Warto wrócić do pytania, czy przedwojenny Rząd Polski ratyfikował XIII Konwencję Haską ? Odpowiedź na to pytanie pozwoli ustalić czy Estonia naruszyła konwencję usiłując internować ORP Orzeł.
Wg Groma i fdt Rzad RP nie ratyfikował konwencji. Potweirdza to rowniez listwa panstw, ktore podpisaly konwencje (internet). Po powtórnym przeczytaniu artykułu Groma na temat pobytu OP w Tallinie zacząłem mieć wątpliwości, które zasiała cytowana przez autora wypowiedź prokuratora Najwyższego Sądu Wojskowego ppłk. aud. dr. Sarnickiego:
W prawie międzynarodowym daną kwestię reguluje XIII Konwencja Haska z roku 1907 w sprawie praw i obowiązków państwa neutralnego w wojnie morskiej. Konwencja ta, do której przystąpiły prawie wszystkie państwa europejskie jest podstawą prawną w zakresie omawianej kwestii; jako konwencja zasadnicza musiała być wykładana w Szkole Morskiej.Ton wypowiedzi sugeruje (choć też, nie stwierdza jednoznacznie), że RP była sygnatariuszem konwencji i co więcej wg. autora wypowiedzi ”musiała” była wykładana w Szkole Morskiej (?).
Jaki był stosunek Rządy RP do konwencji: czy uznała konwencję przez ratyfikację, zgłosiła gotowość postępowania zgodnie z paragrafami konwencji, czy była tym jednym z niewielu europejskich państw, ktore nie uznały jej. Sadzę, że istnieje dośc prosty sposób na bezwględne ustalenie tych wątpliwości: w postaci listu do sekretariatu Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rządu Holandii. Nie musi to być oficjalny list, ale moim skromnym zdaniem, może prywatny list od członków tego Forum, którzy podkreślą, że zajmują się historią.
Jeżeli faktycznie Polska nie była sygnatariuszem konwencji regulującej zasady neutralności w wojnie morskiej, to Polacy niechcąco zdali się na łaskę Estończyków, gdyz konwencja jest bardzo jasna w tym wzgledzie:
Art. 28. The provisions of the present Convention do not apply except between Contracting Powers, and then only if all the belligerents are parties to the Convention.
Warto podkreślić co sie dzieje kiedy jakieś państwo nie przystąpiło do konwencji regulujące zasady prowadzenia wojny. W czasie II wojny św. dwa państwa nie podpisały konwencji o traktowaniu jeńców: Rosja Sowiecka oraz Japonia. Praktyka pokazała dwa różne podejścia do tego problemu. Jeńcy sowieccy, którzy dostali się do niewoli niemieckiej, kierowani byli do obozów koncentracyjnych lub do wyniszczającej pracy, jeżeli ich wcześniej nie rozstrzelano. Zaś w przypadku Japończykow, którzy dostali się do niewoli amerykańskiej, kierowani byli do obozów jenieckich. Z literatury wynika, że nie traktowano ich inaczej od żołnierzy niemieckich przebywających w amerykańskiej niewoli. Dwa różne podejścia i pies z kulawą nogą nie może tutaj nic zrobić, nawet oskarżyć tutaj Niemców o zbrodnie wojenne.
Jedno jest pewne, że feralnego ranka 15 września 39 r. Estończycy musieli się kontaktować w tej sprawie z Rządem Holandii. I jeżeli jest prawdą co podaje Grom, to
Estończycy mieli prawo postąpić tak jak postąpili. Ale wtedy prokurator, który z taką pewnością wypowiadał się w czasie procesu kmdr. Kłoczkowskiego, wziął udział w niecnym cover-up, mającym na celu ukrycie ludzi z polskich kręgów, którzy doprowadzili do internowania, tj autorów rozkazu z DF oraz attache od spraw wojskowych przy amabasadzie polskiej w Estonii, płk. Szczękowskiego. To jego rolą było uświadomić DO o obowiązujacych przepisach i konsekwencjach prawnych. Tymczasem wg. Groma zalecał dostosowanie się do polecenia wladz wojskowych Estonii i przedłużenia pobytu okrętu w Tallinie, łamiąc rozkaz Kłoczkowskiego nakazujący opuścić Tallin.
Jefe
ps. ponizej podaje teksty odnosnie roznic miedzy ratyfikacja a powiadomieniem o stosowaniu sie do przepisow konwencji (notification of adhesion)
Art. 29. The present Convention shall be ratified as soon as possible.
The ratifications shall be deposited at The Hague.
The first deposit of ratifications shall be recorded in a ' procès-verbal ' signed by the representatives of the Powers which take part therein and by the Netherlands Minister for Foreign Affairs.
The subsequent deposits of ratifications shall be made by means of a written notification addressed to the Netherlands Government and accompanied by the instrument of ratification.
A duly certified copy of the ' procès-verbal ' relative to the first deposit of ratifications, of the ratifications mentioned in the preceding paragraph, as well as of the instruments of ratification, shall be at once sent by the Netherlands Government, through the diplomatic channel, to the Powers invited to the Second Peace Conference, as well as to the other Powers which have adhered to the Convention. In the cases contemplated in the preceding paragraph, the said Government shall inform them at the same time of the date on which it received the notification.
Art. 30. Non-Signatory Powers may adhere to the present Convention.
The Power which desires to adhere notifies in writing its intention to the Netherlands Government, forwarding to it the act of adhesion, which shall be deposited in the archives of the said Government.
That Government shall at once transmit to all the other Powers a duly certified copy of the notification as well as of the act of adhesion, mentioning the date on which it received the notification.