Forum Okrętów Wojennych

Boruta pisze: ↑ Słowo klucz: "w czasie". Przed zakładano wspólne działania pod austro-węgierskim dowódctwem.

Planowano. Wiele planów było nierealnych, ale były...
A przed tak ściśle współpracowali z Niemcami i Austro-Węgrami, że fabryki zbrojeniowe pobudowali im Anglicy.
Pytanie: Dlaczego tego nie zrobiły zakłady Kruppa lub Skody ?

Peperon pisze: ↑ Zapomniałeś jeszcze o wielorybim łajnie... Tak ze trzy metry.

Nie wiem czy odnotowaliście, że Autor dla równowagi bardzo ciepło wypowiada się o konstrukcjach francuskich "prawie tak dobrych jak Amerykańskie" Bodajże w ub roku popełnił jakiś artykuł im poświęcony i parę stwierdzeń w tym stylu tam padło. Pokłosie tego widać i w tekście o Littorio. Znając "skrzywienie na Iowę" Autora z ciekawością czytam jego opisy okrętów innych marynarek, traktując je niekoniecznie jako źródło wiedzy obiektywnej, ale nie da się ukryć, że lektura dostarcza ... radości

Jeśłi mam być szczery, to na mnie działają, jak kawa...

Adam pisze: ↑

Peperon pisze: ↑ Zapomniałeś jeszcze o wielorybim łajnie... Tak ze trzy metry.

Nie wiem czy odnotowaliście, że Autor dla równowagi bardzo ciepło wypowiada się o konstrukcjach francuskich "prawie tak dobrych jak Amerykańskie" ...

Nie pomyliłeś się? System kierowania ogniem najgorszy na świecie a i w ogóle 100 lat za np. za typem Nevada. Te 3 metry to nic.

Nie, no wady widzi, ale ogólnie bardzo entuzjastyczny jest.
Tu są tzw. "zajawki":
https://www.magnum-x.pl/artykul/francus ... bourg-cz-1
https://www.magnum-x.pl/artykul/francus ... bourg-cz-2
https://www.magnum-x.pl/artykul/francus ... -jean-bart
https://www.magnum-x.pl/artykul/francus ... rt-czesc-2

Dunkerque i Strasbourg dysponowały całkiem sporym zapasem pływalności wynoszącym 28 160 t

To będzie chyba pierwsza monografia w historii w której ktoś podaje zapas pływalności.

Na pewno nie pierwsza.
Pamiętam jakąś monografię Bismarcka z początku lat 90-tych, gdzie wspominano o zapasie pływalności na poziomie ponad 50 000 ton.
Także ktoś już jakieś 30 lat temu ( mniej więcej ) takie cuś podawał.

I nic. Żadnego objaśnienia, co to jest ów "zapas pływalności". A nawet dam sobie rękę uciąć że każdy jeden brytyjski okręt bije w tym parametrze każdy jeden amerykański, francuski, niemiecki.

Jak podaje ciotka Wiki:
"Zapas pływalności (ang. Reserve of Buoyancy – ROB) – objętość szczelnego kadłuba w części wystającej ponad powierzchnię wody. Zapas pływalności jest jednym z dwóch – obok wewnętrznej struktury kadłuba – podstawowych czynników decydujących o stopniu niezatapialności jednostki pływającej. Określany jako procent ogólnej objętości okrętu zapas pływalności, nabiera szczególnego znaczenia w przypadku uszkodzenia jednostki i częściowego zalania jej wnętrza, pozwalając jej na utrzymanie się na powierzchni, lub wynurzenie na powierzchnię w przypadku okrętu podwodnego."

Czyli wartość podana w artykule jest nieprawidłowa. Zapas pływalności powinien być zapisany procentowo.
No ale dla współczesnego młodego shiplovera czerpiącego wiedzę z pola bitwy word of warships, byłby nie zrozumiały. Tu liczy się ilość pikseli w pasku hp.

jogi balboa pisze: ↑ Czyli wartość podana w artykule jest nieprawidłowa. Zapas pływalności powinien być zapisany procentowo...

Niekoniecznie... Procentowo określasz z "ogólnej objętości" kadłuba, jako całości. Natomiast w tonach możesz podać zapas pływalności dla konkretnej wyporności, ponieważ będzie inny dla wyporności standardowej, a inny dla pełnej. I to pomimo tej samej objętości kadłuba, ale różnie wypełnionego zapasami
Dla mnie w definicji zapasu pływalności brakuje uwagi, że jest to wartość zmienna i związana ze stopniem wypełnienia kadłuba różnego rodzaju zapasami. Zwłaszcza paliwa, smarów i wody, bo nie dość, że ciekłe to jeszcze jest ich najwięcej w dnie i zbiornikach przyburtowych.
Reasumując. Zapas pływalności jest wartością zmienną i określa masę wody potrzebną do całkowitego wypełnienia kadłuba.
Chociaż do skazania okrętu na zagładę potrzeba tej wody mniej.

Peperon pisze: ↑ Dla mnie w definicji zapasu pływalności brakuje uwagi, że jest to wartość zmienna i związana ze stopniem wypełnienia kadłuba różnego rodzaju zapasami. Zwłaszcza paliwa, smarów i wody, bo nie dość, że ciekłe to jeszcze jest ich najwięcej w dnie i zbiornikach przyburtowych.

Jest raczej pewne że zapas pływalności powinno się odnosić do z góry zdefiniowanej wyporności bazowej, najprawdopodobniej standardowej. Świadczy o tym sama wartość - drugie tyle co pod wodą.

Skoro definicja mówi że: "Określany jako procent", czyli bezwymiarowo to podawanie wartości w jednostkach już jest błędem. No chyba że definicja z wikipedji zawiera błąd
Ot i anglosaska definicja:
"Reserve Buoyancy
The volume of the watertight portion of the ship above the waterline is known as the ship’s reserve buoyancy. Expressed as a percentage, reserve buoyancy is the ratio of the volume of the above-water body to the volume of the underwater body. Thus reserve buoyancy may be stated as a volume in cubic feet, as a ratio or percentage, or as an equivalent weight of seawater in tons. (In tons it is 1/35 of the volume in cubic feet of the above-water body."

No ok. Po prostu chciałem się do czegoś przyczepić a uznałem że wałkowanie "pancerników uniwersalnych" byłoby nieoryginalne.

jogi balboa pisze: ↑ ...uznałem że wałkowanie "pancerników uniwersalnych" byłoby nieoryginalne.

Możesz łaskawie powiedzieć, co to są pancerniki uniwersalne ?
Miały operować samolotami, czy ścigać U-booty ? Oczywiście poza rozwalaniem pancerników przeciwnika.

Z linku powyżej:
"Co bardziej osobliwe, obu okrętów liniowych oryginalnie wcale nie zaprojektowano do starć z innymi pancernikami. Ich spectrum działań miało być bowiem dalece szersze niż tylko „bezmyślna” walka artyleryjska w sztywnej linii bojowej. Umożliwiły to – oprócz silnego uzbrojenia i bardzo dobrej ochrony biernej – bardzo duża prędkość (zarówno maksymalna jak i marszowa) i zasięg operacyjny (a także niższy koszt eksploatacji). W konsekwencji jednostki typu Dunkerque (oraz kolejne, dużo większe typu Richelieu) stały się czymś w rodzaju pierwszych „pancerników uniwersalnych” (zwanych też często potocznie „szybkimi pancernikami” – ang. fast battleships) i bardziej pretendowały do tytułu „super-krążowników” niż do pełnienia roli tradycyjnych okrętów liniowych (z tego powodu były nawet klasyfikowane w starych periodykach jako krążowniki liniowe – ang. battlecruisers). Mimo niewielkich – jak na swoją klasę – rozmiarów zostały wspaniale zaprojektowane i choć w wielu publikacjach wydają się być pod tym względem nieco przereklamowane, to nie sposób postawić tezy, że przy tak ograniczonej wyporności, nie dałoby się w ówczesnym czasie wybudować niczego lepszego…"

Machnąłem cały akapit bo żeby się trochę jeszcze poznęcać, to np. amerykańskie projekty z tego okresu zamieszczone w książce Macieja3 pokazują że jednak się dało
Może też warto by przytoczyć kilka przykładów "bezmyślnej walki w sztywnej linii" w wykonaniu zespołów amerykańskich na Pacyfiku

Jakoś ten cytat mnie nie inspiruje, bo nadal nie wiem na czym polega uniwersalność pancerników francuskich, zwłaszcza typu Dunkerque.
Jedyne z czym mogę się zgodzić, to z określeniem Dunkierek jako krążowniki liniowe.
Ale to tylko moje zdanie.