Forum Okrętów Wojennych

Włoskie kanonierki torpedowe typu Goito. Zbudowano 4 takie jednostki: Goito, Monzambano, Montebello i Confienza. Wodowane w latach 1887-1889, oddane do służby w latach 1888-1890. Wyporność od ok. 750 do 850 ton, prędkość ok. 17-18 węzłów. Wymiary: 70 x 7,9-8,1 x 3,3-3,5 m. Uzbrojenie: pierwsze trzy 6x57 QF i kilka lekkich działek 37 mm oraz 5 wt. Confienza: 1x120 QF, 6x57 QF, 2x37 i 5 wt. Okręty niezbyt udane. Goito przeszedł w latach 1894-1897 gruntowną modernizację połączoną z wymianą siłowni (dostał kotły opalano ropą) i został przebudowany na stawiacz min. Montebello od 1898 pełnił role okrętu szkolnego ze zredukowanym uzbrojeniem. Pozostałe zostały wycofane ze służby na początku XX wieku.

W zasadzie, to zdjęcie tej jednostki powinienem zamieścić gdzieś na początku - niemiecki Zieten. Był to w zasadzie okręt eksperymentalny, który jako jednostka torpedowa nie okazał się specjalnie udany i służył później jaki jednostka pomocnicza, awizo a w końcu patrolowiec. Zwodowany w 1876 roku (w służbie też w tym samym roku). Wyporność ok. 1000 ton, prędkość 16 węzłów. Wymiary: 75,3 x 8,6x 4,6 m. Początkowo uzbrojony był tylko w 2 wt, później dodano mu lekkie działka. Jako patrolowiec zdemontowano mu wt. Służył dość długo, bo w tej ostateniej roli (okręt ochrony rybołówstwa) doczekał do I wojny.

Idąc dalej "niemieckim tropem" - okręty typu Meteor. Dwie jednostki - Meteor i Comet - zwodowane w 1890 i 1892 roku (w służbie 1891 i 1893). Klasyfikowane jako awiza, niekiedy nawet jako małe krążowniki (krążowniki torpedowe) ale tak naprawdę to klasyczne kanonierki torpedowe. Wyporność kolejno 960 i 990 ton, prędkość 19-19,5 węzłów. Wymiary: 78,5 x 9,6 x 3,7. Uzbrojone w 4x88 QF i 3 wt. Wycofane ze służby jeszcze przed wybuchem I wojny.

Rosyjska kanonierka torpedowa Abriek (powiększona wersja typu Kazarskij). Wodowana w 1896 roku, w służbie 1897. Wyporność 675 ton, prędkość 21 węzłów. Uzbrojenie 2x75/50 QF, 4x47 QF, 2 wt. Pełnił służbę na Bałtyku. Podczas I wojny wykorzystywany jako awizo.

Brytyjskie kanonierki torpedowe typu Halcyon. Pięć okrętów: Halcyon, Dryad, Harrier, Hazard i Hussar. Zwodowane w latach 1893-1894, w służbie 1894-1895. Wyporność ok. 1070 ton, prędkość 18-19 węzłów. Wymiary: 76,2 x 9,3 x 3,5 m. Uzbrojenie: 2x120/40 QF, 4x57 QF, 5 wt. Wycofane ze służby zaraz po zakończeniu I wojny lub nawet jeszcze w trakcie jej trwania.
Stanowiły wersję rozwojową jednostek typu Alarm (prezentowanych wcześniej).

Włoskie kanonierki torpedowe typu Partenope. W latach 1889-1894 zwodowano w sumie 8 takich jednostek (Partenope, Minerva, Euridice, Urania, Iride, Aretusa, Calatafimi i Caprera). W słuzbie wszystkie znalazły się do 1895 roku. Wyporność od ok. 820 do 930 ton, prędkość 18,5-20,5 węzłów (około). Wymiary: 70 x 8,2 x 3,5 m. Uzbrojenie: 1x120/40 QF (Caprera 2x120/40 QF), 6x57/43 QF (Caprera 4x57/43 QF), kilka mniejszych i 6 wt (Partenope i Caprera 5 wt). Partenope i Minerva zostały jeszcze przed wybuchem I wojny przebudowane na stawiacze min - zamiast 2x57 dostały drugą armatę 120mm, i kotły opalane ropą (ich prędkość spadła do ok. 18 w.). Aretusa, Caprera, Calatafimi, Urania i Euridice Partenope została w 1918 roku zatopiona przez niemiecki OP. Iride i Urania zostały wycofane wkrótce po zakończeniu wojny.

Francuskie kanonierki torpedowe typu D'Iberville. Zbudowano trzy takie okręty: D'Iberville, Casabianca i Cassini. Zwodowane kolejno w 1893, 1894 i 1895 roku, w służbie 1894, 1895 i 1896. Wyporność 950 (D'Iberville) i 970 ton (pozostałe). Wymiary: 80 x 8,1-8,2 x 3,5 m. Uzbrojenie: 1x100/45 QF, 3x65/50 QF, 6-7x47 QF i 3 wt (potem ich liczbę ograniczono do 2). Wszystkie dotrwały do wybuchu I wojny, przy czym na krótko przed jej wybuchem Casabianca i Cassini zostały przebudowane na stawiacze min. Casabuanca zatonął na minie w 1915 roku, Cassini został w 1917 zatopiony przez nieprzyjacielski OP. D'Iberville wycofany został ze służby na początku lat 20.

Francuskie kanonierki torpedowe (?) Dunois i La Hire. Zwodowane kolejno w 1897 i 1898 roku, w służbie 1898 i 1899. Dałem znak zapytania, bo te "kanonierki torpedowe" nie miały wyrzutni torped (!) a przez Francuzów klasyfikowane były jako awiza lub wręcz kontrtorpedowce (contre-torpilleurs). I do tego zostały zbudowane - by pełnić rolę jednostek łącznikowych i rozpoznawczych dla floty i by zwalczać wraże torpedowce. Wyporność 890 ton, prędkość ok. 22 węzły. Wymiary: 78 x 8,5 x 3,9 m. Uzbrojenie: 6x65/50 QF, kilka lekkich. Wycofane ze służby zaraz na początku lat 20.

Argentyńska kanonierka torpedowa Patria. Zwodowana w 1893 roku, w służbie 1894. Wyporność 1030 ton, prędkość 20,5 węzła. Wymiary: 76,2 x 9,6 x 3 m. Uzbrojenie: 2x120/40 QF, 4x63/42 QF, kilka lekkich, 5 wt. Wycofana ze służby na początku lat 20, potem pełniła jeszcze trochę czasu rolę jednostki pomocniczej.

Brazylijskie kanonierki torpedowe Tupy, Timbira i Tamayo. Pierwsza dwójka zwodowana została w 1893 roku, ostatnia (podobna, choć zmodyfikowana) w 1898. Wyporność odpowiednio 1015 i 1060 ton, prędkość 22,5-23 węzłów. Wymiary: 76,1-82 x 9,4 x 3,1-3 m. Uzbrojenie: 2x105 QF, 6x57 QF, kilka lekkich i 3 wt. Wycofane ze służby w latach 20.

Tureckie kanonierki torpedowe Peyk-i Sevket oraz Berk-i Satvet. Zwodowane w Niemczech w 1906 roku, w służbie 1907. Wyporność 775 ton, prędkość 22 węzły. Wymiary: 80,1 x 8,4 x 4,6 m. Uzbrojenie: 2x105/40 QF, 6x57 QF, 3 wt. W latach 30 przeszły gruntowną przebudowane na eskortowce. wycofane zaraz po zakończeniu II wojny.