Okręty hiszpańskie epoki żagla
Podrzucono mi jeszcze jeden prawdopodobny trop:
"These ships were from the new WIC.
After Spanish privateers managed
to conquer more ships the WIC turned
to the Staten Generaal for protection and several
men-of-war of the admirality of Amsterdam
were sent along with WIC ships as
convoyers to the West. The WIC had
to pay for the protection."
"These ships were from the new WIC.
After Spanish privateers managed
to conquer more ships the WIC turned
to the Staten Generaal for protection and several
men-of-war of the admirality of Amsterdam
were sent along with WIC ships as
convoyers to the West. The WIC had
to pay for the protection."
Z pozdrowieniami,
Jerry.
Jerry.
-
- Posty: 806
- Rejestracja: 2004-05-28, 15:45
Z innego forum 2 ciekawe linki:
http://3decks.pbwiki.com/f/Marliani.pdf
http://3decks.pbwiki.com/f/St_Hubert_sp_list.pdf
AVM
http://3decks.pbwiki.com/f/Marliani.pdf
http://3decks.pbwiki.com/f/St_Hubert_sp_list.pdf
AVM
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
Witam
Prawie wszystkie ostatnie fregaty żaglowe Hiszpanii zostały zbudowane w stoczni królewskiej w Ferrolu. Były to trzy 50-działowe LEALTAD, IBERIA, RESTAURACION (nr. st. 136...138) zbudowane w 1925-1926, 44-działowe CORTES i ISABEL II (nr.st. 139...140), zbudowane w 1836 oraz 52-działowa CRISTINA (nr.st. 141) zbudowana w 1837. Będę bardzo wdzięczny za wszelkie informacje o ich danych i losach.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
Prawie wszystkie ostatnie fregaty żaglowe Hiszpanii zostały zbudowane w stoczni królewskiej w Ferrolu. Były to trzy 50-działowe LEALTAD, IBERIA, RESTAURACION (nr. st. 136...138) zbudowane w 1925-1926, 44-działowe CORTES i ISABEL II (nr.st. 139...140), zbudowane w 1836 oraz 52-działowa CRISTINA (nr.st. 141) zbudowana w 1837. Będę bardzo wdzięczny za wszelkie informacje o ich danych i losach.
Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
-
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Santa Leocadia:
Wod 1777 Ferrol 34 dziala (tak podaje St.Hubert)
Zbud 1777 Esteiro Ferrol Nr budowy #56 (spis stoczniowy)
Zbud 1779 Ferrol 26 dzial (tak podaje El Buque) - raczej blednie
Przy zdobyciu mial 34 na (Otwory 40 dzial =
Podawana 26 do 36 dzial
tony 951 bm (brytyjskie pomiary wg Lyon)
Wymiary: 144'10'' /119' 8 1/8'' x 38'8'' x 11'7'' (brytyjskie pomiary wg Lyon)
Uzbrojenie: 26-8 8-4 (w sluzbie brytyjakiej 26-12 10-6)
Zaloga : 240-255 (brytyjskia wg Lyon)
Zdobyty przezu HMS CANADA 1.5.1781 po walce
Sprzedany 1794
AvM
Wod 1777 Ferrol 34 dziala (tak podaje St.Hubert)
Zbud 1777 Esteiro Ferrol Nr budowy #56 (spis stoczniowy)
Zbud 1779 Ferrol 26 dzial (tak podaje El Buque) - raczej blednie
Przy zdobyciu mial 34 na (Otwory 40 dzial =
Podawana 26 do 36 dzial
tony 951 bm (brytyjskie pomiary wg Lyon)
Wymiary: 144'10'' /119' 8 1/8'' x 38'8'' x 11'7'' (brytyjskie pomiary wg Lyon)
Uzbrojenie: 26-8 8-4 (w sluzbie brytyjakiej 26-12 10-6)
Zaloga : 240-255 (brytyjskia wg Lyon)
Zdobyty przezu HMS CANADA 1.5.1781 po walce
Sprzedany 1794
AvM
Kiljka plikow dotyczacych okretow hiszpanskich mozna zanalesc tu:
http://3decks.pbwiki.com/Files
Republic of Venice Ships 1644-1797.pdf English
SussexProjectPlan.pdf English
Marliani.pdf Spanish
Marliani.xls English
St_Hubert_sp_list.pdf English
SussexProjectPlan.pdf English
san_telmo.pdf Spanish
Ships built at El Ferrol.pdf Spanish
J.R.Bruijn's Dutch Navy list (1713-1751) Dutch
Don Blas de Lezo biography Spanish
Portuguese Shipyards English
AvM
http://3decks.pbwiki.com/Files
Republic of Venice Ships 1644-1797.pdf English
SussexProjectPlan.pdf English
Marliani.pdf Spanish
Marliani.xls English
St_Hubert_sp_list.pdf English
SussexProjectPlan.pdf English
san_telmo.pdf Spanish
Ships built at El Ferrol.pdf Spanish
J.R.Bruijn's Dutch Navy list (1713-1751) Dutch
Don Blas de Lezo biography Spanish
Portuguese Shipyards English
AvM
-
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Hiszpańska fregata Santa Leocadia – uzupełnienia i sprostowania.
Zbudowana bez żadnej wątpliwości w Ferrol w 1777. W wymiarach angielskich głębokość kadłuba 11’7,25”, a tonaż 952 tony (ponieważ za 951 jest jeszcze ułamek większy od 0,5. Oczywiście ani jedno ani drugie uściślenie wymiarowe nie ma żadnego praktycznego znaczenia – tak tylko dla formalności, gdyż tyle zapisano w dokumentach z epoki). W służbie hiszpańskiej (a przynajmniej w dniu zdobycia przez Anglików) miała 250 ludzi załogi, z których w ostatniej walce 20 zginęło, a 10 zostało rannych.
Nie nasłużyła się wiele ani w marynarce hiszpańskiej, ani w brytyjskiej. Wpadła w ręce przeciwnika zaledwie w 3 lata po zwodowaniu, niemal natychmiast po włączeniu się Hiszpanii do wojny amerykańskiej. Sama walka (na zachód od wybrzeży Hiszpanii) była bardzo ciekawa, ponieważ fregata stawiła w niej czoła 74-działowemu liniowcowi i poddała się dopiero po ponad półgodzinnej wymianie ognia (wcześniejszy pościg trwał cały dzień i część księżycowej nocy), po odniesieniu poważnych strat i ciężkim ranieniu dowódcy (był nim komandor Don F. Winthuysen).
Pod brytyjską banderą fregata ta nosiła nazwę Leocadia (Anglicy nie mieli estymy dla katolickich świętych). Służyła aktywnie tylko w okresie 1781-1785, na wodach Nowej Fundlandii. Sprzedana 23.09.1794. Owych 10 dział 6-funtowych z pokładów odkrytych, o których pisze AvM, podzielonych było w proporcji – osiem na pokładzie rufowym i dwa na dziobowym. Jednak, czego Lyon nie podaje, już 22 lipca 1782 zostały uzupełnione karonadami 24-funtowymi, w liczbie 6 na pokładzie rufowym i 2 na pokładzie dziobowym.
Budowa: chociaż w tym okresie Hiszpanie starali się w budownictwie okrętowym łączyć najlepsze cechy jednostek francuskich i brytyjskich, taka polityka wymagała wielkich kadłubów i udawała się raczej tylko na liniowcach. W rezultacie Santa Leocadia była niezwykle podobna w liniach kadłuba i wystroju do fregat francuskich, dość mocno różniących się od angielskich (bez rysunków trudno to bliżej wyjaśnić – jeśli ktoś zna linie fregaty Belle Poule, prezentowane w Model Shipyard, wie o co chodzi). Również ważne elementy wyposażenia wykonano tak, jak na okrętach francuskich, a nie brytyjskich – koło sterowe za bezanmasztem, nie przed nim, pojedynczy zespół pachołów kotwicznych zamiast podwójnego, kabestan na pokładzie dziobowym itd. Natomiast uderzały duże wymiary przy stosunkowo słabym uzbrojeniu. W zasadzie fregata tej wielkości powinna być 38-działowa nie 34-działowa (co w praktyce oznaczało, że powinna mieć 28, a nie 26 dział na głównym pokładzie), oraz nieść – jako najcięższe – działa 18-, a nie 12-funtowe. Zdobywcy chwalili jej zalety żeglarskie: była dość szybka, zwłaszcza przy niezbyt silnych wiatrach, bardzo dobrze trzymała się wiatru, dość zwrotna (ale wolna przy zwrotach przez rufę), miała niezłą dzielność morską, na boki przechylała się szybko, lecz bez szarpań, nieznacznie i łagodnie kołysała się wzdłużnie.
Krzysztof Gerlach
Zbudowana bez żadnej wątpliwości w Ferrol w 1777. W wymiarach angielskich głębokość kadłuba 11’7,25”, a tonaż 952 tony (ponieważ za 951 jest jeszcze ułamek większy od 0,5. Oczywiście ani jedno ani drugie uściślenie wymiarowe nie ma żadnego praktycznego znaczenia – tak tylko dla formalności, gdyż tyle zapisano w dokumentach z epoki). W służbie hiszpańskiej (a przynajmniej w dniu zdobycia przez Anglików) miała 250 ludzi załogi, z których w ostatniej walce 20 zginęło, a 10 zostało rannych.
Nie nasłużyła się wiele ani w marynarce hiszpańskiej, ani w brytyjskiej. Wpadła w ręce przeciwnika zaledwie w 3 lata po zwodowaniu, niemal natychmiast po włączeniu się Hiszpanii do wojny amerykańskiej. Sama walka (na zachód od wybrzeży Hiszpanii) była bardzo ciekawa, ponieważ fregata stawiła w niej czoła 74-działowemu liniowcowi i poddała się dopiero po ponad półgodzinnej wymianie ognia (wcześniejszy pościg trwał cały dzień i część księżycowej nocy), po odniesieniu poważnych strat i ciężkim ranieniu dowódcy (był nim komandor Don F. Winthuysen).
Pod brytyjską banderą fregata ta nosiła nazwę Leocadia (Anglicy nie mieli estymy dla katolickich świętych). Służyła aktywnie tylko w okresie 1781-1785, na wodach Nowej Fundlandii. Sprzedana 23.09.1794. Owych 10 dział 6-funtowych z pokładów odkrytych, o których pisze AvM, podzielonych było w proporcji – osiem na pokładzie rufowym i dwa na dziobowym. Jednak, czego Lyon nie podaje, już 22 lipca 1782 zostały uzupełnione karonadami 24-funtowymi, w liczbie 6 na pokładzie rufowym i 2 na pokładzie dziobowym.
Budowa: chociaż w tym okresie Hiszpanie starali się w budownictwie okrętowym łączyć najlepsze cechy jednostek francuskich i brytyjskich, taka polityka wymagała wielkich kadłubów i udawała się raczej tylko na liniowcach. W rezultacie Santa Leocadia była niezwykle podobna w liniach kadłuba i wystroju do fregat francuskich, dość mocno różniących się od angielskich (bez rysunków trudno to bliżej wyjaśnić – jeśli ktoś zna linie fregaty Belle Poule, prezentowane w Model Shipyard, wie o co chodzi). Również ważne elementy wyposażenia wykonano tak, jak na okrętach francuskich, a nie brytyjskich – koło sterowe za bezanmasztem, nie przed nim, pojedynczy zespół pachołów kotwicznych zamiast podwójnego, kabestan na pokładzie dziobowym itd. Natomiast uderzały duże wymiary przy stosunkowo słabym uzbrojeniu. W zasadzie fregata tej wielkości powinna być 38-działowa nie 34-działowa (co w praktyce oznaczało, że powinna mieć 28, a nie 26 dział na głównym pokładzie), oraz nieść – jako najcięższe – działa 18-, a nie 12-funtowe. Zdobywcy chwalili jej zalety żeglarskie: była dość szybka, zwłaszcza przy niezbyt silnych wiatrach, bardzo dobrze trzymała się wiatru, dość zwrotna (ale wolna przy zwrotach przez rufę), miała niezłą dzielność morską, na boki przechylała się szybko, lecz bez szarpań, nieznacznie i łagodnie kołysała się wzdłużnie.
Krzysztof Gerlach
Ostatnio zmieniony 2007-07-05, 18:17 przez Krzysztof Gerlach, łącznie zmieniany 1 raz.
-
- Posty: 2316
- Rejestracja: 2004-08-26, 21:03
- Lokalizacja: Częstochowa
-
- Posty: 4455
- Rejestracja: 2006-05-30, 08:52
- Lokalizacja: Gdańsk
Hiszpanie niewątpliwie mieli fregatę Santa Clara, tej samej klasy i o prawie identycznych wymiarach, ale nie dysponując jej planami (a mam podstawy podejrzewać, że w ogóle się nie zachowały), nie mogę wyrokować, czy była bliźniacza w stosunku do jednostki Santa Leocadia.
Badacze dzielą się mniej więcej na pół co do pochodzenia tego żaglowca. Jedni twierdzą, że zbudowano go w 1780 w Hawanie, inni zaś, że w 1784 w Ferrol. W służbie hiszpańskiej niosła 34 działa. Zdobyta przez Anglików w słynnym ataku fregat eskadry Grahama Moore na grupę fregat wiozących ogromne bogactwa z Ameryki, w czasie pokoju, 5.10.1804. Wymiary angielskie: 144’6” x 38’8,25” x 11’8”, tonaż 957 ton. Pod brytyjską banderą załoga 284; uzbrojenie: na głównym pokładzie 26 x 12-f, na pokładzie rufowym 10 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym 2 działa 9-f i 2 karonady 32-f. Wcielona do Royal Navy początkowo pod nazwą Clara, na chwilę zmienioną na Leocadia i szybko z powrotem na Clara. W gruncie rzeczy jednak nigdy nie znalazła się w aktywnej służbie, od 1807 lub od 1811 pełniła rolę koszar, sprzedana w 1815.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Badacze dzielą się mniej więcej na pół co do pochodzenia tego żaglowca. Jedni twierdzą, że zbudowano go w 1780 w Hawanie, inni zaś, że w 1784 w Ferrol. W służbie hiszpańskiej niosła 34 działa. Zdobyta przez Anglików w słynnym ataku fregat eskadry Grahama Moore na grupę fregat wiozących ogromne bogactwa z Ameryki, w czasie pokoju, 5.10.1804. Wymiary angielskie: 144’6” x 38’8,25” x 11’8”, tonaż 957 ton. Pod brytyjską banderą załoga 284; uzbrojenie: na głównym pokładzie 26 x 12-f, na pokładzie rufowym 10 karonad 32-f, na pokładzie dziobowym 2 działa 9-f i 2 karonady 32-f. Wcielona do Royal Navy początkowo pod nazwą Clara, na chwilę zmienioną na Leocadia i szybko z powrotem na Clara. W gruncie rzeczy jednak nigdy nie znalazła się w aktywnej służbie, od 1807 lub od 1811 pełniła rolę koszar, sprzedana w 1815.
Pozdrawiam, Krzysztof Gerlach
Byly w tym czasie dwie 34 dzialowe fregaty SANTA CLARA ,Nowak Krzysztof pisze:Witam, podejrzewam, że SANTA LEOCADIA miała siostrę, zbudowaną o rok wcześniej SANTA CLARA. Czy to prawda i jeśli można proszę o opis jej danych i losów. Pozdrowienia, Krzysztof Nowak.
obie zbudiowanna Carracca/Cadioz.
SANTA CLARA (i) zbud 1772
Wrecked off of Rio de la Plata in 1776 ( St. Hubert).
SANTA CLARA (i) zbud 1776
Exchanged in 1776 along with Santa Teresa (ii) and Santa Dorotea (i) for two Neapolitan 64s.
Nastrepna SANTA CLARA byla zbudowane w Ferrolu w 1784 r.
One of the four “silver fleet galleons”. Captured in the action at Cape Santa Maria in 1804.
Uzbrojenie hiszpanskie: 26-12 8-6
AvM
PS Notatki mam po angielsku.