"setka", ale na podstawie "25" z 1928jefe de la maquina pisze:Niestety nie dysponuje dobrą mapą, jedynie 300 000 a ta nie jest zbyt dokładna by porównać ze zdjęciem satelitarnym.
Oczywiście masz racje. Tylko użyłem polskiej czcionki zamiast "?". Philippović również miał bardzo dystyngowanego i zasłużonego wujka.Chyba Miro?ević ?
Na początku XIX w. kapitanem portu w Dubrowniku był Hermann von Miro?ević - może ów "D." to jakiś krewny?
Z listy oficerów Wojska Polskiego (lata 1918-1921) znajdującej się na stronie Muzeum Wojska Polskiego (http://www.muzeumwp.pl/lista.php)jefe de la maquina pisze:...Wróce do Mińskiego. Najdziwniejsze, że nie używal żadnych tytułów zawodowych jak inżynier. Zastanawiałem się, czy nie był etatowym pracownikiem zakładów Zieleniewskiego i stąd wraz z fabryką został "zmilitaryzowany"...
W internecie można znaleźć też taką informację:Miński Kazimierz (14 VIII 1874) - por. sap.
A także:Kazimierz Miński 1874 - 1966 inżynier mechanik; dyrektor szkoły
JBW 1885 roku zorganizowano na terenie kopalni ropy w Ropiance k/Dukli pierwszą zawodową szkołę wiertniczą o nazwie Praktyczna Szkoła Wiercenia Kanadyjskiego. Jej organizatorem i kierownikiem był Zenon Suszycki - Turczynowicz.
W 1888 roku szkoła została przeniesiona do Wietrzna, gdzie dwa lata później rozpoczęła działalność jako Regularna Szkoła Wiertnicza. Na skutek trudności finansowych spowodowanych spadkiem wydobycia ropy w kopalniach w Bóbrce i w Wietrznie szkoła ta została przeniesiona w 1896 roku do Borysławia, miejsca gwałtownego rozwoju wydobycia ropy. Tam działała jako Niższa Szkoła Górnicza i Wiertnicza do 1908 roku. Wówczas została przeorganizowana i dostosowana do kształcenia kierowników kopalń nafty oraz zmieniła nazwę na Krajową Szkołę Górniczą i Wiertniczą. Nauka w tej szkole trwała 3 lata, rocznie kończyło ją zaledwie 15 osób. W okresie I wojny światowej w latach 1914 - 1918 szkoła była nieczynna.
W 1928 roku ze względu na rozwijający się przemysł naftowy szkoła zaczęła kształcić również dozór ruchu kopalń nafty. Otrzymała wówczas nazwę Państwowa Szkoła Wiertnicza. Nauka w tej szkole trwała 2 lata. Zajęcia w niej odbywały się 2 razy dziennie - rano i wieczorem, co umożliwiało równoczesną pracę na kopalni i uczęszczanie na zajęcia. Dyrektorami szkoły byli kolejno: Kazimierz Gąsiorowski, Kazimierz Szumski, Kazimierz Miński, Józef Wojnar, Franciszek Blończyk...
Nie ma 100% pewności, że to ten sam, ale zgadzają się: imię, nazwisko, rok urodzenia i wykształcenie - inżynier.jefe de la maquina pisze:...Miński, o który był we Flotylli Wiślanej i WTLK, na swojej korespondencji nigdy nie podawał żadnego stopnia wojskowego, choć gwoli ścisłości nie podawał również, że był inżynierem...
Minski podpisywal sie na korespondencji tylko Kas.R.v. Minski.przy Dowództwie Weichselflottille (listopad 1915 r.) był m.in. Ldstpfl. Ing. Kasimir Ritter v. Miński,
Pod koniec 1914 r. Minski przebywal glownie z Zyciewierzu, kolo Krakowa, gdzie dzialal dla W.T.L.K., ale duzo tez podrozowal.dokumentów, które widziałem: przy Dowództwie Weichselflottille (listopad 1915 r.) był m.in. Ldstpfl. Ing. Kasimir Ritter v. Miński, jako Maschinen und Dampfkesselinspektor. Przede wszystkim pełnił jednak funkcję komendanta tzw. Detachment Iwangorod, która to jednostka zajmowała sie podnoszeniem statków w Dęblinie (w dokumencie wymienione są parowce Kujawiak, Wenera i inne).
Ależ w tym biogramie z PSB jest napisane wyraźnie: oficer kontaktowy, co jest równoważne z formą "oficer łącznikowy". Nie ma tam w ogóle mowy o byciu oficerem kontraktowym!!!jefe de la maquina pisze:Minski podpisywal sie na korespondencji tylko Kas.R.v. Minski.przy Dowództwie Weichselflottille (listopad 1915 r.) był m.in. Ldstpfl. Ing. Kasimir Ritter v. Miński,
Co mnie zastanowilo, z jego biogramu,. ze po I wojnie byl oficerem kontraktowym WP. Slyszalem o oficerach obcej nacji, ktorzy zostali przyjeci do WP jako oficerowie kontraktowi, ale nie o Polakach. Moze wlasnie specjalistom-cywilom stworzono w WP taka furtke.
