Może najpierw te nieszczęsne opancerzone kuchnie.
Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że jestem totalnym amatorem, więc jak nagadam jakiś głupot to mnie poprawcie.
Okręty buduje się nie po to, żeby decydenci mogli brać wieczorami pod kołdry ich parametry techniczne i się podniecać co to tam mają, a potem my żebyśmy mogli się o nie kłócić na FOW'ie ( czasem odnoszę wrażenie że tylko po to zbudowano Furiousa i jego półbliźniaki
), tylko po to żeby spełniały jakąś funkcję. Warto się przy tym postarać, żeby tą funkcję mogły pełnić możliwie najlepiej.
W związku z tym staramy się zaprojektować możliwie najlepszy okręt – czytaj najlepiej dostosowany do funkcji jakie dla niego przewidujemy ( przy uwzględnieniu ograniczeń jakie mamy – finansowych, traktatowych, technologicznych itd. ).
Warto więc najpierw pomyśleć co ma robić nasz okręt. Jak Niemcy przed I wojną przewidywali krótkie wypady na Morze Północne, to sposób opancerzania ( niemal przekopiowany jeśli chodzi o koncepcję na Bismarcku ) był niemal idealny. Zapewniał dużą niezatapialność i mobilność. Jak jakieś działo zostało zniszczone, to przykre, ale w sumie do przeżycia. Pomieszczeniami załogi można się nie przejmować, bo wypad krótki. Na upartego mogą spać na pokładzie nakryci brezentem
a jeść suchy chleb i popijać wodą ( albo i nic nie jeść, przeżyją ). Na parę dni to wystarczy.
Ale jak się planuje długie wypady korsarskie, a Bismarck mi na takiego wyglądał, to nagle te drugorzędne warunki stają się nagle istotne. Ja rozumiem, ze marynarze to twardzi ludzie i obowiązuje rygor pruski. Nie chodzi mi o jakiś bunt, nic z tych rzeczy. Chodzi mi o to, że jak będą zmęczeni ( w sensie przemęczeni ) i osłabieni to będą mniej wydajni. I nagle się okazuje, że tacy Anglicy co chowali umywalnie i prysznice dla załogi w cytadeli pancernej to nie idioci ( można by je wystawić gdziekolwiek, albo zlikwidować w myśl zasady, że od smrodu nikt nie umarł a od świeżego powietrza to dwie potężne armie diabli wzięli ) tylko realnie myślący ludzie. Marynarz który może się umyć - zwłaszcza na wodach tropikalnych – będzie mniej chorował, lepiej odpocznie i będzie bardziej wydajny i skoncentrowany. Oczywiście nie można przesadzić, marynarz ma być wypoczęty, ale nie rozleniwiony!
Ten scenariusz był oczywiście przerysowany. Wiadomo że wszystkie pomieszczenia mieszkalne nie będą zaraz zniszczone – coś tam ocaleje. Chciałem zaznaczyć problem, a w takich przypadkach lekkie przerysowanie dobrze ukazuje o co chodzi.
I takie z pozoru niegroźne likwidowanie przestrzeni życiowej nagle okazuje się istotne jak mamy daleko do domu.
Oczywiście można jechać na kanapkach i spać na pokładzie ( bo nam się kajuty powyginały od pożarów ), ale z całą pewnością odbije się to na kondycji załogi.
A w połączeniu ze stereoskopowymi dalmierzami bardziej wymagającymi od obsługi, takie wstępne zmęczenie....
I trochę złośliwie na koniec. Chyba jednak sami Niemcy podobnie myśleli, bo woleli żeby im okręt poszedł w cholerę od eksplozji komory amunicyjnej, niżby miały się zmarnować zapasy mrożonej golonki i piwa
