Kutry typu KD-153
: 2012-08-28, 15:43
Oprócz kutrów typów MIR 20a (oznaczanych przez stocznie KG-150 i KS-150) budowano po wojnie w stoczniach rybackich jeszcze inne jednostki o długosci około 15 metrów.
Kutry KD-153
Stocznia Rybacka w Darłowie wybudowała 10 takich kutrów oznaczanych poczatkowo Mayerform 15 m, a potem KD-153. Budowano je na wzór niemieckich kutrów, których częściowo zbudowane kadłuby pozostały w stoczni "Franz Goetz Bootswerft" w Rügenwalde (ob. Darłowo). Jednostki o numerach budowy 1/405 i 3/405 (początkowo Nr 4) były de facto odbudowywanymi jednostkami poniemieckimi. Od numeru 4 do 11 były to kutry budowane od podstaw. Projekt miał następujące wymiary: długość - 15,32 m (12,86 m na linii wodnej), szerokość - 4,956 m (4,64 m na linii wodnej), wysokość kadłuba - 2,30 m, zanurzenie konstrukcyjne - 1,55 m (stąd wolna burta - 0,75 m, zanurzenie maksymalne - 1,95 m). Wyporność konstrukcyjna to 31,6 m3 (kuter MIR 20a miał wyporność równą 44 m3), a powierzchnia ozaglowania - 62,8 m2. Jednostki były budowane od października 1945 do zamknięcia stoczni w marcu 1948. Nieukończone jednostki były wyposażane w Ustce i Gdyni. Ze względu na złą jakość prac w darłowskiej stoczni 6 ostatnich kutrów miały wymieniane w roku 1949 - na polecenie PRS - zestawy trzonowe.
Kuter o numerze budowy 1 otrzymał oznakę rybacką Der 2, zmienioną wkrótce na Dar 2.
Dwa takie kutry o oznakach Gda-30 (ex ?) i Gda 40 służyły w jednostce morskiej WOP jako KP-62 i KP-61.
JB
Kutry KD-153
Stocznia Rybacka w Darłowie wybudowała 10 takich kutrów oznaczanych poczatkowo Mayerform 15 m, a potem KD-153. Budowano je na wzór niemieckich kutrów, których częściowo zbudowane kadłuby pozostały w stoczni "Franz Goetz Bootswerft" w Rügenwalde (ob. Darłowo). Jednostki o numerach budowy 1/405 i 3/405 (początkowo Nr 4) były de facto odbudowywanymi jednostkami poniemieckimi. Od numeru 4 do 11 były to kutry budowane od podstaw. Projekt miał następujące wymiary: długość - 15,32 m (12,86 m na linii wodnej), szerokość - 4,956 m (4,64 m na linii wodnej), wysokość kadłuba - 2,30 m, zanurzenie konstrukcyjne - 1,55 m (stąd wolna burta - 0,75 m, zanurzenie maksymalne - 1,95 m). Wyporność konstrukcyjna to 31,6 m3 (kuter MIR 20a miał wyporność równą 44 m3), a powierzchnia ozaglowania - 62,8 m2. Jednostki były budowane od października 1945 do zamknięcia stoczni w marcu 1948. Nieukończone jednostki były wyposażane w Ustce i Gdyni. Ze względu na złą jakość prac w darłowskiej stoczni 6 ostatnich kutrów miały wymieniane w roku 1949 - na polecenie PRS - zestawy trzonowe.
Kuter o numerze budowy 1 otrzymał oznakę rybacką Der 2, zmienioną wkrótce na Dar 2.
Dwa takie kutry o oznakach Gda-30 (ex ?) i Gda 40 służyły w jednostce morskiej WOP jako KP-62 i KP-61.
JB