Nie rozumie powątpiewań waszych co do rozwiązań ochrony biernej typu Iowa (i poniżej), szczególnie jako narodu, który nawet korwety zbudować nie potrafi (poważnie).
Klasyczny amerykański „burak” – bez obrazy

Niech nam dadzą budżet USA, to będziemy mogli porównywać co my potrafimy a co oni

Nie rażą cię tego typu przemądrzałe wypowiedzi ponizej pasa? Abstrahując już od politycznych decyzji odnośnie PMW, to nieco inna bajka pochodna wspomnianych środków do dyspozycji.
Gdyby zrobił sobie na jednym rysunku przekrój przez opancerzenie jednego okrętu i naniósł na niego opancerzenie innego, tak jak my to tutaj zrobiliśmy porównując np. Iowa i King George V, może coś by zaczął rozumieć – o ile by chciał
Jak się ma pas burtowy Warspite do pocisku Mark 8?
No ale ten pas burtowy na Warspite do Decap
Cóż, oznacza zdjęcie czepca i detonację w kadłubie wraz z "impactem" kufra o masie 1225 kg.
No chyba praktycznie to samo co zdjęcie czepca i detonację kufra o masie 880kg, wszak nie wybucha tam 1200kg materiału wybuchowego, tylko 20 z kawałkiem. Cała reszta to jedynie masywny kawał złomu

Cała różnica polega na tym że to 1200kg powinno wnikać przez grubsze płyty niż 880kg, ale tu wychodzi sprawa budowy całego systemu, nieprawdaż?
O ile trafi w burę oczywiście.
Na Warspite, biorąc pod uwagę wysokość opancerzonej burty w stosunku do szerokości kadłuba, uwzględniając poziom pokładu pancernego i skosy zmniejszające „danger zone” pokładu pancernego, gros pocisków powinno trafiać w burtę a następnie w pokład pancerny.
Na pancerniku w systemie AoN na interesujących nas dystansach,średnio wypada chyba pół na pół. Kiedyś wykreśliłem sobie (a jakże) odpowiedni wykres „danger zone” pokładu i burty
Przywołana tu "Nevada" miał przynajmniej porządny pas burty, wszędzie 343 mm na 25 mm a za nim skos niemal 90 mm.
Ale i tak skutki ostrzału takimi kuframi były nie do zignorowania.
Ano słusznie
Ale zwróć uwagę że tak naprawdę większość pocisków przechodziła przez to, co jest że tak powiem „bez znaczenia”. O wyniku bitwy zaś decydowało jedno lub dwa trafienia, które powodowały przewagę jednej ze stron, zwykle uszkodzenie lub rozbicie artylerii lub jednego ze stanowisk kierowania ogniem.