dokumenty z epoki mówią, że sprzedano go (lub rozebrano) w 1745, inne wskazują, że po sprzedaży stał się okrętem korsarskim i został zdobyty przez Francuzów 8.05.1746. W marynarce francuskiej bez zmiany nazwy jako fregata 22-działowa, uzbrojona w 22 armaty 8-funtowe. Skreślona z listy floty w maju 1748.
Blandord (mam tylko wymiary całej grupy wg Establishment z 1719) został zwodowany w Deptford 13.02.1720. Sprzedano go w 1742.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Blandord (mam tylko wymiary całej grupy wg Establishment z 1719) został zwodowany w Deptford 13.02.1720. Sprzedano go w 1742.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
-
Nowak Krzysztof
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
Krzysztof Gerlach
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Greyhound – zwodowany 13.02.1720 w Deptford. Rozebrany w 1741.
Shoreham - zwodowany 5.08.1720 w Woolwich. Od 1737 okręt moździerzowy. Sprzedany w 1744.
Lyme - zwodowany 8.11.1720 w Deptford. Rozebrany w 1739.
Scarborough - zwodowany 19.07.1722 w Deptford. Sprzedany w 1737.
Od czasów galeasów (a właściwie wcześniej) różni ludzie wpadali na pomysł, aby pożenić ze sobą niezależność od wiatru galer, z ekonomicznością, siłą ognia i dzielnością morską żaglowców. Małe jednostki, jak korwety, slupy itp. bardzo długo zachowały specjalne maleńkie furty do wysuwania długich wioseł, dla poruszania się przy ich pomocy w razie flauty. Fani powieści Forestera (jak ja) pamiętają historię uchodzenia w taki sposób kutra „Witch of Endor” spod ognia francuskich kanonierek.
Dużo wcześniej próbowano to realizować na znacznie większych okrętach. Angielskie galery-fregaty były sporymi dwupokładowcami, z działami jednak prawie wyłącznie na górnym z tych pokładów, a długim rzędem bardzo licznych furt wiosłowych na dolnym. Coś jakby galera z nadbudowanym pokładem artyleryjskim, jednak o kadłubie liniowca, tyle że z konieczności bardzo wąskiego, niskiego i lekkiego. W sumie dziwoląg, lecz czasem przydatny w określonych warunkach na określonych akwenach. Ciekawostką jest, że Amerykanie zbudowali podobne cudo (Confederacy) jeszcze w 1778.
Krzysztof Gerlach
Shoreham - zwodowany 5.08.1720 w Woolwich. Od 1737 okręt moździerzowy. Sprzedany w 1744.
Lyme - zwodowany 8.11.1720 w Deptford. Rozebrany w 1739.
Scarborough - zwodowany 19.07.1722 w Deptford. Sprzedany w 1737.
Od czasów galeasów (a właściwie wcześniej) różni ludzie wpadali na pomysł, aby pożenić ze sobą niezależność od wiatru galer, z ekonomicznością, siłą ognia i dzielnością morską żaglowców. Małe jednostki, jak korwety, slupy itp. bardzo długo zachowały specjalne maleńkie furty do wysuwania długich wioseł, dla poruszania się przy ich pomocy w razie flauty. Fani powieści Forestera (jak ja) pamiętają historię uchodzenia w taki sposób kutra „Witch of Endor” spod ognia francuskich kanonierek.
Dużo wcześniej próbowano to realizować na znacznie większych okrętach. Angielskie galery-fregaty były sporymi dwupokładowcami, z działami jednak prawie wyłącznie na górnym z tych pokładów, a długim rzędem bardzo licznych furt wiosłowych na dolnym. Coś jakby galera z nadbudowanym pokładem artyleryjskim, jednak o kadłubie liniowca, tyle że z konieczności bardzo wąskiego, niskiego i lekkiego. W sumie dziwoląg, lecz czasem przydatny w określonych warunkach na określonych akwenach. Ciekawostką jest, że Amerykanie zbudowali podobne cudo (Confederacy) jeszcze w 1778.
Krzysztof Gerlach
